Συνέντευξη του Παν. Λαφαζάνη για μνημόνιο, ”53” και εθνικό νόμισμα.
Στο στρατηγείο της Λαϊκής Ενότητας, ο επικεφαλής της Παναγιώτης Λαφαζάνης μας υποδέχεται μπροστά σε στοίβες χαρτιών. Παρακολουθεί την επικαιρότητα και οργανώνει τις παρεμβάσεις του, μαζί με τους συντρόφους του, όπως το καθιερωμένο κίνημα κατά των πλειστηριασμών την Τετάρτη. Εξακολουθεί να μη μασάει τα λόγια του για το ευρώ, τους πρώην συντρόφους του στον ΣΥΡΙΖΑ, το Μνημόνιο.
Από την ωμή γλώσσα δεν ξεφεύγουν ούτε οι 53+. ‘‘Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον τόση σχέση με την Αριστερά όσο ο φάντης με το ρετσινόλαδο”, μας λέει στο τέλος της συζήτησης μας. Μια φράση που όση σκωπτικότητα κι αν έχει, συνοψίζει τον τρόπο που η ΛΑ.Ε βλέπει το κυβερνών κόμμα.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Παν. Λαφαζάνη, Γραμματέα του Π.Σ της ΛΑ.Ε, στα Νέα του Σαββάτου (27/5) και στον Δημ. Μανιάτη έχει ως εξής:
1. Η παρελκυστική τακτική Τσίπρα για το χρέος πού θα φτάσει; Θα πάει σε μια νέα συνθηκολόγηση για αυτό ή θα επιχειρήσει ρήξη;
Απαντ.: Από τότε που ο Τσίπρας εξευτέλισε τις δεσμεύσεις του και προέβη στη μεγάλη προδοσία της χώρας και του λαού με το τρίτο μνημόνιο, τις μόνες ρήξεις που κάνει είναι αυτές που δολοφονούν όλο και περισσότερο ένα έθνος και ένα λαό.
Η Ελλάδα εδώ και χρόνια δεν διαθέτει κυβερνήσεις αλλά πολιτικούς υπαλλήλους και μαριονέτες. Αυτό που εσείς ονομάζετε παρελκυστική τακτική Τσίπρα δεν είναι τίποτα άλλο παρά το πολιτικό “μασάζ” για να μπορέσει να περάσει στην αποικία με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις η βούληση του Shaeuble να παραπεμφθεί το ζήτημα του χρέους στις καλένδες.
2. Μια αποτίμηση της πρόσφατης συμφωνίας – μέτρων. Είναι βήμα για εξιτήριο από Μνημόνια ή κάτι άλλο;
Απάντ.: Η πρόσφατη συμφωνία μέτρων είναι ένα καραμπινάτο μνημόνιο. Αποτελεί άλλο ένα άλμα στο χάος και την εξαθλίωση. Στην Ελλάδα κλείνουμε μια νέα εφταετία με την δημοκρατία να υπάρχει στους τύπους, ενώ στην πραγματικότητα βρίσκεται στην κατάψυξη και την χώρα να βιώνει ένα οιονεί πραξικόπημα. Και στην παλιά εφταετία μας έλεγαν δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Να, όμως, που το καθεστώς τότε ανατράπηκε από τη νεολαία και τον λαό. Σήμερα μια δημοκρατική ανατροπή είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Κάθε χώρα μάλλον έχει ένα πολύ βαθύ και ληστρικό κατεστημένο. Σχεδόν μόνο στην Ελλάδα αυτό το κατεστημένο βρήκε τη χώρα του. Χρειαζόμαστε μια γνήσια επανάσταση για μια νέα αρχή.
3. Χρέος. Η κυβέρνηση φαίνεται πως ποντάρει πολλά σε αυτό. Είναι μια κάποια λύση η διευθέτησή του;
Απαντ.: Το χρέος αποτελεί θηλιά στο λαιμό της χώρας που δεν της επιτρέπει να ανασάνει. Το χρέος αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό παράνομο. Το κυριότερο, το χρέος αυτό είναι μη βιώσιμο. Δείτε τα σενάρια που εμφάνισε ο ESM στο Eurogroup για το ελληνικό χρέος. Τα καλύτερα προβλέπουν στραγγαλιστική λιτότητα για δεκαετίες και σχεδόν, οικονομική στασιμότητα, έως το 2060. Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη. Μόνη λύση για να κάνουμε μια νέα αρχή είναι η διαγραφή του χρέους ή τουλάχιστον του πολύ μεγαλύτερου μέρους του. Διαγραφή χρέους έχει γίνει αναρίθμητες φορές στο παρελθόν και πρόσφατα. Είναι η πιο ρεαλιστική θέση. Διαγραφή έκανε στο παρελθόν και η Ελλάδα. Διαγραφή χρέους επιχειρεί τώρα επιτυχώς το Πουέρτο Ρίκο. Και όμως η κυβέρνηση δεν έχει καμία θέση ούτε διεκδικεί τίποτα για το χρέος, όπως και καμιά μνημονιακή δύναμη. Περιμένει που θα καταλήξουν, αν καταλήξουν, Γερμανία και ΔΝΤ για να προσυπογράψει όσο ευτελές και αν είναι το αποτέλεσμα. Πρόσφατα ο Στ. Θεοδωράκης είπε εξοργιστικά ότι το χρέος δεν είναι μείζον πρόβλημα για την Ελλάδα. Νομίζω ότι σε αυτή τη θέση έχει καταφύγει ως άλλοθι όλη η μνημονιακή πολιτική αγυρτεία.
4. Παρότι το πακέτο των μέτρων που ψηφίσθηκαν είναι βαρύ, αναμφίβολα. Οι αντιδράσεις του λαού, το κίνημα δεν υπήρξε ηχηρό …γιατί;
Απαντ.: Αυτό που λέτε είναι πολύ σωστό. Οι λαϊκές αντιδράσεις απέναντι στην φρικτή κατάσταση που βιώνει η χώρα και ο λαός μας είναι πολύ πίσω, από τις απαιτήσεις. Προβληματιζόμαστε έντονα και αναζητούμε με αγωνία το γιατί. Θα πρέπει να πούμε, όμως, ότι στην πρόσφατη πανεργατική απεργία η συμμετοχή ήταν αξιοσημείωτη. Ιδιαίτερα η λαϊκή ανταπόκριση την Πέμπτη (18/5) στο Σύνταγμα στο κάλεσμα του Μίκη Θεοδωράκη και ανθρώπων των γραμμάτων ήταν αρκετά μεγάλη. Για πρώτη φορά επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεκάδες χιλιάδες πλημμύρισαν τον χώρο μπροστά στην Βουλή.
Γι’ αυτό η κυβέρνηση έσπευσε να εξαπολύσει πόλεμο δακρυγόνων που ρίχτηκαν στο ψαχνό στο πλήθος για να το διαλύσουν.
5. Τελικώς ποια είναι η λύση για την χώρα; Εθνικό νόμισμα;
Απαντ.: Ναι, η διέξοδος για την Ελλάδα είναι μία και μόνη: εθνικό νόμισμα, ρήξη με τον νεοφιλελευθερισμό και τον ολοκληρωτισμό της ΕΕ, ακύρωση των μνημονίων, τερματισμός της λιτότητας και εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού προγράμματος ανασυγκρότησης της χώρας, ειδικά στον παραγωγικό τομέα.
Φυσικά το εθνικό νόμισμα δεν είναι πανάκεια. Αποτελεί όμως προϋπόθεση για ένα νέο ξεκίνημα ελευθερίας, δημοκρατίας, εθνικής κυριαρχίας, ανάπτυξης και δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν μπορεί να υπάρξει μέσα στο ευρώ, παρά μόνο η Γερμανική μπότα.
Η τρομοκρατία και η δικτατορία που σκεπάζει την χώρα μας στο όνομα του ευρώ είναι άνευ προηγουμένου. Η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα δεν είναι μόνο εφικτή αλλά και απόλυτα βιώσιμη επιλογή για να γίνει η Ελλάδα κανονική χώρα. Εθνικό νόμισμα σημαίνει στην πορεία εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας με το επενδυτικό σοκ που μπορεί να προκαλέσει ένα μεγάλο κύμα ευνοϊκής παραγωγικής χρηματοδότησης της οικονομίας.
6. Οι ”53” του ΣΥΡΙΖΑ συνιστούν αντιπολίτευση απ’ τα αριστερά στην κυβέρνηση; Ρωτώ γιατί για χρόνια συνυπήρχατε..
Απαντ.: Το να μιλάνε οι “53” για Αριστερά και για αντιπολίτευση στον Τσίπρα, όταν έχουν ψηφίσει δύο καταστροφικά μνημόνια, το λιγότερο που μπορώ να πω είναι ότι συνιστά μεγάλη “ξεφτίλα”.
7. Η ΛΑΕ θα μπορούσε να συγκροτήσει μέτωπο με ΚΚΕ, Πλεύση, Βαρουφάκη και ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Απαντ.: Βεβαίως και θα μπορούσε, και θα έπρεπε να συγκροτηθεί μέτωπο με δυνάμεις σαν αυτές που αναφέρετε, αλλά και άλλες, αν και θα χρειαζόταν μια ειδικότερη τοποθέτηση για την περίπτωση του Γ. Βαρουφάκη.
Θα το πω με την μεγαλύτερη δυνατή έμφαση και κατηγορηματικότατα: αυτήν την ώρα αποτελεί κατεπείγουσα ανάγκη για την χώρα η συγκρότηση του ευρύτερου δυνατού πολιτικού, κινηματικού και εκλογικού μετώπου όλων, χωρίς εξαίρεση, των αριστερών, προοδευτικών, πατριωτικών δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων. Όπως θα πω καθαρά ότι όσοι γυρνάνε την πλάτη στην ανάγκη αυτού του μετώπου, το μόνο που κάνουν είναι να δίνουν ανάσα, σωσίβιο και οξυγόνο στο μνημονιακό μπλοκ να επιβιώνει, καταστρέφοντας την χώρα.
8. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ Αριστερά;
Απαντ.: Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον τόση σχέση με την Αριστερά όσο ο φάντης με το ρετσινόλαδο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΟΣΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΑΜΠ!!!!
Αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμιά σχέση με την ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Είναι απλά ο ΑΝΤΙ της ΔΕΞΙΑΣ !!
Το λένε εξάλλου και οι ίδιοι.
Οι γνωστές παλαιο-πασοκικές συνήθειες του δικομματισμού.
Ειπωθηκε”Εθνικό νόμισμα σημαίνει στην πορεία εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας με το επενδυτικό σοκ που μπορεί να προκαλέσει ένα μεγάλο κύμα ευνοϊκής παραγωγικής χρηματοδότησης της οικονομίας”
Ρωταω:η αγοραστικη δυναμη του μεσου μισθου θα ειναι μεγαλυτερη απο το ισοδυναμο μισθο σε ευρω?Αν ΝΑΙ,θα δεχθει ο ιδιωτης να μειωθουν τα επιχειρηματικα κερδη??-Σιγουρα ΟΧΙ!!!και θα αυτοεξεφτελειστει το Αριστερο Μετωπο .
Εκτος αν το Α.Μ θεσει στοχο σοσιαλιστικης οικονομιας ,θα το ηθελαν αυτο ΛΑΕ-Πλευση-Ανταρσυα??Αν ΝΑΙ προς τι τα περι ευνοϊκής παραγωγικής χρηματοδότησης της οικονομίας??(ιδιωτικης η Σοσιαλιστικης??)
Τελικα μηπως τα καλα λογια περι Αριστερης Ενοτητας ειναι να γινει το ΚΚΕ,Καπιταλιστικο Κομμα Ελλαδας??
Προφανώς, ένας από τους βασικούς στόχους της αποδοχής του εθνικού νομίσματος είναι ΚΑΙ αυτός: δηλαδή η αγοραστική δύναμη του μισθού σε εθνικό νόμισμα να είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη σε ευρώ. Το πέρασμα στο εθνικό νόμισμα, κατά την αντίληψη της ΛΑ.Ε, δίνει τη δυνατότητα αφενός της άσκησης αυτόνομης οικονομικής και νομισματικής πολιτικής, αφετέρου τη δυνατότητα εφαρμογής ενός ριζοσπαστικού και φιλολαϊκού προγράμματος μεταβατικού χαρακτήρα, με ορίζοντα τον σοσιαλισμό.
Ωστόσο, πριν ακόμη φτάσουμε στη σοσιαλιστική οικοδόμηση (άρα και στη σοσιαλιστική οικονομία), υπάρχει ένας δρόμος που οφείλουμε να τον διανύσουμε και να προβάλλουμε κατά τη διάρκειά του τις μέγιστες δυνατές φιλολαϊκές λύσεις, παρόλο που, τυπικά, η οικονομία θα έχει ακόμη καπιταλιστικά χαρακτηριστικά. Ο μεταβατικός χαρακτήρας του προγράμματος της ΛΑ.Ε έχει στόχο να αντιμετωπίσει ακριβώς αυτήν την πρόκληση, προκαλώντας αλλεπάλληλες ρήξεις με τους καπιταλιστές και το σύστημα που εκπροσωπούν. Αυτό, σε πολιτικό επίπεδο, εκφράζεται με τη μορφή της ταξικής πάλης, που θα οδηγηθεί σε εύλογο χρονικό διάστημα στην ταξική σύγκρουση με τον καπιταλισμό και τους εκπροσώπους του.
Παραπέρα: η ανάγκη δημιουργίας ενός όσο το δυνατόν ευρύτερου πολιτικού, κινηματικού και εκλογικού μετώπου απαντά στις ανάγκες του σήμερα και, πρώτα απ’ όλα, στην ανάγκη απαλλαγής από τα μνημόνια και τη μέγγενη του ευρώ και, στη συνέχεια και συνολικά της ΕΕ. Το ποιες δυνάμεις θα δεχθούν να προχωρήσουν και παραπέρα, δηλαδή στη σύγκρουση με το καπιταλισμό και στην επικράτηση των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής, είναι κάτι που θα φανεί όταν και όποτε φτάσουμε σ’ εκείνη τη στιγμή. Μέχρι τότε, όμως, είναι άκρως απαραίτητη η ευρύτερη δυνατή συσπείρωση, πάνω σε λίγους μεν, πλην ξεκάθαρους προγραμματικούς στόχους για την άμεση ανακούφιση των πολιτών αυτού του τόπου και την ταχύτερη δυνατή ουσιαστική άνοδο του βιοτικού του επιπέδου.
Τέλος, το ΚΚΕ χαρακτηρίζεται από μόνο του μέσα από τις πολιτικές του θέσεις και την γενικότερη δράση του. Το πώς ακριβώς χαρακτηρίζεται είναι μια μεγάλη κουβέντα, που δεν χωράει στα στενά πλαίσια ενός διαδικτυακού διαλόγου κάτω από ένα αναρτημένο άρθρο. Τις θέσεις της ΛΑ.Ε, πάντως, για τον πολιτικό, ιδεολογικό και κινηματικό χαρακτήρα της δράσης του σημερινού ΚΚΕ μάλλον τις γνωρίζετε, εφόσον παρακολουθείτε συστηματικά την ιστοσελίδα μας.
Ισχύει το σχόλιο του κύριου Καζάκη του ΕΠΑΜ οτι ο κύριος Λαφαζανης και η ΛΑΕ παίρνει αποστάσεις από την πρόταση Λαπαβίτσα ?
στο 58:30 του βίντεο
https://www.youtube.com/watch?v=TpQU507onAM
Δεν προκύπτει από πουθενά κάτι τέτοιο, παρά μόνο από την φαντασία του κ. Καζάκη. Η πρόταση Λαπαβίτσα δεν είναι αντιθετική, αλλά συμπληρωματική στο πρόγραμμα της ΛΑ.Ε και την πρότασή της για το εθνικό νόμισμα, η οποία έχει δημοσιοποιηθεί εδώ και καιρό και κυκλοφορεί και σε φυλλάδιο που διανέμεται δωρεάν σε κάθε ενδιαφερόμενο/-η.
ευχαριστώ για την απάντηση
σε άλλη ομιλία του ο κύριος Καζακης αναφέρει οτι η συνεργασία με το ΕΠΑΜ είναι κοντά γιατί θα γίνει ξεκαθάρισμα στην ΛΑΕ από τα βαρίδια… θα υπάρξει συνεργασία, σε ποιους αναφέρεται ?
1:05:00 του βίντεο
https://www.youtube.com/watch?v=wqRuO4HLtRY
Θεωρεί ότι κάποιες από τις μειοψηφικές συνιστώσες της ΛΑ.Ε (με τις οποίες ο ίδιος και, κατά δεύτερο λόγο και το ΕΠΑΜ συνολικά έχει «πρόβλημα») θα αποχωρήσουν από τη ΛΑ.Ε και ότι θα παραμείνει εκείνο το τμήμα, το οποίο θα υποστηρίξει τη συνεργασία μεταξύ των δύο χώρων. Τα πράγματα ωστόσο είναι αρκετά πιο σύνθετα: αφενός κανένας δεν… βιάζεται να αποχωρήσει από την ΛΑ.Ε, αφετέρου για να γίνει μια συνεργασία πρέπει να συμφωνηθεί ένα πλαίσιο γι’ αυτήν και, φυσικά, να γίνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις σε θέματα που μπορεί ν’ αποτελούν «αγκάθι», λόγω σοβαρών διαφωνιών και διαφορετικών «αναγνώσεων». Η πεποίθησή μας είναι, ότι το ΕΠΑΜ δεν βρίσκεται σε αυτήν τη λογική, τουλάχιστον όχι την παρούσα στιγμή. Αν κάτι αλλάξει στην πορεία, αυτό μένει ν’ αποδειχθεί στην πράξη…
Είμαι παραδοσιακός ψηφοφόρος του πάλαι ποτέ ΣΥΡΙΖΑ/ΣΥΝ, όχι όψιμος, αλλά τότε που ο ΣΥΝ ήταν 2% και 3%. Ο Καζάκης έχει διατυπώσει την πιο δίκαιη, φιλολαϊκή, προοδευτική, ρεαλιστιή, ολοκληρωμένη πρόταση και καλώς ο Τόλιος, ο Λαφαζάνης και ο Πριμηκήρης ήρθαν σε εκδηλώσεις του ΕΠΑΜ. Το ποιος είναι πιο αριστερός κρίνεται στην ουσία. Μέτωπο τώρα με το ΕΠΑΜ αλλιώς θα έχει και η ΛΑΕ τη μοίρα του τωρινού ΣΥΡΙΖΑ.
Το πρόβλημα, εν προκειμένω, είναι ότι το ΕΠΑΜ προβάλλει, μεταξύ άλλων, την ιδεολογική θέση ότι «δεν υπάρχει δεξιά και αριστερά», παρά μόνο η αντίθεση στα μνημόνια ή η συμφωνία με αυτά, ή ακόμη η υπεράσπιση της «δημοκρατίας» ή η καταπολέμησή της, χωρίς ωστόσο να δίνεται περιεχόμενο σε αυτήν τη «δημοκρατία» (Δημοκρατία για ποιους; Μπορεί να υπάρξει πραγματική δημοκρατία, εάν χωρίς άμβλυνση, έως την εξαφάνιση των ταξικών διαφορών;;;).
Ασφαλώς, σε πολιτικό επίπεδο μπορούν να εξεταστούν όλες οι προτάσεις που, πιθανόν, συγκλίνουν σε κάποια βασικά σημεία, τα οποία μπορούν να γίνουν και αφετηρία και αντικείμενο συνεργασίας. Σε επίπεδο ιδεολογικό, όμως, ο χώρος της ΛΑ.Ε, με προφανή την αναφορά στη μαρξιστική ιδεολογία σε όλο της το εύρος, δεν μπορεί να δεχθεί ιδεολογήματα τόσο ρηχά, όπως η «κατάργηση των γραμμών» ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά, από τη στιγμή μάλιστα που κάθε πολιτικός και ιδεολογικός χώρος εκπροσωπεί συγκεκριμένα ταξικά συμφέροντα και από τη στιγμή που η ταξική πάλη σταδιακά οξύνεται και μπορεί να οδηγηθεί στο ορατό μέλλον ακόμη και στη σύγκρουση. Για εμάς, αριστερά σημαίνει πρώτα απ’ όλα πάλη για τα «δίκαια των πολλών», δηλαδή των μισθωτών εργαζομένων όλων των ειδών, των αυτοαπασχολούμενων που τείνουν προς την εξαθλίωση, των ανέργων, των αγροτών, της νεολαίας, όλων αυτών των τάξεων και στρωμάτων που υποφέρουν εδώ και δεκαετίες κάτω από την μπότα της άρχουσας μεγαλοασστικής τάξης και που τα μνημόνια όξυναν τα προβλήματά τους και άνοιξαν ακόμη περισσότερο την ψαλλίδα ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους στις σύγχρονες κοινωνίες.
Τέλος, για το ποια θα είναι η μοίρα του καθενός μας, ας αφήσουμε την Ιστορία να μας κρίνει… Πάντως, η μοίρα του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ (που για τον ίδιο και τα στελέχη του δεν είναι δα και τόσο κακή, για εμάς τους υπόλοιπους, ωστόσο, είναι κάκιστη…) δεν κρίθηκε από τη συνεργασία του ή όχι με το ΕΠΑΜ, αλλά από δεκάδες άλλες παραμέτρους, που δεν είναι κατάλληλα ούτε η στιγμή, ούτε ο χώρος, ώστε ν’ αναλυθούν…
Το ποιος είναι αριστερός ή δεξιός κρίνεται στην πράξη, σας το έγραψα και πριν. Ο Καζάκης κατά τη γνώμη μου είναι απόλυτα αριστερός και ας μην αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοιος αν και έχει δηλώσει κομμουνιστής. Κατά τον ίδιο τρόπο ένα σωρό πρόσωπα και συλλογικότητες που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερά, μόνο έτσι δεν πράττουν. Για παράδειγμα εσείς ως ΛΑΕ – μιας και υπογράφετε ως iskra – πού τοποθετείτε τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κόσμο που ακόμα και σήμερα τον υποστηρίζει; Επίσης στην πολιτική υπάρχει ένα πράγμα που λέγται τακτική, ένα άλλο που λέγεται στρατηγική και ένα άλλο που λέγεται προτάγματα. Όσο αφορά την οικονομική/πολιτική πρόταση το ΕΠΑΜ σας έχει θέσει κάποια ερωτήματα σχετικά με την πρόταση Λαπαβίτσα. Περιμένουμε λοιπόν να δούμε μια απάντηση επι των συγκεκριμένων γιατί η ιδεολογία δεν τρώγεται. Συγκεκριμένα:
α) Να πληρώσουμε με νέα δραχμή ένα μεγάλο μέρος του χρέους, αφού αποδεχθούμε τον καταχρηστικό, παράνομο, επαχθή και απεχθή χαρακτήρα του;
β) Να εθνικοποιήσουμε τις συστημικές τράπεζες για να φορτώσουμε τα χρέη και τις ζημιές τους στο κρατικό προϋπολογισμό;
γ) Να κάνουμε γαργάρα το καθεστώς κατοχής της πατρίδας μας από τους «θεσμούς»;
δ) Να υποτιμήσουμε το νέο νόμισμα για να κερδίσουν οι κερδοσκόποι σε βάρος των μισθών και των συντάξεων;
ε) Να παραμείνουμε στην ΕΕ υπό ειδικό καθεστώς; Αυτά θεωρεί συμπληρωματική πρόταση στη δική της πρόταση η ΛΑΕ;
Τέλος αν κρίνω από την τελευταία παράγραφο της απάντησης θεωρείτε τη μοίρα του ΣΥΡΙΖΑ καλή; Το ότι ένας ολόκληρος λαός βρίζει τον άλλοτε αγαπητό και συμπαθή Τσίπρα και τους άλλοτε αριστερούς επαναστάτες βουλευτές του σας φαίνεται καλή μοίρα; Βεβαίως αν δεν σκοπεύετε να τους στείλετε σε ποινικές δίκες για καταπάτηση του Συντάγματος και των δικαιωμάτων του ελληνικού λαού, ναι, θα είναι ακίνδυνες γι αυτούς οι πολιτικές επιλογές τους.
Για να θεωρήσει κανείς τον Δ. Καζάκη «κομμουνιστή» ή «αριστερό», θέλει μάλλον αρκετή προσπάθεια και, κυρίως, δημιουργική φαντασία… Εάν βάζατε μπροστά την λέξη «πρώην», δεν θα διαφωνούσαμε καθόλου.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούμε ότι οι δημόσιες τοποθετήσεις τόσο της Iskra, όσο και των στελεχών της ΛΑ.Ε είναι επαρκέστατο δείγμα για να γνωρίζει κανείς την θέση μας. Ο κομματικός ΣΥΡΙΖΑ έπαψε, πλέον, να έχει οποιανδήποτε σχέση με την Αριστερά. Για τον κόσμο που τον ακολουθεί, πάλι, τα πράγματα είναι πιο σύνθετα, αφού μπορεί κανείς να συναντήσει από ανθρώπους που η δική τους επιβίωση εξαρτάται άμεσα από την επιβίωση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, έως ανθρώπους που απλώς ακόμα τρέφουν αυταπάτες… Συνεπώς κρίνονται ατομικά και κατά περίπτωση…
Παρακάτω τώρα:
α) Αποδοχή του καταχρηστικού, παράνομου και επαχθούς χαρακτήρα του χρέους, σημαίνει πρώτα και κύρια ΔΙΑΓΡΑΦΗ του χρέους. ΕΑΝ η διαγραφή δεν γίνει στο 100% του μετά από την διεγαγωγή Λογιστικού Ελέγχου, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος του (70 ή 80 ή και 90%), τότε και μόνο μιλάμε και διαπραγματευόμαστε τους όρους αποπληρωμής, μεταξύ των οποίων και το νόμισμα στο οποίο θα γίνει η αποπληρωμή. Γνώμονας σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι το τι συμφέρει τον ελληνικό λαό και όχι τους «δανειστές».
β) Οι συστημικές τράπεζες έχουν αναχρηματοδοτηθεί τρεις φορές κατά τα μνημονιακά χρόνια και έχουν λάβει δεκάδες δισ. ευρώ καθεμιά. Η εθνικοποίηση-κοινωνικοποίησή τους, αλλά – κυρίως – ο κοινωνικός έλεγχός τους θα αναδείξει στη δημοσιότητα τόσο το πού πήγαν αυτά τα χρήματα, όσο και τα πραγματικά περιουσιακά στοιχεία της κάθε τράπεζας.
Με την παύση πληρωμών έναντι των «δανειστών», χρήματα που βρίσκονται στις ελληνικές συστημικές τράπεζες και προορίζονταν για την αποπληρωμή του λεγόμενου «χρέους» θα παραμείνουν στα αποθεματικά των τραπεζών και θα τους δημιουργήσουν εξαρχής μια σχετική κεφαλαιακή επάρκεια.
Επίσης, με την δημιουργία μιας νέας Δημόσιας Τράπεζας της Ελλάδας στη θέση της σημερινής ΤτΕ, η οποία αποτελεί, στην πραγματικότητα, παράρτημα της ΕΚΤ και μεταφέροντας το αποκλειστικό δικαίωμα κοπής χρήματος σε αυτήν, δημιουργούμε νέο χρήμα και νέες, γενναίες χρηματοδοτήσεις σε εθνικό νόμισμα, ικανές να δημιουργήσουν ακόμη μεγαλύτερη κεφαλαιακή επάρκεια στις δημόσιες, πλέον, τράπεζες.
γ) Για το καθεστώς ΙΔΙΟΤΥΠΗΣ κατοχής της Ελλάδας από τους «θεσμούς» η ΛΑ.Ε μιλάει όπου σταθούν και όπου βρεθούν τα στελέχη και τα μέλη της, αλλά και μέσα από τα επίσημα κείμενά της, τα οποία έχουν και την έγκριση των συλλογικών της οργάνων. Scripta manent, που έλεγαν και οι Ρωμαίοι.
δ) Για το θέμα της ισοτιμίας του νέου εθνικού νομίσματος έναντι του ευρώ, αλλά και την όποια υποτίμησή του στο μέλλον, θα σας παραπέμπαμε να διαβάσετε τις Θέσεις της ΛΑ.Ε για το Εθνικό Νόμισμα, όπως και άλλες σημαντικές μελέτες γύρω από το θέμα, όπως αυτή του ΕΔΕΚΟΠ κ.ά. Η υποτίμηση του νομίσματος γίνεται, εάν και εφόσον χρειαστεί, για να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Εμμονή σε μονεταριστικά σχήματα τύπου «σκληρής δραχμής» (κατά τα πρότυπα του «σκληρού πέσο» επί Κάρλος Μένεμ στην Αργεντινή) έχουμε δει σε τι καταστροφικές εξελίξεις μπορεί να οδηγήσουν την οικονομία μιας χώρας.
ε) Τέλος, η θέση της ΛΑ.Ε για την ΕΕ είναι ξεκάθαρη: αποδέσμευση! Λόγοι τακτικής αναδεικνύουν το ζήτημα της αποχώρησης από την ευρωζώνη ως πρώτο προς επίλυση, αφού αποτελεί τον σκληρό πυρήνα, αλλά ταυτόχρονα και τον αδύναμο κρίκο της «όλης» ΕΕ, δεδομένου ότι η αποδέσμευση μιας χώρας δεν υπόκειται σε τίποτε άλλο, παρά στην θέληση της ίδιας της χώρας και επιτυγχάνεται ΑΜΕΣΑ. Η αποδέσμευση από την ευρωζώνη «μαθηματικά» ανοίγει τον δρόμο για την αποδέσμευση συνολικά από την ΕΕ, όπου όμως υπάρχουν προβλεπόμενες διαδικασίες, σαφώς πιο χρονοβόρες από αυτές της ευρωζώνης.
Τέλος, όταν περιγράψαμε τη μοίρα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ως «καλή», εννοούσαμε τη δυνατότητα πρόσβασης στη νομή της εξουσίας, την οποία απέκτησαν. Ασφαλώς και η μοίρα τους θα κριθεί στο μέλλον και, φυσικά, είναι υπόλογοι με τεράστιες πολιτικές και ποινικές ευθύνες για την τραγική πορεία της χώρας μας κατά τα τελευταία 2 χρόνια.