Ναυάγησαν όλες οι δυνατές παραλλαγές συζήτησης (debate) ανάμεσα στους αρχηγούς κομμάτων στην τηλεόραση ενόψει των εθνικών εκλογών.
Πάμε σε εκλογές με μια απέραντη κοινωνική αδιαφορία και κοινωνική αφασία, χωρίς καμιά ουσιαστική αντιπαράθεση των κομμάτων, με την κυριαρχία μιας διαπλεκόμενης μιντιοκρατίας, με κόμματα που παρουσιάζουν ανύπαρκτα προγράμματα κενολογίας και ατεκμηρίωτων εξαγγελιών, ενώ την ίδια ώρα η Ελλάδα βουλιάζει σε πρωτοφανή οικονομικοκοινωνικά προβλήματα και νοιώθει την ανάσα μεγάλων εθνικών απειλών.
Τα κάθε μορφής debate ναυάγησαν γιατί κανένας από τους αρχηγούς των κομμάτων δεν τα ήθελε. Ούτε το debate με Τσίπρα-Μητσοτάκη ούτε το debate όλων των μέχρι τώρα κοινοβουλευτικών κομμάτων. Όλοι οι αρχηγοί έτρεμαν τα debate γιατί όλοι ένοιωθαν ευάλωτοι και κενοί να υπερασπιστούν στοιχειωδώς τις θέσεις και το υποτιθέμενο πρόγραμμα τους. Όλοι οι αρχηγοί γνωρίζουν καλά την μετριότητα και την βαθιά ανικανότητα τους και επομένως φοβούνται την έκθεση στις βολές και τις ερωτήσεις των άλλων ακόμα και αυτών των “στημένων” δημοσιογράφων . Φοβούνται να μην χάσουν το “κοπάδι” που θεωρούν ότι έχουν βάλει ήδη στο μαντρί ενόψει εκλογικής αναμέτρησης.
Οδεύουμε στο σχηματισμό από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου μιας Βουλής ακόμα χειρότερης από την παρακμιακή Βουλή που ζήσαμε την προηγούμενη τετραετία .
Παλιά και νέα κόμματα που πιθανόν μπουν στην Βουλή, όλα χωρίς φλόγα , χωρίς τόλμη, χωρίς σύγχρονο ριζοσπαστικό πνεύμα δεν έχουν να συνεισφέρουν τίποτα σε μια Ελλάδα που πνίγεται.
Φταίνε, όμως, μόνο τα κόμματα ή και οι πολίτες που τα ψηφίζουν;
Κανένας από τους ηγέτες αυτών των κομμάτων που ψήφισαν με πάθος οι πολίτες στις ευρωεκλογές δεν έπεσε από τον Άρη!
Ούτε ο Τσίπρας που συνεχίζει τις κωλοτούμπες και τα ψεύδη του, ούτε ο υπερμνημονιακός Μητσοτάκης, ούτε η μήτρα της καταστροφής της χώρας, το ΚΙΝΑΛ, ούτε ο Γ. Βαρουφάκης, που υπέγραψε την δανειακή σύμβαση του δεύτερου μνημονίου και προπομπός του τρίτου, δίδυμο με τον Τσίπρα στον δρόμο της αδιέξοδης διαπραγμάτευσης και της ταπεινωτικής συνθηκολόγησης, ούτε ο μνημονιακός ακροδεξιός που ψήφισε το πρώτο μνημόνιο, δεξί χέρι του Καρατζαφέρη και κοινοβουλευτικό στήριγμα του τραπεζίτη Πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, Κυρ. Βελόπουλος, κανένας απ’ όλους αυτούς δεν είναι άγνωστος στους πολίτες.
Και όμως οι πολίτες παρ’ ότι γνωρίζουν λίγο πολύ τον απαράδεκτο ρόλο όλων αυτών στην αποικία, προκειμένου να συνεχίσει την υπόδουλη πορεία της, πάνε να του επιβραβεύσουν με την ψήφο τους στις 7 Ιούλη.
Δεν έχουν ευθύνη, λοιπόν, οι πολίτες ή απλώς παρασύρονται;
Δεν πρέπει να το ξανασκεφτούν πριν σπρώξουν στις 7 Ιούλη ακόμα πιο βαθιά την χώρα στον γκρεμό;
