Ομιλίες Jean-Luc Mélenchon και Παναγιώτη Λαφαζάνη σε εκδήλωση στο Στρασβούργο. Συνέντευξη Λαφαζάνη στο ΑΠΕ και ανταποκρίτρια στο Στρασβούρο Ευαγγελία Τζιούνη
Στρασβούργο: Στρογγυλό Τραπέζι για την επέτειο του «Όχι» του γαλλικού λαού στο δημοψήφισμα στις 29 Μαΐου 2005 για ένα ευρωπαϊκό σύνταγμα
Στο πλαίσιο της ολομέλειας της συνόδου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σήμερα στο Στρασβούργο, διοργανώθηκε παράλληλη εκδήλωση από το γαλλικό κόμμα « La France Insoumise» του Jean–Luc Mélenchon, με τη συμμετοχή επτά ευρωβουλευτών κομμάτων της Αριστεράς την επέτειο του γαλλικού «Όχι» στο δημοψήφισμα για το ευρωπαϊκό σύνταγμα το 2005. Στο στρογγυλό τραπέζι συμμετείχαν το «Μπλόκο της Αριστεράς» (Πορτογαλία), οι Podemos (Ισπανία), καθώς και ο επικεφαλής της «Λαϊκής Ενότητας», Π. Λαφαζάνης, οι οποίοι συζήτησαν τη νέα κατάσταση στην Ευρώπη και τις προκλήσεις για τις αριστερές δυνάμεις ενόψει και των ευρωεκλογών του 2019.
Όπως αναφέρθηκε, μετά τα διαδοχικά «Όχι» σε Γαλλία, Ολλανδία και Ιρλανδία, ακυρώθηκαν τα δημοψηφίσματα σε έξι χώρες και τελικά οι αντιρρήσεις παρακάμφθηκαν με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία, όπως εκτιμήθηκε στην εκδήλωση, αντιτίθεται στη λαϊκή βούληση και έθεσε τις βάσεις για όλες τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΕΕ, με αποτέλεσμα να έχει πληγεί η ευρωπαϊκή δημοκρατία.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε από ομιλητές στο θέμα της Ιταλίας, και ειδικότερα στη δήλωση του Επιτρόπου Γκύντερ Έτινγκερ σε σημερινή συνέντευξή του στην DW, σύμφωνα με την οποία «οι αγορές θα μάθουν τους Ιταλούς πώς να ψηφίζουν», ενώ ο Νταβίντ Βάγκνερ (εκπρόσωπος του κόμματος Déi Lénk στο Λουξεμβούργο) εξέφρασε και την απογοήτευση για τη πορεία των πραγμάτων μετά το «Όχι» στο ελληνικό δημοψήφισμα και έθεσε τη συζήτηση για το τι μπορεί να κάνει η Αριστερά όταν βρεθεί στην εξουσία.
Οι ομιλητές έθιξαν επίσης θέματα όπως η άνοδος της ακροδεξιάς εξαιτίας των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς εμφανίζεται πλέον ως προασπιστής των συμφερόντων των πολιτών. Σημείωσαν ότι το ευρωπαϊκό σχέδιο έχει περάσει στα χέρια των ελίτ και των αγορών, και επισήμαναν ότι υπάρχει μεγάλο έλλειμμα δημοκρατίας. Ορισμένοι ομιλητές αναφέρθηκαν σε γερμανική επιβολή και γερμανικό διευθυντήριο, ενώ κάποιοι εξέφρασαν την άποψη, ότι αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί πλέον να μεταρρυθμιστεί.
Ο Jean-Luc Mélenchon σημείωσε ότι η 29η Μαΐου πρόκειται για σημαντική ημερομηνία για τον γαλλικό λαό και για όσους ψήφισαν «όχι» και κατηγορήθηκαν ότι είναι ενάντια στην Ευρώπη, ξενοφοβικοί και εθνικιστές και ότι δεν διαφέρουν από τους ακροδεξιούς. Είπε ότι από το 2005 υπάρχει ένας μόνιμος εκβιασμός, ό,τι και να είναι το θέμα, για να καταπιεστεί η σκέψη και η έκφραση, ενάντια στο προοδευτικό κίνημα. Ενώ το ιδεώδες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν αρχικά η ειρήνη, σήμερα η ίδια έχει μετατραπεί σε μηχανή-τέρας που καταστρέφει τη κοινωνική συνοχή, το δημόσιο τομέα, την εργασία, τα συνδικάτα, την κοινωνική προστασία, αντιπαρατίθεται όλο και λιγότερο ειρηνικά σε όσους δεν της αρέσουν, ενώ με την προώθηση της ευρωπαϊκής άμυνας, δημιουργεί νέα αντιπαράθεση εναντίον της Ρωσίας. Όσα καταγγέλλουμε σήμερα βρίσκονται στη Συνθήκη του 2005, σημείωσε. Η Επιτροπή αναφέρει ότι είναι καιρός να μάθουμε σήμερα στον κόσμο να ψηφίζει . Γίνεται κανονικότητα η βιαιότητα, όπως έγινε στην Ελλάδα και την Κύπρο – επρόκειτο για πράξεις πολέμου με τη διακοπή της ρευστότητας.
Η μιζέρια έχει γίνει κοινοτυπία στην Ευρώπη, επεσήμανε ο κ. Mélenchon αμφισβητούνται τα σύνορα, διαλύεται η αλληλεγγύη, αυξάνονται τα σημεία τριβής και ως αποτέλεσμα σε όλες τις χώρες υπάρχει άνοδος της ακροδεξιάς. Το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει παραλύσει και η γερμανική δεξιά αποφασίζει για όλους βάσει των συμφερόντων της. Η αναφορά σε έξοδο από τις Συνθήκες, επισείει σήμερα κατηγορίες για ξενοφοβία και ακροδεξιό εθνικισμό. Κανένας διάλογος δεν είναι δυνατός σήμερα στην Ευρώπη. Το κίνημα των λαών είναι η μόνη εναλλακτική, τα κινήματά μας έχουν κυβερνητική προοπτική. Πρέπει να βγούμε από τις Συνθήκες. Δεν θέλουμε αυτήν την Ευρώπη, θέλουμε μια εναλλακτική, κατέληξε ο κ. Mélenchon.
Ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας, Π. Λαφαζάνης, ανέφερε ότι χαιρετίζει το «Όχι» του γαλλικού λαού τον Μάιο του 2005, το οποίο ακολούθησαν και άλλοι λαοί, που παρότι ακυρώθηκε στην πορεία του, αποτελεί και σήμερα φάρο και ελπίδα για τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Από τη δική μας εμπειρία, όταν είπαμε «Όχι» στην Ευρώπη, έγιναν στην Ελλάδα χίλια δυο πραξικοπήματα και αντιδημοκρατικές εκτροπές για να μετατραπεί σε «ναι».
«Η Ευρώπη σήμερα είναι χτισμένη πάνω σε συνεχή οδυνηρά πραξικοπήματα και την κατάλυση της δημοκρατίας. Το ζήσαμε αυτές τις ημέρες στην Ιταλία, όπου είχαμε πραξικόπημα των αγορών, των χρηματοπιστωτικών οίκων, των χρηματοοικονομικών ελίτ, με όργανο έναν υπάλληλό τους, τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας. Και αυτό το πραξικόπημα συνετελέσθη για να μην αμφισβητηθεί στην Ιταλία το ευρώ. Είμαστε ιδεολογικά και προγραμματικά αντίθετοι με τη Λίγκα του Βορρά και σε σημαντικό βαθμό με το Κίνημα των Πέντε Αστέρων. Το θέμα, όμως, εδώ αφορά τον σεβασμό στην λαϊκή κυριαρχία. Το θέμα είναι πιο ευρύ και ουσιαστικό. Θέλουμε να έχουμε δημοκρατία, ή κάποιοι θα υπαγορεύουν την πορεία ενάντια στη λαϊκή θέληση;».
Πριν την εκδήλωση, ο Π. Λαφαζάνης συναντήθηκε με την πρόεδρο της Ευρωομάδας της Αριστεράς, Γκάμπι Τσίμερ, και είχε κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον κ. Μelenchon.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΟ ΑΠΕ
Ακολουθεί αποκλειστική συνέντευξη που έδωσε ο Π. Λαφαζάνης στην ανταποκρίτρια του ΑΠΕ-ΜΠΕ Ευαγγελία Τζιούνη στο Στρασβούργο, με αφορμή το στρογγυλό τραπέζι στο οποίο συμμετείχε :
Ερ: Θα μπορούσατε να σκιαγραφήσετε το μέλλον της Ευρώπης;
Απ: Δεν βλέπω μέλλον, ούτε στην Ευρωζώνη, ούτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακολουθούν μία πορεία η οποία είναι αδιέξοδο. Εμένα, η Ευρωζώνη αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση μου δίνουν την εικόνα ότι είναι ένας χώρος απόλυτης δικτατορίας του χρηματιστικού κεφαλαίου και των αγορών, και ένα μεγάλο γερμανικό φέουδο με τις περισσότερες χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέση και ρόλο υποτελή απέναντι στο γερμανικό ιμπέριουμ και τους συμμάχους του.
Νομίζω ότι αυτή η Ευρώπη βρίσκεται σε κρίση. Δεν μπορεί να συνεχίσει να προχωράει έτσι. Και αυτό το αποδεικνύει το πραξικόπημα στην Ιταλία που έγινε προχτές και βεβαίως τα προηγηθέντα ευρωπαϊκά πραξικοπήματα που έγιναν στην Κύπρο και στην Ελλάδα.
Ερ: Σχετικά με το στρογγυλό τραπέζι για την επέτειο του δημοψηφίσματος στο οποίο συμμετείχατε εδώ στο Ευρωκοινοβούλιο, πιστεύετε ότι το δημοψήφισμα είναι η πλέον λύση για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την αμεσότητα με τους Ευρωπαίους πολίτες;
Απ: Όχι, δεν είναι λύση, γιατί όποια δημοψηφίσματα έχουν γίνει και δεν είναι υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, βρίσκουν τρόπο και τα καταργούν. Π.χ. το δημοψήφισμα που κάναμε εμείς στην Ελλάδα, ήταν υπέρ του «Όχι» και ραδιούργησαν και μετέτρεψαν το «Όχι» σε «Nαι». Με αποτέλεσμα να συνεχίζει η Ελλάδα αυτή την μνημονιακή πορεία της καταστροφής. Μάλιστα, η μετα-μνημονιακή περίοδος στην Ελλάδα κατά έναν παράδοξο τρόπο, θα είναι πιο καταστροφική από την μνημονιακή περίοδο.
Ερ: ‘Αρα τον Ιούλιο δεν θα γιορτάσουμε στην Ελλάδα το «Όχι» του ελληνικού δημοψηφίσματος του 2015, σωστά;
Απ: Θα το τιμήσουν το «Όχι» αυτοί που επιμένουν ακόμη στο «Όχι» κι εμείς επιμένουμε στο περήφανο και δυνατό «Όχι» του ελληνικού λαού και για αυτό θα το τιμήσουμε. Όλοι οι άλλοι και πολύ περισσότερο αυτοί που πρωταγωνίστησαν για να μετατρέψουν το «Όχι» σε «Nαι», θα προσπαθήσουν να ξεχάσουν αυτή την επέτειο και να τη βάλουν στα αρχεία τους ως περιττή κίνηση.
Ερ: Δημοψήφισμα, λαϊκισμός και κρίση των πολιτών. Πιστεύετε ότι με το δημοψήφισμα οι πολίτες ψηφίζουν για το ερώτημα που τίθεται ή για την γενικότερη πολιτική κατάσταση; Καθώς δεν υπάρχει κουλτούρα δημοψηφίσματος ουσιαστικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ουσιαστικά έχει ξεκινήσει πολύ πρόσφατα σχετικά.
Απ: Δεν νομίζω ότι χρειάζεται ιδιαίτερη κουλτούρα για το δημοψήφισμα, γιατί οι πολίτες νομίζω ότι καταλαβαίνουν το ερώτημα που ενίοτε τίθεται και μπορούν να ψηφίσουν εάν επιλέξουν να ψηφίσουν. Από εκεί και πέρα, εξαρτάται από τη συγκυρία για το πώς θα ψηφίσουν: κυριολεκτικά για το ερώτημα που τίθεται, ή αν θα λάβουν υπόψη τους και άλλους γενικότερους πολιτικούς παράγοντες, τους σταθμίσουν και τελικά υπολογίσουν τη ψήφο τους και με βάση αυτούς στους παράγοντες. Δεν υπάρχει ένας γενικός κανόνας.
Ερ: Ουσιαστικά όμως κάτι αντίστοιχο δεν έγινε με το Brexit; Πολλοί Βρετανοί είπαν εν τέλει και εκ των υστέρων ότι ψήφισαν κατά τη γενική κατάσταση της Ευρώπης και ότι δεν απάντησαν ουσιαστικά στο ερώτημα, μετανιώνοντας για αυτό καθώς στη πράξη, ο απώτερος σκοπός της ψήφου τους δεν ήταν η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά να περάσουν ένα μήνυμα.
Απ: Δεν νομίζω ότι οι Βρετανοί ψήφισαν πρόχειρα. Ο βρετανικός λαός ψήφισε το «Όχι» με απόλυτη συνείδηση του τι σημαίνει. Η Βρετανία έκανε μία επιλογή εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι δεν θέλει να συνεχίσει να βρίσκεται κάτω από την μπότα της Γερμανίας. Η Βρετανία μόλις βλέπει να σχηματίζεται στην ηπειρωτική Ευρώπη μια ηγεμονία μίας οποιαδήποτε ευρωπαϊκής δύναμης, πάντοτε στρέφεται εναντίον της για να μπορέσει να έχει η ίδια μεγάλους βαθμούς αυτονομίας και ανεξαρτησίας και για να παίξει τον δικό της ιμπεριαλιστικό ρόλο η κυρίαρχη τάξη της ίδιας της Βρετανίας. Νομίζω για αυτό ψηφίσανε «Όχι». Δεν θα μπορούσε η Βρετανία να συνεχίσει να είναι μέσα στην Ευρώπη, πολύ περισσότερο και λόγω του ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πάει καθόλου καλά και πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Γενικότερα υπάρχει μία κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν είναι μόνο το Brexit, είναι οι καταστάσεις και οι εξελίξεις στην Ανατολική Ευρώπη οι οποίες είναι δυσμενέστατες, είναι η Καταλονία που έδειξε ότι η Ευρώπη δεν αντέχει τη δημοκρατία και πολύ, ο ευρωπαϊκός νότος- η Ελλάδα και η Κύπρος – που συνεχίζουν να βρίσκονται κάτω από σκληρή εποπτεία και κηδεμονία και η Ιταλία που προσπαθεί να συγκρατηθεί στη τροχιά του ευρώ με χονδροειδή πραξικοπήματα που καταλύουν τη δημοκρατία. Με άλλα λόγια, έχουμε ένα ευρωπαϊκό τοπίο το οποίο δεν είναι καθόλου καλό και δεν πηγαίνει καθόλου καλά, θα έλεγα. Και πλέον, δεν μπορεί να είναι ανεκτό από τους ευρωπαϊκούς λαούς, η στάση της Γερμανίας που παίζει με τόσο αυταρχισμό τον επικυρίαρχο ρόλο.
Ερ: Πιο συγκεκριμένα, στο θέμα της Ιταλίας που απασχολεί την επικαιρότητα αυτές τις μέρες, ποια είναι η γνώμη σας για την παράκαμψη αυτής της πρόσφατης λαϊκής ετυμηγορίας;
Απ: Εμείς είμαστε αντίθετοι ιδεολογικά και πολιτικά με τη Λίγκα της Ιταλίας και σε μεγάλο βαθμό με το Κίνημα των 5 αστέρων. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να καταλύεται η δημοκρατία επειδή δεν συμφωνεί κανείς με αυτές τις δυνάμεις και πολύ περισσότερο επειδή αυτές οι δυνάμεις αμφισβητούν το ευρώ. Η δημοκρατία δεν μπορεί να λαμβάνεται α λα καρτ. Αυτό όμως που ενόχλησε και τις αγορές και τους χρηματοπιστωτικούς οίκους, με όργανο τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας, δεν ήταν το ενδεχόμενο μιας ακροδεξιάς κυβέρνησης αλλά κυρίως ενόχλησε το γεγονός ότι η νέα ιταλική κυβέρνηση υπήρχε ισχυρή πιθανότητα να αμφισβητήσει το ευρώ. Αυτό που συμβαίνει στην Ευρώπη, δεν είναι αυτό που ονομάζαμε παλιά στην Ελλάδα εθνικοφροσύνη, αλλά η «ευρωφροσύνη». Δηλαδή, όποιος δεν είναι με το ευρώ, θεωρείται επικίνδυνος και ότι πρέπει να περιθωριοποιηθεί. ‘Αλλωστε, αυτό το ζήσαμε και στην Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο. Γίνανε πολιτικά και οικονομικά πραξικοπήματα και στις δύο χώρες προκειμένου να διατηρηθούν στη τροχιά του ευρώ.
Ερ: Τι στοχεύετε στο μέλλον, στη πολιτική σας δράση; Ποιοι είναι οι βασικοί σας στόχοι;
Απ: Ο στόχος μας είναι να έχουμε ανοδική πορεία της Λαϊκής Ενότητας, και στις επόμενες εκλογές να έχουμε μία σημαντική παρουσία στη Βουλή, ώστε να υπάρξει στη Βουλή μια αντιπολίτευση που δεν υπάρχει σήμερα και να διαμορφωθούν συνθήκες ευρύτατου μετώπου κατά των Μνημονίων και της λιτότητας, για την ανεξαρτησία και τη δημοκρατία της χώρας μας και επομένως για να υπάρξει μία δημοκρατική ανατροπή στην Ελλάδα σε όφελος προοδευτικών και δημοκρατικών εξελίξεων.
Ερ: Σχετικά με τον Γιάνη Βαρουφάκη, υπάρχουν σημεία σύγκλισης;
Απ: Με τον κ. Βαρουφάκη είναι δύσκολες οι συγκλίσεις, διότι κινείται σε πολύ διαφορετικό μήκος κύματος σε σχέση με εμάς. Ο κος Βαρουφάκης είναι σχεδόν φανατικά υπέρ του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχει πολύ μεγάλες ευθύνες για την πρώτη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά τη διαπραγμάτευση και την κατάληξή της. ‘Αλλωστε ο Γιάνης Βαρουφάκης υπέγραψε, συνομολόγησε ένα μήνα μετά την εκλογή της κυβέρνησης Τσίπρα, τον πρόλογο του τρίτου μνημονίου στο οποίο οδηγήθηκε ο Α. Τσίπρας τον Αύγουστο. Τον βασικό πυρήνα του τρίτου Μνημονίου τον είχε υπογράψει στις 20 Φλεβάρη ο Γ. Βαρουφάκης. Επομένως είναι πολύ δύσκολο να βρούμε κοινό τόπο για μία εναλλακτική πορεία στα μνημόνια και στην ευρωκηδεμονία με τον Γ. Βαρουφάκη. Εμείς πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνει μία συνεργασία με δυνάμεις που έχουν επιδείξει μια αντιμνημονιακή συνέπεια και υποστηρίζουν ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα. Θέλουμε συνεργασία με όλες τις αριστερές, πατριωτικές, δημοκρατικές αντιμνημονιακές δυνάμεις.
