Η διατύπωση δεν μπορεί να ήταν πιο σαφής.
Ο Άγγελος Χάγιoς μέλος της ΠΕ του ΝΑΡ, μιλώντας όχι προσωπικά, αλλά ως εισηγητής στην εκδήλωση παρουσίασης των θέσεων της Πολιτικής Επιτροπής (ΠΕ) του ΝΑΡ για το 4ο Συνέδριο του (17/7), τόνισε επί λέξει τα εξής:
«Επιδιώκουμε την πολιτική συνεργασία με εκείνες τις δυνάμεις που τείνουν να υπερβούν το όριο της διαχειριστικής λογικής και κινούνται σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, διαχωριζόμενες με σαφήνεια από τις δυνάμεις που τείνουν να το αναπαράγουν κινούμενες σε μια νεο-διαχειριστική, νεο-συριζαίικη λογική. Από τη σκοπιά αυτή η πρόταση συνολικής πολιτικής συνεργασίας δεν μπορεί να απευθυνθεί, με βάση τις διατυπωμένες θέσεις τους, σε ΚΚΕ και ΛΑΕ, με τα οποία επιδιώκεται η υπεραναγκαία και πολύτιμη κοινή δράση μέσα στο μαζικό κίνημα. Συμβάλουμε στην κοινή δράση των μαχόμενων δυνάμεων μέσα στο μαζικό κίνημα, με όρους κινήματος και οχι με υποκατάσταση του κόσμου που αγωνίζεται από κομματικές επαφές και διαδικασίες».
Νέτα σκέτα, λοιπόν το ΝΑΡ (και υποθέτουμε κατ’ επέκταση η ΑΝΤΡΣΥΑ, αν και υπάρχουν διαφορετικές απόψεις στις γραμμές της τελευταίας) απορρίπτει την πολιτική συνεργασία με το ΚΚΕ και την ΛΑ.Ε γιατί “δεν διαχωρίζονται με σαφήνεια από δυνάμεις που κινούνται σε μια νεο-διαχειριστική, νεο-συριζαϊκή λογική”!
Δυστυχώς, βλέπουμε και το ΝΑΡ να ακολουθεί κατά πόδας την λογική του ΚΚΕ, που απορρίπτει την συνεργασία με κάθε άλλη αριστερή δύναμη, γιατί όλες οι άλλες αριστερές δυνάμεις είναι περίπου συμβιβασμένες και ενσωματωμένες στο σύστημα!
Η μόνη διαφορά του ΝΑΡ επί του προκειμένου, τουλάχιστον σε λεκτικό επίπεδο, είναι ότι επιδιώκει την κοινή δράση με τις άλλες αριστερές δυνάμεις “μέσα, όμως, στο μαζικό κίνημα, με όρους κινήματος και όχι με υποκατάσταση του κόσμου από κομματικές επαφές”. Με δύο λόγια και εδώ στρεψοδικία στο όνομα του “κινήματος”, που πολλές φορές στην πράξη εκφράζεται με το “εμείς στο ΝΑΡ αποφασίζουμε την δράση (γιατί εκφράζουμε το κίνημα) και εσείς ακολουθείτε”.
Δυστυχώς, σε μια συγκυρία που το μέτωπο όλων, χωρίς καμιά εξαίρεση, των δυνάμεων της Αριστεράς σε πολιτικό, κινηματικό και εκλογικό επίπεδο καθίσταται ακόμα πιο αναγκαίο, επιτακτικό και επίκαιρο από ποτέ, ενώ, ταυτόχρονα, και από προγραμματική άποψη είναι απόλυτα εφικτό, δύο βασικές δυνάμεις της κομμουνιστικής Αριστεράς γυρίζουν στην αριστερή πολιτική συμπαράταξη, σχεδόν περιφρονητικά, την πλάτη.
Αναρωτιόμαστε: Ποιους βοηθάει αυτή η αντιενωτική στάση; Βοηθάει τη μεγάλη ανατροπή που έχει άμεση ανάγκη ο τόπος και ο λαός μας; ‘Η εξυπηρετεί απόλυτα τις δυνάμεις του βρώμικου μνημονιακού καπιταλιστικού τόξου, οι οποίες τρίβουν τα χέρια τους με την πολυδιάσπαση στον χώρο της Αριστεράς;
Κ.Τ
Nuntiusweb
Τον περασμένο Φλεβάρη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έκανε πρόταση προς ΛΑΕ και ΚΚΕ για κοινή δράση στους χώρους δουλειάς και στους δρόμους.Το ΚΚΕ φυσικά απάντησε αμέσως αρνητικά αιτολογώντας ωστόσο.Η ΛΑΕ δεν απάντησε ποτέ…Ποιός κρατά την καυτή πατάτα της “αντιενωτικής στάσης” λοιπόν;
Η ΛΑ.Ε έχει δώσει την καταφατική απάντησή της τόσο μέσα από τα επίσημα κείμενά της (Πολιτικές Αποφάσεις κοκ), όσο και μέσα από επίσημες δηλώσεις στελεχών της. Από εκεί και πέρα το ζήτημα είναι πώς ακριβώς αντιλαμβάνεται κανείς το ζήτημα της κοινής δράσης και το αν κάθεται στο τραπέζι του διαλόγου με άλλες δυνάμεις. Αντιλαμβανόμαστε πως τόσο εντός του ΝΑΡ, όσο και συνολικά εντός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπάρχουν σημαντικές αποκλίσεις στα δύο προαναφερθέντα ζητήματα. Προφανώς είναι δικό τους ζήτημα να λύσουν τις οποιεσδήποτε διαφορές εντός τους. Εμείς πάντως (εννοούμε την ΛΑ.Ε) εδώ είμαστε, ανοιχτοί σε κάθε μορφή διαλόγου.