Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ δεν έχουν την ικανότητα να αντιμετωπίσουν μια νέα επιβράδυνση ενώ βλέπουν ως λύση την αύξηση των φόρων.
Ένα από τα μηνύματα που συχνά στέλνουν προς τις κυβερνήσεις και τις Βρυξέλλες οι Ευρωπαίοι οικονομικοί αναλυτές είναι ότι «είμαστε σε μια παγκόσμια επιβράδυνση».
Ωστόσο, η φράση αυτή κρύβει σημαντικές διαφορές καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αυτή που υφίσταται τη σοβαρότερη επιβράδυνση την ώρα που οι υπόλοιπες διεθνείς οικονομίες αντιμετωπίζουν μέτρια μείωση του ρυθμού ανάπτυξης τους.
Στις ΗΠΑ για παράδειγμα, οι πωλήσεις λιανικής αυξήθηκαν κατά 1,6% το Μάρτιο και ο τεκμαρτός ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης για το πρώτο τρίμηνο παραμένει πάνω από 2,1%.
Αν κοιτάξουμε τα στοιχεία για την απασχόληση, οι Ηνωμένες Πολιτείες βλέπουν μόνο μια ελαφρά συγκράτηση στην αύξηση της απασχόλησης καθώς μιλάμε για 196.000 νέες θέσεις εργασίας το διάστημα αυτό, κάτι που δείχνει πολύ καλύτερη ανάπτυξη από άλλες παρόμοιες οικονομίες.
Το ίδιο ισχύει και για τους πλέον πρόσφατους δείκτες κατασκευής και εξυπηρέτησης: Παραμένουν πάνω από τις 50 μονάδες (σε επέκταση).
Ο δείκτης υπηρεσίας Markit ήταν 56,3 μονάδες σε σύγκριση με την προσδοκία των 54,8 μονάδων.
Ο δείκτης οικονομικής ανάπτυξης των αναδυόμενων αγορών δείχνει επίσης βελτίωση.
Ένα ισχυρό αλλά σταθερό δολάριο (Δείκτης DXY) δεν έχει καταστρέψει τα μακροοικονομικά μεγέθη των κύριων αναδυόμενων οικονομιών.
Είναι αλήθεια ότι οι “συνηθισμένοι ύποπτοι”, η Αργεντινή και η Τουρκία, έχουν δει τα νομίσματά τους να παρουσιάζουν πτωτικές τάσεις ενάντια στο δολάριο, καθώς συνεχίζουν να εφαρμόζουν αντιπαραγωγικές νομισματικές πολιτικές για τη χρηματοδότηση δημόσιων δαπανών με την άμεση εκτύπωση νέου χρήματος.
Ωστόσο, τα μακροοικονομικά δεδομένα των περισσοτέρων αναδυόμενων χωρών στο σύνολό τους είναι καλύτερα από τα αναμενόμενα και αυτό πρέπει να αναγνωριστεί.
Η Βραζιλία ήταν η τελευταία που σημείωσε σημαντική βελτίωση στον Δείκτη Οικονομικής Δραστηριότητας τον Φεβρουάριο ενώ οι πρόσφατες εκροές κεφαλαίων που παρατηρήθηκαν τον Μάρτιο είναι συγκρατημένες σε σύγκριση με τις εισροές τον Φεβρουάριο.
Η Κίνα έχει δείξει ελαφρώς καλύτερα στοιχεία και στον πρόσφατο δείκτη παραγωγής αν και δεν μπορεί κανείς να εφησυχάζει με το χρεωμένο μοντέλο της Κίνας που εξακολουθεί να παρουσιάζει μια τάση ασθενέστερης ανάπτυξης κι όχι στασιμότητας.
Η στασιμότητα καταγράφεται κυρίως στις οικονομίες της Ευρώπης και την Ιαπωνία.
Ο δείκτης PMI της Ιαπωνίας ήταν 49,5 και η απόδοση ήταν 47,9 και στο τρίτο μήνα του έτους.
Η επιβράδυνση της Ιαπωνίας δεν εκπλήσσει πια κανέναν, διότι στην τρίτη δεκαετία της στασιμότητάς της επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη. Της συγκάλυψη των προκλήσεων του δημογραφικού και παραγωγικού μοντέλου της με τις λανθασμένες πολιτικές δαπανών της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του μεγάλου χρέους της.
Το πιο σημαντικό πρόβλημα είναι η Ευρώπη
Μια Ευρωπαϊκή Ένωση που εγκατέλειψε εντελώς τη μεταρρυθμιστική της ατζέντα για να εστιάσει όλες της τις δυνάμεις στη νομισματική πολιτική, την ώρα που ήταν εκτεθειμένη σε οικονομικούς, δημογραφικούς και πολιτικούς κινδύνους.
Αν και δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για τη Γερμανία, η χώρα απολαμβάνει ιδιαίτερα χαμηλά ποσοστά ανεργίας, εμπορικό ισοζύγιο και δημοσιονομική ισχύ.
Ωστόσο, στην υπόλοιπη Ευρωζώνη, η ευπάθεια των οικονομιών συνδέεται τόσο με τις δημοσιονομικές ανισορροπίες όσο και με τον υπερβολικό παρεμβατισμό που τους καθιστά πιο ευάλωτους σε μια αλλαγή εντός της ΕΕ.
Στη Γαλλία, όλοι ανησυχούν για την επιβράδυνση της οικονομίας η οποία είναι πλέον σοβαρή ενώ οι φορολογικές μειώσεις και τα μέτρα για την ενίσχυση της οικονομικής απόδοσης δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί.
Η λέξη “κρίση” εμφανίζεται στην πρώτη σελίδα των εφημερίδων και των οικονομικών προγραμμάτων ως μια πραγματική κατάσταση.
Ούτε η Ισπανία έχει ανοσία σε αυτούς τους κινδύνους.
Ο δείκτης κορυφαίων δεικτών του ΟΟΣΑ παρουσιάζει ήδη αρνητικό ποσοστό για τη χώρα ενώ πάνω από δέκα δείκτες της οικονομίας, που δημοσιεύονται από το Υπουργείο Οικονομίας, βρίσκονται σε αρνητικό πρόσημο.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ευρωζώνη πρέπει να είναι πιο προετοιμασμένη για το ενδεχόμενο νέας οικονομικής κρίσης. Επειδή οι περισσότερες χώρες δεν έχουν την ικανότητα να αντιμετωπίσουν μια νέα επιβράδυνση.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο από την άλλη πλευρά έχουν αποθέματα για να αντιμετωπίσουν μια τέτοια επιβράδυνση κάτι που δεν έχουν οι περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης που εξακολουθούν να αγνοούν τους κινδύνους με τις κυβερνήσει να καλύπτουν τις αυξημένες δημοσιονομικές τους δαπάνες και υψηλούς φόρους .
*Πηγή: bankingnews.gr