Σοβαρές αναταράξεις και έντονη ανησυχία έχει προκαλέσει στην κυβέρνηση η λαϊκή αντίσταση στους πλειστηριασμούς ακινήτων, όπως φάνηκε και από τη χθεσινή έκτακτη σύγκληση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ, που πραγματοποιήθηκε με μοναδικό θέμα το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η κυβερνητική πολιτική στο συγκεκριμένο ζήτημα, που είναι καίριο για τη συνολικότερη μνημονιακή διαχείριση.
Έχει ξεχωριστή σημασία το ότι το Π.Σ. συνήλθε εκτάκτως, αμέσως μετά τα γεγονότα στο Ειρηνοδικείο της Αθήνας και τις οξύτατες αντιδράσεις που προκάλεσε η βάρβαρη αστυνομική επίθεση κατά των εκατοντάδων αγωνιστών του κινήματος κατά των πλειστηριασμών. Η θύελλα διαμαρτυριών που ξεσήκωσε η ρίψη χημικών στον χώρο του δικαστηρίου, οι άγριοι ξυλοδαρμοί και οι τραυματισμοί πολιτών, έδειξε και το αδιέξοδο της βίαιης αστυνομικής καταστολής, η οποία, εντούτοις, αποτελεί και τη μόνη διέξοδο για την κυβέρνηση, καθώς γνωρίζει πως είναι αδύνατον να εξασφαλιστεί η λαϊκή συναίνεση στην παράδοση της λαϊκής στέγης στα τραπεζικά συμφέροντα.
Τα γεγονότα της Τετάρτης καθόρισαν και το βαρύ κλίμα στη συνεδρίαση του ανώτερου κομματικού οργάνου, με τον Τσίπρα ακροατή των αντιπαρατιθέμενων απόψεων. Χαρακτηριστικό των οποίων -στο σύνολό τους- ήταν η αδυναμία πειστικής πρότασης που η υλοποίησή της να επιτρέπει και την προώθηση της πολιτικής των πλειστηριασμών και την κάμψη των λαϊκών αντιδράσεων.
Χαρακτηριστική υπήρξε η επιμονή των Δραγασάκη και Τσακαλώτου στην πάση θυσία προώθηση των δεσμεύσεων έναντι των “δανειστών”, όπως και οι έξαλλες επιθέσεις, χθες και σήμερα, του Κοντονή εναντίον του κινήματος κατά των πλειστηριασμών, που επικεντρώνονται σε άθλιες επιθέσεις κατά του Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Χαρακτηριστικές όμως είναι και οι αντιδράσεις του Νίκου Φίλη, που εμφανίζεται εκφραστής εκείνων που στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνονται πανικόβλητοι την πλήρη αποξένωση της κυβέρνησης από τη λαϊκή βούληση. Σε ανάλογη κατεύθυνση κινήθηκαν και άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως οι Θοδωρής Δρίτσας και Γιώργος Κυρίτσης, με τον πρώτο να υποστηρίζει ότι “πέρα από τη ΛΑΕ, θα μπορούσαμε κι εμείς, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να συμμετάσχουμε -και κάποια μέλη του ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχουν και τώρα- στις διαμαρτυρίες κατά των πλειστηριασμών”. Ανεξαρτήτως της καθαρά προπαγανδιστικής αναφοράς σε μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που δήθεν συμμετέχουν στο κίνημα, είναι προφανές ότι με τη δήλωση αυτή αναγνωρίζει δημοσίως τις σοβαρές λαϊκές πιέσεις που προκαλούν αναταράξεις στο εσωτερικό του κυβερνητικού κόμματος.
Σε παράλληλη κατεύθυνση κινήθηκε και η Ρένα Δούρου, η οποία έσπευσε να αποδοκιμάσει την αστυνομική επίθεση στο Ειρηνοδικείο της Αθήνας, αν και η ενέργειά της αυτή ερμηνεύεται κυρίως ως έκφραση δυσαρέσκειας για την απροθυμία κυβερνητικών κύκλων να μοιραστούν μαζί της τις εγκληματικές ευθύνες για την πρόσφατη τραγωδία της Μάνδρας.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες τη διαφωνία τους με την ακολουθούμενη πολιτική καταστολής και την αδυναμία της κυβέρνησης να δεσμευτεί πως δεν θα θίξει τη λαϊκή κατοικία πρόκειται να εκφράσουν και οι “53”, και ήδη έχει υπάρξει σχετική απεύθυνση προς τον Τσακαλώτο. Και στην περίπτωση αυτή είναι φανερό ότι ουσιαστικά πρόκειται για παραπλανητικές “τουφεκιές στον αέρα”, καθώς και αυτοί γνωρίζουν τις μνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης και κατά συνέπεια ξέρουν ότι η όποια παρέκκλιση απ’ αυτές -ακόμη και με τον αποκλεισμό πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και ακινήτων αξίας κάτω των 300.000 ευρώ- είναι εξαρχής αδύνατο να πραγματοποιηθεί.
Η ανελαστική υποχρέωση υλοποίησης των μνημονιακών δεσμεύσεων, αλλά και το αδιέξοδο της επιβολής των πλειστηριασμών με την πρόταξη της αστυνομικής καταστολής, είναι που αναδεικνύει σε θέση πρωταγωνιστή των εξελίξεων το λαϊκό κίνημα αντίστασης, με τις αντιπαραθέσεις της κυβέρνησης με την αντιπολίτευση της Ν.Δ. να περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Ακριβώς γατί διεξάγονται στο πεδίο της συναίνεσης στην προώθηση της ίδιας μνημονιακής πολιτικής.
Η δυναμική, μαχητική και αποτελεσματική λαϊκή παρέμβαση είναι που αναδιατάσσει τις δυνάμεις αντιπαράθεσης, με τον μνημονιακό συνασπισμό από τη μια πλευρά και το λαϊκό κίνημα από την άλλη. Διαμορφώνοντας στην πράξη τους όρους για την ανασυγκρότηση των δυνάμεων ανατροπής της μνημονιακής πολιτικής, με την έκφραση της μετωπικής πρακτικής στο πεδίο του αγώνα κατά των πλειστηριασμών και σε ανώτερο πολιτικό επίπεδο.