Μιλώντας σε προεκλογική συγκέντρωση ενόψει του δημοψηφίσαμτος του Απριλίου στην πόλη Γκαζίαντεπ ο Τούρκος πρόεδρος Tayyip Erdogan υποστήριξε ότι η χώρα του θα συμμετάσχει στην εκκαθάριση της συριακής πόλης της Ράκκα από “αυτό το κοπάδι φονιάδων” που είναι το Ισλαμικό Κράτος, εάν υπάρχει σχετική συμφωνία με τις ΗΠΑ και τον διεθνή συνασπισμό του οποίου ηγούνται.
Μόνο που η συμφωνία αυτή δεν προκύπτει – όσο και αν αποτελεί αντικείμενο εντατικής διαβούλευσης το προηγούμενο διάστημα.
Στις 13-14 Φεβρουαρίου τουρκική αντιπροσωπεία υπό τον υφυπουργό Εξωτερικών Ümit Yalçın, στην οποία συμμετείχαν και στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και των μυστικών υπηρεσιών, είχε επαφές στη Ουάσιγκτον με τον Αμερικανό υφυπουργό Εξωτερικών Tom Shannon, τον σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας Michael Flynn (λίγο πριν παραιτηθεί) και τον επικεφαλής της κεντρικής διακλαδικής στρατιωτικής διοίκησης (CENTCOM) στρατηγό Joseph L. Votel. Σύμφωνα με το al-monitor.com το κεντρικό αίτημα της τουρκικής αντιπροσωπείας ήταν να μην συμπεριληφθούν οι κουρδικές δυνάμεις του PYD (αδελφής οργάνωσης του ΡΚΚ στη Συρία) στην ανακατάληψη της Ράκκα και η ανταπόκριση από αμερικανικής πλευράς ήταν ψυχρή – περισσότερο από το Πεντάγωνο και λιγότερο από τον Λευκό Οίκο.
Οι διαβουλεύσεις συνεχίσθηκαν επί ευρωπαϊκού εδάφους, με τον Τούρκο υπουργό Άμυνας Fikri Işık να συναντά τον Αμερικανό ομόλογό του James Mattis επ’ ευκαιρία της Συνόδου του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες και τον πρωθυπουργό Binali Yıldırım να συναντάται με τον αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Pence στο περιθώριο της ετήσιας Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου. Τα αποτελέσματα δεν κρίνονται θεαματικά – όσο και αν η τουρκική διπλωματία έχει αποκτήσει τη συνήθεια να προεξοφλεί με ηχηρές δηλώσεις την ανταπόκριση των συνομιλητών της.
Μιλώντας στη Hürriyet Daily News, ο Işık ανέφερε ότι η απάντηση του Mattis ήταν: “Έχουμε ένα Σχέδιο Α [την προέλαση στη Ράκκα με αιχμή το PYD], φέρτε μας ένα Σχέδιο Β”. Οι σχετικές προτάσεις της Τουρκίας, για προέλαση στη Ράκκα των προστατευομένων της του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, διατυπώθηκαν όταν ο αρχηγός των αμερικανικού Γενικού Επιτελείου στρατηγός James Dunford επισκέφθηκε την Άγκυρα.
Ο δε Yıldırım τόνισε από το Μόναχο ότι εξετάζονται οι τακτικές επιλογές και υπογράμμισε ότι η τουρκική παρουσία στην πορεία προς τη Ράκκα θα είναι έμμεση και υποστηρικτική, καθώς στην εμπροσθοφυλακή θα βρίσκονται τοπικές αραβικές δυνάμεις.
Πάντως, μολονότι ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ έκανε λόγο για την ανάγκη να υπάρξει μια “νέα αρχή” στις διμερείς σχέσεις, το αμερικανικό ανακοινωθέν για την συνάντηση Pence-Yıldırım δεν αναφέρεται στη Ράκκα – αναφέρεται ωστόσο στη συμφωνία των δύο πλευρών “να μην επιτραπεί στο Ιράν να υπονομεύσει την περιφερειακή σταθερότητα”.
Σε κάθε περίπτωση, οι φιλοδοξίες της Τουρκίας είναι δύσκολο να υποστηριχθούν πολιτική και στρατιωτικά. Και αυτό διότι η επιχείρηση “Ασπίδα του Ευφράτη” που διεξάγουν οι τουρκικές δυνάμεις από τα τέλη Αυγούστου στη βόρεια Συρία δεν έχει αποφέρει τα αναμενόμενα.
Η στρατηγικής σημασίας πόλη al-Bab, που κατέχεται από τους τζιχαντιστές, πολιορκείται από τον Δεκέμβριο. Την περασμένη Κυριακή ο Erdoğan ανακοίνωσε ότι οι τουρκικές δυνάμεις και ο “Ελεύθερος Συριακός Στρατός” “εισήλθαν” στην πόλη και την Πέμπτη ο αρχηγός του τουρκικού Γενικού Επιτελείου έκανε λόγο για κατάληψη του κέντρου της. Ωστόσο, όχι μόνο οι μάχες συνεχίζονται αλλά και οι τζιχαντιστές, ταπεινώνοντας άλλη μία φορά την Άγκυρα, φέρονται να έχουν ανακαταλάβει αρκετά από τα εδάφη που είχαν χάσει.
Ο Erdoğan επείγεται λόγω και του δημοψηφίσματος του Απριλίου να καταγράψει στρατιωτική νίκη, αλλά παράλληλα για τον ίδιο λόγο διστάζει να διατάξει την ανάπτυξη μεγάλων δυνάμεων τουρκικού πεζικού. Ο “Ελεύθερος Συριακός Στρατός” που επιτελεί τον ρόλο αυτόν είναι αναξιόπιστος, ενώ οι τζιχαντιστές έχουν αλλάξει τακτική σε σχέση με την εποχή έναρξης της επιχείρησης “Ασπίδα του Ευφράτη” (οπότε εγκατέλειψαν αμαχητί την μεθοριακή πόλη Τζαράμπουλους) και υπεραμύνονται σθεναρά των θέσεών τους.
Αυτό δεν εμποδίζει τον Erdoğan να ανεβάζει διαρκώς το στοίχημα, υποσχόμενος λ.χ. στους συνομιλητές του κατά την περιοδεία του την περασμένη εβδομάδα στις μοναρχίες του Περσικού Κόλπου την δημιουργία “ασφαλούς ζώνης” στη βόρεια Συρία στην οποία μάλιστα θα συγκροτηθεί και θα εκπαιδευτεί τοπικός “στρατός” Αράβων και Τουρκομάνων.
Βεβαίως, όλα αυτά θέτουν τα θεμέλια μιας νέας ρήξης με την Μόσχα και τη Δαμασκό, σε μία συγκυρία κατά την οποία συνεχίζεται η ειρηνευτική “διαδικασία της Αστάνα” και όπου οι τουρκικές και συριακές κυβερνητικές δυνάμεις σχεδόν εφάπτονται στα νότια της al-Bab και θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να έρθουν σε σύγκρουση.
*Πηγή: capital.gr