Τρία τα “Ανυπότακτα Μέτωπα” – Ένας ο στόχος ανατροπής

Σχεδόν είκοσι μέρες πριν από τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές , οι δυνάμεις του συστήματος και του μνημονιακού τόξου ακολουθούν την πεπατημένη,μιας άθλιας αποπροσανατολιστικής προπαγάνδας ,που όσο και να προσπαθούν , δεν κρύβουν τις σχεδόν ταυτόσημες θέσεις τους .Για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την κατ΄επιφαση δημοκρατία της ,από τις ρυθμίσεις του “Καλλίκρατη” και του “Κλεισθένη” που μετατρέπουν την τοπική αυτοδιοίκηση σε εργολάβους ανάθεσης και εισπρακτικούς φορομπηχτικούς μηχανισμούς .

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα απ΄την αρχή:

Σ’ένα υποβαθμισμένο όργανο ,από την ίδια την λειτουργία της Ε,Ε, σ’ένα τύποις όργανο δημοκρατικής λειτουργίας ,που εκδίδει ψηφίσματα και γνωμοδοτεί ,όπως φρόντισαν να είναι το ευρωκοινοβούλιο ,ποιά ήταν η θέση τω ελλήνων ευρωβουλευτών αυτά τα πέντε χρόνια, για κρίσιμα ζητήματα που αφορούσαν και την χώρα μας ! Να θυμηθούμε τα πιο πρόσφατα :

– Την καταψήφιση ή αποχή από τον έλεγχο του διαδικτύου από τα όργανα της Ε.Ε.

– Την έγκριση των κονδυλίων για την “ευρωπαϊκή άμυνα” και τη δημιουργία ευρωστρατού-

-Την άρνηση ψηφίσματος για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων.

Κι όμως υπήρξαν ευρωβουλευτές(Νίκος Χουντής) που αντιτάχθηκαν σ’όλα αυτά που πήραν πρωτοβουλίες μέσα στα πλαίσια της ευρωομάδας της GUE (ευρωπαϊκής αριστεράς) να διαμορφώσουν ένα στοιχειώδες πλαίσιο αντίδρασης ,φωτεινή μειοψηφία ,σε όλους αυτούς που φλερτάρουν με την σοσιαλφιλελεύθερη άποψη του “προοδευτικού μετώπου” κατά της ακροδεξιάς,παραβλέποντας εσκεμμένα ότι αυτές οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας ,σε αγαστή συνεργασία με τις ευρωπαϊκές ελιτ της τραπεζοκρατίας και των μεγάλων πολυεθνικών ,επέβαλαν και επιβάλουν τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό ,την λιτότητα μέχρις εσχάτων ,τον αυταρχισμό και της καταστολή (βλ.Γαλλία).

Ιδού λοιπόν το πρώτο “ανυπότακτο μέτωπο”.

Σ’αυτές τις ευρωεκλογές ,ήρθε ο καιρός να αναδείξουμε ,ότι ακόμα και σ’αυτά τα ασφυκτικά πλάσια “δημοκρατικής” λειτουργίας του ευρωκοινοβουλίου ,υπάρχουν δυνάμεις που λειτουργούν από θέσεις αρχών αταλάντευτες ,που ξεμπροστιάζουν,αναδεικνύουν και παλεύουν για ζητήματα που αφορούν τον λαό και τον τόπο .

Από την επίγεια εξόρυξη υδρογοναθράκων και την μαζική εγκατάσταση ανεμογεννητριών ,μέχρι την καύσιμη ύλη σκουπιδιών στο Βόλο.

Από τις εκ των υστέρων κυνικές παραδοχές του Νταϊσεμπλουμ ,μέχρι τη σιωπή της κ Νουϊ (επίτροπος τραπεζών) για τα δανεικά κι αγύριστα μετοχοδάνεια των τραπεζιτών .

Ένα είναι βέβαιο .Πως αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση ,δεν αλλάζει,δεν εξωραϊζεται ,δεν εκδημοκρατίζεται .Ανατρέπεται εκ θεμελίων .

Γι’αυτό πρέπει να ενισχυθούν οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς ,για την ανάδειξη ενός νέου ισχυρού πόλου αμφίσβητησης και ανατροπής .

Μέσα από τις τραγικές συνέπειες των θυμάτων και των καταστροφών (Μάνδρα κα Μάτι) ,που βιώσαμε όλοι, αναδείχθηκε  και πάλι πως οι δομές στον χώρο της περιφερειακής αυτοδιοίκησης παραμένουν ισχνές ,απογυμνωμένες ,αρμοδίως αναρμόδιες .

Σ’αυτά τα πλαίσια και μέσα στην περίοδο της μνημονιακής λαίλαπας ,οι περιφερειακές διοικήσεις φρόντισαν να “ενισχύσουν” τον υποβαθμισμένο ρόλο τους , αναθέτοντας έργα και υποδομές στην περιβόητη ιδιωτική πρωτοβουλία ,λειτουργώντας ως διαμεσολαβητές στις πλείστες όσες των περιπτώσεων ,των ιδιωτικών συμφερόντων και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων .

Ως μια μικρογραφία του κεντρικού πολιτικού σχεδιασμού ,της επιβολής ενός νέου διπολισμού του συστήματος ,περιώνυμοι μονομάχοι ερίζουν επί δευτερευόντων θεμάτων ,ενώ συμφωνούν και επαυξάνουν π.χ. για την πολύπαθη Αττική

-για την επένδυση του “Ελληνικού” και τη διαμόρφωση της “Ριβιέρας” στο παραλιακό μέτωπο ,όπου αποκλείει κάθε δυνατότητα πρόσβασης στα λαϊκά στρώματα ,των κατοίκων της Αττικής .

-για το master plan της COSCO ,και τα σχέδια επενδύσεων δημιουργίας μιας αυτόνομης οικονομικής ζώνης ,πέρα και έξω από την υπόλοιπη οικονομική ζωή του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας ,που μοιραία θ’ακολουθήσει την ίδια καταγεγραμμένη υφεσιακή πορεία.

-για το αίσχος του ΧΥΤΑ Φυλής που σιωπούν ή στην καλύτερη των περιπτώσεων “ρίχνουν άδεια για να πιάσουν γεμάτα” για το ΧΥΤΗ Γραμματικού κι άλλες πρόχειρες λύσεις πάντα στα πλαίσια συνεργασίας με τα ιδιωτικά συμφέροντα .

Η “Ανυπότακτη Αττική” έχει ως κεντρικό της σλόγκαν το ” για τις ανάγκες των πολλών” και ουσιαστικά καταδεικνύει το κυρίαρχο ζήτημα της ταξικής αντιμετώπισης των ζητημάτων και από τη σημερινή αλλά και από τις άλλες  επίδοξες περιφερειακές κινήσεις του άλλοτε μνημονιακού τόξου.

Σε συνθήκες ακραίας υποβάθμισης των πραγματικών προβλημάτων στον χώρο της αυτοδιοίκησης πρώτου βαθμού ,”ανυπότακτα” αυτοδιοικητικά σχήματα σχεδόν σε όλα τα αστικά κέντρα της χώρας ,παίρνουν μέρος  στις εκλογές με σχεδόν ανύπαρκτα οικονομικά μέσα,με τη θέληση και το κουράγιο ,αγωνιστών που γράφουν στα παλιότερα των υποδημάτων τους προσωπικές φιλοδοξίες  και στρατηγικές,που έχουν ως στόχο να αναδείξουν τα πραγματικά προβλήματα των τοπικών κοινωνιών .

Αυτοδιοικητικά σχήματα που συγκροτήθηκαν από ανθρώπους  που αντιτάχθηκαν στους πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών,στις ανάλγητες αποκοπές ρεύματος της ΔΕΗ ,που αντιτάχθηκαν και θα αντιταχθούν στα νεοφιλελέυθερα σχέδια του “Καλλικράτη” και του νέου “Κλεισθένη”.

Τρία λοιπόν τα “ανυπότακτα” μέτωπα στις ευρωεκλογές ,στις περιφερειακές και στις δημοτικές εκλογές με στόχο την ανατροπή .

Με στόχο την ενίσχυση των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς ,που επιδιώκουν στην πράξη τη δημιουργία του κοινωνικού,πολιτικού,δημοκρατικού,μετώπου για την ανατροπή.-