Novartis σημαίνει σκάνδαλο -ουδείς το αμφισβητεί. Ο τρόπος με τον οποίο οι κυβερνώντες προσπαθούν να το εκμεταλλευτούν δείχνει απλώς το ποιόν τους. Ενώ έχουν δίκιο το χάνουν έτσι που στραπατσάρουν το πολίτευμα, αγνοώντας προφανώς τη διαδικασία των δημοκρατικών θεσμών και πώς αυτοί έπρεπε να γίνονται σεβαστοί ώστε να λάμψει -εάν ήθελαν- η αλήθεια και η δικαιοσύνη.
Αρέσκονται να εντυπωσιάζουν το πόπολο (έτσι νομίζουν) καταγγέλλοντας τις σκοτεινές δοσοληψίες των προηγούμενων κυβερνήσεων και -λυσσομανώντας- αφαιρούν τα θεμελιώδη συνταγματικά και προσωπικά δικαιώματα, όπως είναι λ.χ. το τεκμήριο της αθωότητας· ξεθεμελιώνουν με αυτήν τους την ακατανόητη τακτική την πολύτιμη διάκριση των εξουσιών. Τι να πεις. Τόση ολιγότητα ουδείς την ανέμενε από μια υποτίθεται «αριστερή» κυβέρνηση.
Οι επικές κορόνες από Κοντονή, Παπαγγελόπουλο, Πολάκη και ίσως και άλλους καταδεικνύουν αυτήν την ολιγότητα και ταυτόχρονα την αδιαφορία τους για τη λειτουργία της κοινοβουλευτικής δημοκρατικής διαδικασίας -αρκεί να σπιλώσουν τους αντίπαλους· εάν ακόμη όλα είναι εικασίες ουδόλως τους απασχολεί (τόση και τέτοια η δημοκρατική τους ευαισθησία, ποιος να το έλεγε…). Δίνουν δικαίωμα σε όσους κατηγορούνται να αντιδράσουν (με το δίκιο τους) αφού τίποτα δεν έχει κριθεί από τη δικαιοσύνη, στην οποία άπαντες υποτίθεται ομνύουν. Τραγέλαφος.
Την ίδια ώρα: οι συντάξεις πετσοκόβονται, οι πλειστηριασμοί ανήλθαν σε ηλεκτρονικά -και άρα απλησίαστα- επίπεδα, η ανεργία ακολουθεί ανυψωτικούς ρυθμούς, το αφορολόγητο μειώνεται δραματικά, η δημόσια περιουσία και τα δημόσια αγαθά ξεπουλιούνται μπιρ παρά, οι νέοι εξακολουθούν να δραπετεύουν στο εξωτερικό, οι αγρότες να μην μπορούν να καλλιεργήσουν τη γη λόγω «εμπρόσθιων» οικονομικών υποχρεώσεων. Η Ελλάδα ζει μέσα σε μια κόλαση και η κυβέρνηση περί άλλα τυρβάζει (γιατί έτσι τη βολεύει ή γιατί μετατοπίζει αλλού το ακάνθινο πρόβλημα της υποταγής της σε ό,τι γουστάρουν οι δανειστές).
Μερικές φορές μένει κανείς άναυδος από την τόση απερισκεψία (;), προχειρότητα (;), αλαζονεία (;) των κυβερνώντων, ακόμη και τότε που έχουν το δίκιο με το μέρος τους, εν σχέσει με τις προηγούμενες κυβερνήσεις των σκανδάλων και της διαφθοράς (ομολογουμένως).
Το να προσπαθούν να «αξιοποιήσουν» ότι αυτοί είναι άμεμπτοι, ενώ οι προηγούμενοι ήσαν διεφθαρμένοι δεν τους απαλλάσσει από την υποχρέωση να σέβονται τους θεσμούς και κυρίως τη διάκριση των εξουσιών· νομίζουν ότι μπορούν να πράττουν κατά πώς τους προστάζει η γκλάβα τους. Αμ, δεν είναι έτσι η κοινοβουλευτική πραγματικότητα (και η κοινωνική πραγματικότητα, ωσαύτως).
Τι μπορεί να σημαίνει η σχεδόν άθλια αυτή τακτική τους απέναντι στο σώμα της δημοκρατίας; Είναι τόσο αμέτοχοι αυτής; Δεν νομίζω, τουλάχιστον με βάση το «αριστερό» παρελθόν τους. Αλλά το τι νομίζει ο καθένας δεν έχει σχέση με την αλήθεια των ιδεών και των πράξεων όσων ενασχολούνται επαγγελματικά με την πολιτική.
Οι εν λόγω κυβερνώντες αποδεικνύουν, μέρα τη μέρα, ότι είναι πλέον φανατικοί επαγγελματίες και τίποτε δεν θα τους εμποδίσει προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους. Ας μη γίνει λόγος γι’ αυτούς τους στόχους (τους) γιατί είναι πιθανό να πικραθούμε άπαντες, όσοι τουλάχιστον πιστεύαμε σε μια γνήσια και αθώα (;) Αριστερά (αξιολογική, αξιοκρατική, ηθική, ισοπολιτειακή και λοιπά).
*Πηγή: efsyn.gr
