Το αντιμνημονιακό πολιτικό και εκλογικό μέτωπο πιο επίκαιρο και αναγκαίο από ποτέ
Η ΕΕ ΚΛΟΝΙΖΕΤΑΙ, ΟΙ ΗΠΑ ΣΕ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ, ΤΟ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟ GREXIT Ο ΜΟΝΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ
Η Ευρώπη αλλά και ο κόσμος αλλάζουν με φρενήρεις ρυθμούς γύρω μας και τα παλιά στερεότυπα και δόγματα κλονίζονται αλλά, δυστυχώς, η Ελλάδα μένει απίστευτα προσκολλημένη στη νεοαποικιακή μνημονιακή κηδεμονία, καθηλωμένη στην ταπείνωση και στην εξαθλίωση, ορθώνοντας το μίζερο δόγμα της ανημπόριας να ακολουθήσει εναλλακτικούς δρόμους.
Αυτές τις ώρες, η Βρετανία γυρίζει περιφρονητικά την πλάτη στην ΕΕ, ενώ την πόρτα της Προεδρίαςτων ΗΠΑ έχει περάσει ο Ντ. Τράμπ, ο οποίος στρέφεται κατά της ”παγκοσμιοποίησης”.
Ο κόσμος ζει μεγάλες ανακατατάξεις.
Την ίδια ώρα, ο Ερντογάν, με περισσό θράσος εκκαθαρίζει ”ανενόχλητος” στην Τουρκία όλους τους παλιούς και δοκιμασμένους φίλους της Δύσης, ΕΕ και ΗΠΑ και στήνει το νέο δικό του αυταρχικόκαθεστώς, επιβεβαιώνοντας ότι η ΕΕ είναι πολιτικά νεκρή και οι ΗΠΑ σε φάση υποχώρησης.
Σε μια περίοδο, λοιπόν, τεκτονικών ανακατατάξεων, που, δυστυχώς, δεν συνειδητοποιούμε.
Σε μια περίοδο, όπου η ΕΕ βρίσκεται σε βαθιά αποσύνθεση και ημιδιάλυση, ενώ οι ΗΠΑ έχουν χάσει την παλιά παντοδυναμία τους, βρίσκονται σε κρίση και ενώπιον σκληρών διλημμάτων.
Σε μια περίοδο, επίσης, όπου οι παλιές ισορροπίες γκρεμίζονται, ασύμμετρα είναι αλήθεια, περισσότερο με ακαθόριστο και ρευστό τρόπο και χωρίς προσανατολισμό, ενώ οι νέες, σε μια πιο δίκαιη κατεύθυνση, όσο αναγκαίες και αν μοιάζουν, δεν διαφαίνονται ακόμα.
Σε μια τέτοια περίοδο είναι αδιανόητο στη χώρα μας να κυριαρχεί η μνημονιακή μπότα, η υποδούλωσηκαι η υποτέλεια και η παρακολουθηματική προσκόλληση σε ευρωαντλαντικά δεδομένα ισχύος που φθίνουν και αποδυναμώνονται και η άρνηση μιας νέας στρατηγικής σχέσης συνεργασίας με τη Ρωσία.
Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ, ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ
Σήμερα, η διαπίστωση ότι τα μνημόνια και οι δυνάμεις, εσωτερικές και εξωτερικές, που τα στηρίζουν, δεν είναι ακλόνητες και πολύ περισσότερο παντοδύναμες (δεν ήταν ποτέ), αποτελεί κάτι παραπάνω από βάσιμο ισχυρισμό.
Όλο και περισσότερο, η ρόδα των μνημονιακών δυνάμεων στη χώρα γυρίζει στον αέρα, περισσότερο από κεκτημένη ταχύτητα και λόγω κοινωνικής απάθειας και αδράνειας και έλλειψης κοινωνικής αντίδρασης.
Το μημονιακό πολιτικό τόξο είναι η απόλυτη πισωδρόμηση και δεν αντιπροσωπεύει κανένα ρεαλισμό, ούτε το ”ρεαλισμό” ενός αστικού μέλλοντος.
Αν αυτό το πισωδρομικό μνημονιακό πολιτικό συνονθύλευμα μετριοτήτων και καρεκλοκένταυρωνπαραμένει και για όσο παραμένει, στο προσκήνιο, αυτό δεν οφείλεται στην εσωτερική δυναμική του αλλά στην κοινωνική κατάσταση που παραμένει ακόμα προσκολλημένη σε δεδομένα και φόβουςάλλων περιόδων, στην πολιτική ανεπάρκεια των αντιπάλων του, στην έλλειψη αποφασιστικότηταςκαι τόλμης αλλά και στην ασυγχώρητη αδυναμία τους να συγκροτήσουν ένα εναλλακτικό σύγχρονοκαι αποτελεσματικό πολιτικό, κινηματικό και εκλογικό μέτωπο αντίδρασης και θετικής προοπτικής.
Σήμερα, η ανάγκη ενός μεγάλου πολιτικού, κοινωνικού, κινηματικού και εκλογικού μετώπου όλων, χωρίς καμιά εξαίρεση, των αριστερών, ριζοσπαστικών, προοδευτικών, πατριωτικών, δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων της χώρας αποκτά πιο επείγουσα από ποτέ σημασία.
Αυτή η μετωπική κατεύθυνση όλων των πολιτικών χώρων, μικρότερων και μεγαλύτερων, μπορεί να αναζωογονήσει όλο το πολιτικό, κινηματικό, πολιτιστικό, ιδεολογικό υπόστρωμα της κοινωνίας. Να επανιδρύσει θετικά όλους τους πολιτικούς χώρους και τις πολιτικές δυνάμεις που θα συμβάλλουν δημιουργικά σε αυτό το ενωτικό πολιτικό και εκλογικό μέτωπο και να επαναθεμελιώσει τον προσανατολισμό της χώρας, επιφέροντας σαρωτικά νικηφόρα αποτελέσματα.
Αυτή η ενωτική πρόκληση, στη βάση ενός σύγχρονου ριζοσπαστικού προγράμματος, γίνεται πρόκληση ζωής και προοπτικής για την ελληνική κοινωνία και τον τόπο. Αυτήν την ενωτική στρατηγική έχει επιλέξει, ως γνωστόν, αμετάθετα και χωρίς επιστροφή η ΛΑ.Ε.
Από δω και πέρα, όσοι αντιστέκονται σε αυτήν την ενωτική προοπτική στον συνεπή αντιμνημονιακό χώρο, φέρνουν εμπόδια στην υλοποίηση της ή κάνουν επιλεκτικές πολιτικές ”συγγενικών”, τάχα, συγκλίσεων και πολύ περισσότερο όσοι εμμένουν σε αντιενωτικές διαιρετικές επιλογές, θα πρέπει να στιγματίζονται με την πραγματική συνέπεια των διχαστικών επιλογών τους. Και να στιγματίζονται ως υποστηλώματα του πιο βρόμικου και αντιδραστικού συστήματος που εμφανίστηκε ποτέ στη χώρα, του βάρβαρου συστήματος των μνημονίων!
Nuntiusweb
“Και να στιγματίζονται ως υποστηλώματα του πιο βρόμικου και αντιδραστικού συστήματος που εμφανίστηκε ποτέ στη χώρα, του βάρβαρου συστήματος των μνημονίων!”
κατά τη γνώμη μου το σημαντικότερο σημείο του άρθρου.
Μια καλή αρχή θα ήταν να γίνει η ΛΑΕ συν-μυνητής στη μύνηση που έχει καταθέσει το ΕΠΑΜ στον Άρειο Πάγο για Εσχάτη Προδοσία.
Ως πολιτικό κόμμα η ΛΑΕ έχει το δικαίωμα παράστασης πολιτικής αγωγής.
Και θα μπορούσε με τους νομικούς της να εμπλουτίσει το κατηγορητήριο.
Αγαπητέ george (Γιώργο, σε άλλα σχόλιά σου).
Καλή η πρότασή σου.Ομως:
Από βιωματική εμπειρία, προτάσεις συν-έργειας (με βάση πρόσθετα στοιχεία, ενδεχόμενα και με συσχετισμό περισσοτέρων καταγγελιών) δεν γίνονται αποδεκτές από τα πολιτευόμενη σχήματα, μόνο υποστήριξη της μήνυσης (ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΣΧΗΜΑΤΟΣ) γίνεται αποδεκτή.
Συν-μηνυτές είναι εξ αντικειμένου όλοι όσοι έχουν μηνύσει η καταγγείλει το Μνημονιακό έγκλημα (και όσοι θα το πράξουν) ενώπιον της Δικαιοσύνης, ποικιλοτρόπως έως τον βαθμό της εσχάτης προδοσίας.Βέβαια, για κάθε πολιτευόμενο σχήμα, κάθε άλλη μήνυση εκτός της δικής του, θεωρείται επισήμως (άρα τοιουτοτρόπως “υποστηρίζεται” ΚΑΙ έναντι των Κυβερνώντων ΚΑΙ έναντι της συστημικής Δικαιοσύνης), άχρηστη, ιδιοτελής, επιζήμια κλπ κοσμητικά επίθετα.
Επίσης, πριν από το σχόλιο-πρότασή σου έχουν απευθυνθεί από το 2011 μέχρι σήμερα, δεκάδες αντίστοιχες εποικοδομητικές για συνέργειες προτάσεις, τόσο προς ΛΑ.Ε., όσο καιπρος Ε.ΠΑ.Μ. και όχι μόνον.
Οι προτάσεις αυτές δεν βρήκαν την παραμικρή ανταπόκριση (όταν δεν λοιδορήθηκαν/υπονομεύθηκαν…).
Και όμως είναι τόσο απλό:
-Η έκθεση Μαρτίου/2014 του ειδικού εμπειρωγνώμονα του ΟΗΕ ζητούσε λογιστικό έλεγχο του χρέους με ταυτόχρονη λογοδοσία των υπαιτίων.
-Ο πρόσφατα παραιτηθείς Πρόεδρος του ΣτΕ κος Σακελλαρίου κατήγγειλε ταυτόχρονα με την ανακοίνωση της παραίτησής του, τόσο την αντισυνταγματικότητα των μνημονίων όσο και την πολιτικοδικαστική διαπλοκή που στηρίζει αυτή την κατάλυση του Συντάγματος.
Τι απλούστερο από την διεθνοποίηση των δύο παραπάνω επισημάνσεων με ταυτόχρονη απαίτηση αποζημιώσεων από όλους τους υπαίτιους (Ε.Ε.-ΔΝΤ-ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ-ΣΥΝΕΝΟΧΟΥΣ).
Παράλληλα, “κατέβασμα στο πεζοδρόμιο” με δημοκρατικά (και όχι Αντιπροσωπευτικά…) οργανωμένο παλλαϊκό μέτωπο, όλων των σχετικών οικονομικοδικαιικών τεκμηριώσεων (εθνικό νόμισμα, κατάλυση Συντάγματος-σφετερισμό λαϊκής κυριαρχίας, αλλά και λοιπά εθνικά θέματα, συνενοχή δικαστών-εισαγγελέων, συμβολαιογράφων, αστυνομικών, κατά παράβαση του όρκου καθήκοντος, κλπ).
Προσδιορισμός των αποζημιώσεων με “διπλογραφικό” τρόπο: Αντιστοίχιση της μείωσης κεφαλαίου (ΑΕΠ 2009-2018) με δικαιώματα αποζημίωσης για κάθε πολίτη “σχεδόν ονομαστικά” (απώλεια ενσήμων λόγω αύξησης ανεργίας, απώλεια εισοδημάτων-περιουσιών, ζημίες του κράτους, κλπ).
Τα αντιμνημονιακά σχήματα αρνούνται να συμπεριλάβουν τα παραπάνω στις στοχεύσεις τους, παρά τις επανειλημμένες προς τούτο επιστολές που λαμβάνουν.
Διαρκής προεκλογικός αγώνας γαρ. Ο Αντιπροσωπευτικός Κοινοβουλευτισμός Πάνω απ’ Όλα.
Θα σου πω εντελώς πληροφοριακά, και χωρίς να έχει ιδιαιτερη σημασια ώστε να στήσουμε μια διαφωνια, ότι το ΕΠΑΜ ειναι το μοναδικό πολιτικό κόμμα που έχει καταθέσει μήνυση επί εσχάτη προδοσία. Έχουν κατατεθεί και αλλες μηνύσεις από προσωπα ή φορείς. Όμως η διαφορετικότητα της μήνυσης του ΕΠΑΜ έγκειται στο ότι το ΕΠΑΜ ειναι πολιτικό κόμμα, και ως πολιτικό κόμμα έχει έννομο συμφέρον για την παραβίαση του πολιτεύματος, δικαιούται να δηλώσει παράσταση πολιτικης αγωγής δηλαδή να παρίσταται σε όλη τη διαδικασία, να την παρακολουθει και να υποβάλλει ερωτησεις ως κατήγορος σε μια ενδεχομενη δικαστική διαδικασια. Αλλα να μην κολλαμε ποιος έκανε κάτι πρώτος γιατι πραγματικα δεν έχει σημασια. Σημασία έχει ότι κάποιος το έκανε. Προσωπικα τα ίδια θα έγραφα αν τη μήνυση την έκανε η ΛΑΕ ή η Πλεύση Ελευθερίας ή το Σχέδιο Β ή οποιοδήποτε άλλος.
Το ερώτημα λοιπόν ειναι, δεν πρεπει σε αυτό το ελάχιστο, που ειναι η παραπομπή των ενόχων στη δικαιοσύνη, να υπάρχει συμφωνία και σύμπνοια από όλους?
Αν σε αυτο το ελάχιστο δεν υπάρχει στηριξη πως μπορούμε να περιμενουμε κάτι περισσότερο σε επίπεδο συνεργασίας? Πως θα βρούμε τα σημεία ενός πολιτικού προγράμματος που θα ειναι σαφως πιο συνθετα, αν κανεις δε συνυπογράφει τουλάχιστον την παραπομπή των ενόχων στη δικαιοσυνη?
Για όλα όσα γράφεις και για τις διπλογραφικες αποζημιώσεις και για την απόφαση του ΟΗΕ ειμαι φυσικα συμφωνος, και θέλω να σου πω ότι αν εμεις γράφοντας 2-3 απλά σχόλια, παραθέτουμε μια λίστα νομικών όπλων, ιδεών, προτάσεων κλπ ειναι προφανές ότι κάποια εξειδικευμενα στελέχη αυτών των αντιμνημονιακών κομμάτων που ειναι η επιστήμη τους ως πχ νομικοί ή οικονομολόγοι και καθώς (ελπίζω ότι) έχουν δουλεμενα και τεκμηριωμενα επιχειρηματα μπορούν να φτιάξουν κάτι πραγματικα δομημενο και πληρες.
Στο κάτω κατω το πρόγραμμα που θα συμφωνηθεί, μπορούν και οφείλουν να το ανεβάσουν στο διαδίκτυο για διαβούλευση και ψηφοφορια από όλους τους απλούς πολίτες που με αυτό τον τρόπο θα τον κάνουν συμμέτοχο στον αγώνα για την ανατροπή των μνημονίων. Ομοίως μια διαφωνία που τυχόν έχουν τα αντιμνημονιακα κόμματα σε ένα θέμα, θα λυθει δια ψηφοφορίας με τον καλυτερο τρόπο.
Θα ξανασταθώ όμως στο συμπέρασμα της συντακτικης ομαδας της iskra που ειναι και δική μου πεποίθηση, απορρέει δε από την κοινή λογική και δεν μπορουμε να κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε. Όποιος δε συναινεί σε συζητηση ή βρίσκει δικαιολογιες για να αρνηθει τη συμμετοχη του σε ένα ευρύ αντιμνημονιακό μέτωπο ειναι συνενοχος στα δεινά των Ελλήνων και προσωπικά έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι αν τελικα υπάρχει κάτι άλλο πίσω από αυτη την άρνηση όπως ενδεχομενες σκέψεις για μετεκλογικη συνεργασία με το συριζα που μπορεί να ξαναφορέσει το αντιμνημονιακό καπέλο πουλώντας ξανα “επανάσταση”.
Ξέρουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμία ντροπή και δε διστάσουν να υποκριθούν ξανά για την πολιτικη τους επιβίωση. Θα δούμε λοιπον ποιες αντιμνημονιακές ή φερόμενες “αντιμνημονιακές” δυναμεις ειναι διατεθιμενες να συγκρουστούν και ποιες το αποφεύγουν διατηρώντας με αυτον το τρόπο υπόγειες γεφυρες επικοινωνιας εξυπηρετωντας με τον καλυτερο τρόπο το μνημονιακό συστημα
Αγαπητέ Γιώργο,
Συμφωνώ στα πάντα μαζί σου.
Είμαι πρόθυμος να συ-εργαστώ με κάθε αντιμνημονιακό σχήμα και με κάθε συμπολίτη μου επί της ΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ γι’ αυτό γράφω και το μαιλ μου.
Έχω να προσφέρω πολύ περισσότερα (επίσημο δικαιικό/δικονομικό υλικό + επίσημη συνδικαλιστική παρέμβαση με σημαντικότατα ΕΠΙΣΗΜΑ αποτελέσματα κομβικής σημασίας διαρκείας 30 ετών συνδεδεμένη απο Εισαγγελείς το 2012 με τις δικογραφίες μου εσχάτης προδοσίας+ καταγγελίες μου 2011-σήμερα Ενώπιος Ενωπίω κατά της ίδιας της ηγεσίας της Δικαιοσύνης για μνημονιακή συνενοχή χωρίς να έχω φροντίσει να φτιάξω κόμμα για πολιτική-ΝΟΜΙΚΗ αυτοπροστασία) από 86 κιλά υποστηρικτικής ανθρώπινης παρουσίας παρουσίας και 1.93 διακριτό στις συγκεντρώσεις ύψος.
Δεν φταίω που ήμουν και είμαι ευχαρίστως αποδεκτός (μετ ευχαριστιών μάλιστα) ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ως ΑΠΛΟΣ υποστηρικτής του όλου κομματικού πλαισίου των αντιμνημονιακών κομμάτων, ακόμα και υποστήριξη μου επί (ξεχασμένων…) προτάσεων/θέσεών τους δεν γίνεται αποδεκτή. Επαναλαμβάνω:
Στην διάθεσή σου για οποιαδήποτε αντιστασιακή-απελευθερωτική συνέργεια, νομίζω πως και οι μη κομματικά ενταγμένοι πολίτες έχουν ψυχή.
george.griboyiannis@gmail.com
πιστευω ότι υπάρχουν δύο ρεαλιστικες ενέργειες που πρέπει να κάνουμε όσοι πιστεύουμε ότι πρεπει πάσει θυσία να σταματήσουμε τη μνημονιακή κατοχή στην Ελλάδα.
Το πρώτο είναι να ενημερώσουμε όλους τους γνωστούς και φιλους για την πραγματικη κατάσταση του χρέους, την εξαπάτηση των μνημονίων , την απάτη της “εξόδου” από τα μνημόνια, τη μήνυση για Εσχάτη Προδοσία, τις δυνατότητες ανάταξης που μας δινει το εθνικό νόμισμα.
Το δεύτερο ειναι να παροτρύνουμε όλα τα μνημονιακά κόμματα να συνέρθουν και να συνεργαστούν. Χωρίς τη δική τους συνεργασία δεν υπάρχει καμία δυνατότητα αλλαγής της κατάστασης που βιώνουμε και γιαυτό και η ευθύνη τους ειναι πολύ μεγάλη.
Αποκλείεται να μην το αντιλαμβάνονται αυτό, συνεπώς το ερώτημα που προκύπτει είναι αν έχουν κάτι άλλο στο μυαλό τους όπως να κάνουν μετεκλογικες συνεργασίες με το “μετανοημένο” μετα τις εκλογες σύριζα.
Και μην πει κανεις ότι αυτό ειναι συνομοσιολογικό γιατί το παράδειγμα της κωλοτουμπας του συριζα αποτελει ιστορικό προηγούμενο που σε κάνει ποτέ να μη λες ποτέ.
Σήμερα 29 Μαΐου 2018 δημοσιεύεται στην Iskra η Εισαγγελική δίωξη κατά Λαφαζάνη και μελών της ΛΑ.Ε. για “αδικήματα που διαπράχθηκαν” στις διαδηλώσεις κατά των πλειστηριασμών.
Σύντροφοι και συναγωνιστές, υπάρχει και η άλλη ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΕΡΗ μεθόδευση του αγώνα κατά των πλειστηριασμών που σας την προτείναμε, αλλά ΕΙΣΠΡΑΞΑΜΕ, “δεν ξέρουμε εμείς που είμαστε χρόνια στο κουρμπέτι και ξέρετε εσείς;”.
Πρώτα καταγγέλλουμε-ΜΗΝΥΟΥΜΕ ΟΜΑΔΙΚΑ με ΙΣΧΥΡΗ ΕΠΙΤΟΠΙΑ ΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ (από κκ Γ.Κασιμάτη, Α. Δημητρόπουλο έως όλους τους “κομματικούς” δικηγόρους), την ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΟΡΚΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ εκ μέρους Συμβολαιογράφων, Αστυνομικών, Δικαστικών, ζητώντας να έρθει Εισαγγελέας στο Πεζοδρόμιο έξω από τον Συμβολαιογράφο που ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ και αυτός ΤΟΝ ΟΡΚΟ ΠΙΣΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ.
Διεθνοποιούμε το θέμα με την συν-αξιοποίηση της πρότασης του ΟΗΕ και των δηλώσεων κου Σακελλαρίου που γράφω στο παραπάνω σχόλιο 28/5/2018. Ταυτόχρονα, κατεβάζουμε ολόκληρη την οικονομικο-δικαιική τεκμηρίωση του μνημονιακού εγκλήματος κατά της πατρίδας ΣΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ (πχ με Θ.Μαριόλη, Σ.Λαβδιώτη, Κ.Λαπαβίτσα, Γ.Τόκιο, Λ.Βατικιώτη, Γ.Π.Τριανταφυλλόπουλο, Δ. Χαλυβόπουλο. Μ.Δελιβάνη, Γ.Κασιμάτη, Σ.Δημητρόπουλο, Π.Μηλιαράκη, Σ.Θεοδωρόπουλο, Φ.Σ.Μαζαράκη, Δ.Κλούβα, Α.Κώνστα, κλπ, κλπ, κλπ).
Με ίδια μέθοδο για όλες τις αντιστάσεις-απελευθερωτικές ενέργειες, πολεμάμε ΥΠΑΙΤΙΟΥΣ-ΣΥΝΕΝΟΧΟΥΣ, ΕΝΩΤΙΚΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ, ΔΙΕΘΝΩΣ, ΕΝΩΠΙΟΣ-ΕΝΩΠΙΩ και ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΓΗΠΕΔΟ (ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-ΤΙΜΩΡΙΑ ΥΠΑΙΤΙΩΝ (και όχι του Λαφαζάνη…), ΑΛΛΑ ΜΕ ΗΘΟΣ ΜΕ ΑΛΗΘΕΙΕΣ, ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΔΟΛΟ).
Έτσι, για να μην εξυπηρετούμε την
Ιδιοτελή πολιτική του Κατοχικού Αντιπροσωπευτικού Κοινοβουλευτισμού ο οποίος λειτουργεί (και μάλιστα εγγενώς) ως “πλυντήριο σκανδάλων και νεκροταφείο ποινικών δικογραφιών”.
Στραφείτε στον ΛΑΟ σε ΠΑΛΛΑΪΚΟ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟ-ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (πολιτών-σχημάτων-επιστημόνων-ομογένειας-καλλιτεχνών-αθλητών-θρησκευομένων-νέων-γυναικών-ΑΝΤΡΩΝ) σύντροφοι, αφήστε κατά μέρος τον διαρκή ΑΛΛΗΛΟΕΞΟΝΤΩΤΙΚΟ και ΣΕΧΤΑΡΙΣΤΙΚΟ προεκλογικό διαγκωνισμό, αυτό το “πας μη οπαδός-ψηφοφόρος=καναπές”, αυτή την δυναμωτική τροφή του ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΥ.Γιώργος Γρυμπογιάννης george.griboyiannis@gmail.com
Απάντηση στον Γιώργο 05/06/2018 7:06μμ:
Αγαπητέ συναγωνιστή Γιώργο,
( αλλά και παλαιόθεν συναγωνιστές της ΛΑ.Ε.).
Και οι δύο προτάσεις σου εφαρμόζονται από πολίτες και από ιστοσελίδες, μάλιστα ο κος Γ.Κασιμάτης και όχι μόνο αυτός, έχει ζητήσει η συνεργασία να έχει πρώτα και κύρια, όχι εκλογικά , αλλά ενημερωτικά-αντιστασιακά-απελευθερωτικά χαρακτηριστικά.
Θεωρώ, πως το μεγαλύτερο εμπόδιο/ειδοποιός διαφορά (απέναντι και σε αυτές τις δύο προτάσεις σου), είναι, η αντίληψη πως το ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (*) θα συσταθεί, 1)και με αντιπροσωπευτική συμμετοχή με εκπροσώπους πολιτευομένων σχημάτων 2)και με σκοπό κυρίως ΕΚΛΟΓΙΚΟ και ΟΧΙ με ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ.
Θα (μας) έπρεπε πιστεύω, ως κυρίαρχος σκοπός η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗ-ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ, με τελευταία σκέψη αυτή του αν και πως θα δούμε (ολοι οι δημοκρατικά συν-αγωνιζόμενοι αντιμνημονιακοί και όχι οι αντι-πρόσωποι αυτών) το θέμα της συμμετοχής σε εκλογές με συνθήκες ΚΑΤΟΧΗΣ.
Γι’ αυτή την ειδοποιό διαφορά είναι που και τα “μεγαλύτερα” αντιμνημονιακά σχήματα βλέπουν με ηγεμονικούς όρους τα μικρότερα και όλα μαζί τα πολιτευόμενα αντιμνημονιακά σχήματα, βλέπουν τους πολίτες μόνο ως ψηφοφόρους η οπαδούς.
Γι’ αυτό, κύρια μέριμνα είναι η διαρκής προεκλογική (ΤΟΥΣ) εκστρατεία, προς όφελος του ΕΓΓΕΝΩΣ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ Αντιπροσωπευτικού Κοινοβουλευτισμού, τι και αν αυτός είναι ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΙΚΟΣ.
Τέλος, όσο ο κάθε Προσωπικός Αγώνας ανατίθεται σε εκ-προσώπους και αντι-προσώπους και δεν εισέρχεται στο πεδίο της Δημοκρατικής ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ η δεν διεκδικεί Δημοκρατική Συμμετοχή η ΑΡΝΕΙΤΑΙ την Δημοκρατική συμμετοχη, τόσο το αποτέλεσμά του θα είναι εξ ίσου αντι-δημοκρατικά.
(*) το παλλαϊκό μέτωπο του “τι είναι και τι θέλει το ενιαίο παλλαϊκό μέτωπο” αποτελεί μία συντόμως αυτοαναιρεθείσα, (το λέω με όση συναγωνιστικη ευγένεια μπορώ να το πω), ελπίδα.george.griboyiannis@gmail.com
καλησπέρα,
Ευχαριστώ καταρχήν για την ειλικρινή ανταλλαγή απόψεων,
Η δημοκρατική συμμετοχή όσων περισσότερων πολιτών γίνεται είναι για μένα δεδομένη και αν προκύπτει από την απάντησή μου ότι προτιμώ την αντιπροσώπευση απο τη συμμετοχή το ξεκαθαρίζω ότι τέτοιο θέμα δεν υπάρχει.
Απο κει και πέρα επειδή το ζητούμενο είναι να βρούμε σημεία συγκλίσεων και όχι διαφορών θα έλεγα ότι είναι καλά να ξεκινήσουμε από το αν κάποια αντιμνημονιακά κόμματα έχουν πράγματι ειλικρινές προθέσεις ανατροπής των μνημονίων. Μιλάμε πάντα για δημοκρατικά κόμματα ανεξάρτητα αν είναι πιο αριστερά ή πιο δεξιά.
Για να μιλήσουμε για “μέτωπο” δεν μπορει να περιμένουμε κόμματα που ταυτίζονται στα πάντα.
Αυτό δεν υπάρχει καν εντός των στελεχών του ίδιου κόμματος πόσο μάλλον μεταξύ κομμάτων διαφορετικών ιδεολογιών. Όμως καλά είναι να μην μένουμε σε αυτονόητες λεπτομέρειες και να πάμε στην ουσία.
Και η ουσία είναι:
Τι θέλουμε να κάνουμε, με ποια βήματα και με ποιο πρόγραμμα.
Την αποψή μου και μια σειρά προτάσεων την είχα γράψει σε προηγούμενο άρθρο. Κάτι τέτοιο θα περίμενα, πιο εμπεριστατωμένο καθώς τα σαφως (ελπίζω) πιο έμπειρα στελέχη των οργανωμένων αντιμνημονιακών κομμάτων μπορούν με διάλογο (οπου θα μπορούσαμε ολοι να συμμετέχουμε), επικοινωνία, διαφωνίες και τελικά συμφωνία θα μπορουσαν να καταρτίσουν αυτό το κοινό πρόγραμμα. Το σίγουρο είναι ότι μπορούν να το κάνουν. Το ερώτημα είναι ΑΝ θα το κάνουν, και ακόμα πιο κρίσιμο ερώτημα είναι ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ να το κάνουν. Τελευταία έχω αρχίσει να αμφιβάλλω για το τελευταίο
Αγαπητέ Γιώργο,
Το θέμα της δημοκρατικής συμμετοχής (όπου θα μπορούσαμε όλοι να συμμετέχουμε, στα με ποιά βήματα, με ποιό πρόγραμμα κλπ), είναι αυτό που κρατάει εμάς όλους τους ανένταχτους έξω από ΟΛΑ τα υπάρχοντα σχήματα, μόνο και μόνο επειδή μπορούμε να συν-εισφέρουμε κάτι ΙΣΟΤΙΜΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ, κάτι που συνέβη να το έχουμε επεξεργαστεί και αναδείξει αγωνιστικά-επιστημονικά-πολιτικά.
Μιλώ για συν-εισφορά μας, πέραν αυτών για τα οποία συμφωνούμε με ΛΑ.Ε. πχ, προσωπικά συμφωνώ απολύτως με τα προτάγματα του Ε.ΠΑ.Μ. για το ΜΕΤΑ, αλλά θεωρώ απολύτως αξιοποιήσιμα οπωσδήποτε αξιότατα συζήτησης και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ όχι υβριστικής αντιμετώπισης (…), το πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής για την Ελλάδα του Θ.Μαριόλη και τις επισημάνσεις/καταγγελίες του Σ.Λαβδιώτη για τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών σε βάρος των πολιτών και της χώρας, ασφαλώς τις δικαιικές-δικονομικές τεκμηριώσεις και ενέργειες των Γ.Κασιμάτη, Ανδρέα Δημητρόπουλου, Π.Μηλιαράκη, Φ.Σ
Μαζαράκη, τα λογοτεχνικά καταγγελτικά κείμενα του Στάθη, δικονομικές και αντιστασιακές κινήσεις πολιτών, σχημάτων, τις ΑΝΑΞΙΟΠΟΙΗΤΕΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ κατά της μνημονιακής πολιτικοδικαστικής διαπλοκής στις οποίες προέβη ο Πρόεδρος του ΣτΕ κος Σακελλαρίου και την έκθεση του ΟΗΕ για λογιστικό έλεγχο του χρέους με ταυτόχρονη λογοδοσία των υπαιτίων κλπ.
Τα πολιτευόμενα (εντός του Αντιπροσωπευτικού Κοινοβουλευτισμού και μάλιστα Κατοχικού, ΜΗΝ ΤΑ ΞΕΧΝΑΜΕ) σχήματα, που τη μια μερα καλούν οσους “αντινημονιακούς” μπήκαν στη Βουλή, να αποχωρήσουν από τη Βουλή και να ενωθούν με τον Λαό και την άλλη μέρα βουρ για τη Βουλή, μάς χρειάζονται μόνο ως οπαδούς-ψηφοφόρους και μας απορρίπτουν ως φορείς του κάτι ΙΣΟΤΙΜΑ και ΧΡΗΣΙΜΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ, μας απορρίπτουν ακόμα και μας λοιδορούν, ως φορείς αγωνιστικών-επιστημονικών/δικαιικών/δικονομικών-πολιτικών προτάσεων, τεκμηριώσεων, δράσεων, παραδειγμάτων συνεργειών, αντιστασιακής απελευθερωτικής κατεύθυνσης.
Ο λόγος; Μην τυχόν και μειώσουμε την ηγετική ακτινοβολία (και το συν-αναμενόμενο εκλογικό αντίκρυσμα) των πολιτευομένων σχημάτων, ηγετών και μελών αυτών!
Τι μας μένει;
Να συν-εργαστούμε εμείς οι ανένταχτοι συν-αξιοποιώντας ολόκληρο το διαθέσιμο αγωνιστικό επιστημονικό, δικαιικόικονομικό, πολιτικό οπλοστάσιό μας με την εξής βάση ΗΘΙΚΗΣ ΥΠΕΡΟΧΗΣ: ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ(αλληλεγγύη και προς αυτούς που μας απορρίπτουν!).
Δ.Α.Δ.Α.!
Για ανταλλαγή των αναλυτικότερων προτάσεων υπάρχει και το e-mail.Γιώργος Γρυμπογιάννης