Μας ζάλισαν οι πρωινές «ενημερωτικές» εκπομπές της τηλοψίας με τη σύλληψη γνωστού αοιδού λαϊκών ασμάτων γιατί παραβίασε, λέει, την απαγορευτική κορδέλα, μία από τις πολλές που είχαν τοποθετηθεί στο κέντρο της Αθήνας για την ασφάλεια τάχα του Ισραηλινού προέδρου.
Δεν έχει σημασία τι ακριβώς έγινε (εάν ο αοιδός εξύβρισε το όργανο της τάξης που του έκανε παρατήρηση, εάν τον τραυμάτισε -έχει, αλλά δεν είναι της στιγμής). Το ίδιο διάστημα των απαγορεύσεων, υπάλληλος της Βουλής προσπάθησε να διασχίσει την Οθωνος προς την Αμαλίας για να πάει στη δουλειά της, στο υπόγειο δηλαδή γκαράζ της Βουλής -και εκεί τα ίδια. Στην πρώτη λογομαχία το όργανο ζήτησε τη βοήθεια (;) της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. και σε χρόνο μηδέν η υπάλληλος οδηγήθηκε στο αυτόφωρο, στο αστυνομικό τμήμα Ομόνοιας για εξύβριση.
Θα μπορούσε να δει κανείς τα δύο περιστατικά σαν μια σύμπτωση και να μη δώσει σημασία -τα όργανα της τάξης κάνουν καλά τη δουλειά τους και λοιπά. Γνωρίζοντας, όμως τη συμπεριφορά των οργάνων σε ανάλογες περιπτώσεις (επιείκεια έως δουλοπρέπεια) αρχίζει να αναρωτιέται προς τι τόση σπουδή εκ μέρους τους και αν ήταν προσωπική τους αντίδραση ή είχαν εντολή να μην περάσει κουνούπι, ώστε να μη «διαταραχτεί» η ασφάλεια του «υψηλού» προσκεκλημένου.
Μερικοί θεωρούν ότι ήταν μία επίδειξη πυγμής εκ μέρους της κυβέρνησης και μια προειδοποίηση προς όλους να ξεχάσουν ό,τι ήξεραν. Αλλοι πάλι εικάζουν ότι η νυν κυβέρνηση της Αριστεράς ήθελε να πατάξει ή και να εξευτελίσει κάθε πράξη ανυπακοής που αρχίζει δειλά δειλά να εκδηλώνεται στην καθημερινότητα.
Και αυτό επειδή κυρίως η ίδια έχει μάθει να υπακούει και να μη φέρνει αντίρρηση σε ό,τι την προστάζουν οι δανειστές· φοβάται επίσης μην εξαπλωθεί το κύμα πολιτικής ανυπακοής και πώς, μετά, να το συγκρατήσει; Μόνο με αστυνομικά μέτρα διότι, μη έχοντας πλέον έρεισμα στην κοινωνία, θα αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει τον εκφοβισμό αρχικά και στη συνέχεια -όπως κάνουν όλες οι εξουσίες στον πλανήτη και στους αιώνες- την προσφιλή σε αυτές κρατική βία.
Θα όφειλαν να ξέρουν οι κρατούντες ότι με αστυνομικά κατασταλτικά μέτρα δεν προφυλάσσεται η δημοκρατία, αλλά αντιθέτως, συρρικνώνεται και ταυτοχρόνως τρομοκρατεί αντί να διαχέει την ασφάλεια στους πολίτες.
Εστω ότι είναι υπερβολικοί οι ερμηνευτές αυτής της αστυνομικής βιαιότητας, ποιος όμως περίμενε ποτέ ότι μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα περιέβαλλε με τόση στοργή (;) και φροντίδα την ηγεσία του κράτους του Ισραήλ, αδιαφορώντας για την ασφάλεια των δικών της πολιτών; Να περιφρουρήσει την ασφάλεια των υψηλών καλεσμένων, ναι, χωρίς όμως να χάσει την ψυχραιμία της, χωρίς να αναγκάζεται να δείξει ποια πραγματικά είναι (ποιοι πραγματικά ήσαν αυτοί που τώρα τη στελεχώνουν -ακόμη κι αν υπάρχουν εξαιρέσεις).
Εχει επισημανθεί από πολλούς ότι από ένα τυχαίο γεγονός ανυπακοής μπορεί να ξεσπάσει θύελλα, από μια σπίθα να προκληθούν «αιμάσσουσες» πυρκαγιές που δύσκολα σβήνουν (εάν σβήσουν…). Δεν ξέρω αν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί αποφορτίσουν το κλίμα ανυπακοής ή το ενδυναμώσουν -αλλά δεν είναι μόνο αυτό· δεκάδες άλλες περιπτώσεις ανάλγητης κοινωνικής πολιτικής και αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος προοιωνίζονται κάποια έκρηξη.
