Ο Τσίπρας σε ένα ντελίριο υποκρισίας. Δεν θα υπήρχε πρόβλημα αν οποιοσδήποτε Έλληνας πρωθυπουργός, και φυσικά ο Αλ. Τσίπρας, έσπευδε να αποτίσει με σεμνότητα και κυρίως με ειλικρίνεια, χωρίς διάθεση φτηνής εκμετάλλευσης και φτηνού αντιπερισπασμού, φόρο τιμής στον εκλιπόντα μεγάλο επαναστάτη Φιντέλ.
Ο Τσίπρας, όμως, έσπευσε στην Αβάνα με περισσή θρασύτητα και αλαζονεία και ιδιαίτερα με διάθεση ευτελούς καπηλείας του Φιντέλ για λόγους κυνικής εσωτερικής κατανάλωσης.
Δεν είναι δυνατόν ο Αλ. Τσίπρας να λέει στις δηλώσεις του από την Αβάνα ότι ο Φιντέλ ενέπνευσε την επαναστατική φλόγα όχι μόνο στον Κουβανέζικο λαό, όχι μόνο στη Λατ. Αμερική αλλά και σε όλο τον κόσμο και αυτή η επαναστατική φλόγα που ενέπνευσε ο Φιντέλ να μεταφράζεται από τον ίδιο, με την πρώτη δυσκολία και πίεση, σε μια ταπεινωτική και εξευτελιστική μνημονιακή συνθηκολόγηση.
Δεν είναι δυνατόν, στις ίδιες δηλώσεις του, ο Τσίπρας να ισχυρίζεται, με τόση ευκολία και τόσο ψεύτικα, ότι ”τον λαό της Κούβας και της Ελλάδας ενώνει η μεγάλη αξία της κοινωνικής απελευθέρωσης”, όταν ήταν αυτός που ξεπούλησε το ΟΧΙ του ελληνικού λαού για να το μετατρέψει, περιφρονώντας τη θέληση του για μνημονιακή κοινωνική απελευθέρωση, σε νεοαποικιακό ΝΑΙ της παράδοσης του λαού μας και του εξευτελισμού της πατρίδας μας.
Μπορεί ο Φιντέλ να είναι νεκρός, μπορεί αρκετοί από τους γραφειοκράτες που τον έχουν διαδεχθεί να σκέπτονται μόνο με όρους δημοσίων σχέσεων, αλλά υπάρχουν και στην Ελλάδα και στην Κούβα αρκετοί, πολύ περισσότεροι απ’ όσο νομίζουν οι έμποροι της πολιτικής αγοράς, που καταλαβαίνουν την υποκρισία, την ψευτιά και τον ξεπεσμό.
Πράγματι Αλ. Τσίπρα έχει και η Ευρώπη δυνάστες, όπως είπες στον επικήδειο σου. Μόνο που εσύ είσαι διεκπεραιωτής των εντολών τους και υπάλληλος τους και παίζεις ανεπίτρεπτα και χωρίς καμιά ντροπή κακότεχνο θέατρο πάνω από τη τέφρα ενός επαναστάτη, τον οποίο οι περισσότεροι υβρίζουν σκαιότατα και μερικοί ασελγούν για εσωτερική κατανάλωση στη μνήμη του.
Λίγη ειλικρίνεια και σεμνότητα δεν θα έβλαπτε.
ΜΑΙΡΗ ΗΛΙΑΔΗ
