Ένα από τα χαρακτηριστικά των Αγωνιστών της Αριστεράς, εκτός την πίστη στον σκοπό, δηλαδή την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού, την αισιοδοξία για την επιτυχία του αγώνα, ήταν και η αξιοπρέπεια. Μ’ αυτήν την αξιοπρεπή στάση βασιζόμενη στις ηθικές αρχές και αξίες τους, αντιμετώπιζαν οι 200 κομμουνιστές της Καισαριανής το εκτελεστικό απόσπασμα, οι κρατούμενοι στις φυλακές του ΕΑΤ-ΕΣΑ, τα βασανιστήρια, αφού δεν κατέδιδαν τους συντρόφους τους, ο Μπελογιάννης και οι συναγωνιστές του τον θάνατο.
Μ’ αυτές τις αρχές γαλουχήθηκαν και όλοι οι νεώτεροι αγωνιστές στα κόμματα της Αριστεράς και με τον ίδιο σεβασμό αντιμετώπιζαν τους ήρωες της Ιστορίας του αριστερού κινήματος.
Είναι αστείο λοιπόν σήμερα να βλέπει κανείς το κυβερνών κόμμα από την μία να ομνύει στις άχρονες αξίες, να τιμά τους ήρωες της Αντίστασης και να διατείνεται ότι είναι κόμμα της Αριστεράς και από την άλλη να στρέφεται εναντίον των λαϊκών συμφερόντων με την μνημονιακή πολιτική που εφαρμόζει.
Τελευταίο και τρανταχτό παράδειγμα στην λίστα των παρεκτροπών και των ανομημάτων του ΣΥΡΙΖΑ η μετάβαση του πρωθυπουργού με πλήθος παρατρεχάμενων υπουργών του στις ΗΠΑ, για να συναντήσει , μόνος αυτός από όλους τους Ευρωπαίους εταίρους του, τον λαομίσητο, πριν λίγο καιρό κύριο Τραμπ, για τον οποίο δήλωνε προεκλογικά :«να μην μας βρει τέτοιο κακό».
Η συνάντηση φυσικά έγινε για τα συμφέροντα της υπερδύναμης. Έτσι, εκτός του ξεπουλήματος της δημόσιας γης, αφού ο κύριος Τραμπ ήδη από το 2015 ως επιχειρηματίας ενδιαφερόταν για το Ελληνικό, και τον αναβαθμισμένο ρόλο της Ελλάδας για την εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών σχεδίων των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή και στα Βαλκάνια ως να ήταν άλλο Ισραήλ, που όλοι τα περιμέναμε, βάσει των δημοσιογραφικών προβλέψεων, η συμφωνία έληξε και με την αγορά των F-16 για 2,4 δισ., (ποσό που θα αρκούσε για τον διορισμό 7.000 εκπαιδευτικών για 30 χρόνια, όπως σωστά γράφηκε), με την αναβάθμιση της βάσης της Σούδας και την παραχώρηση της Ανδραβίδας για τα νατοϊκά σχέδια. Αλλά αυτές οι ψυχροπολεμικές επιδιώξεις θα έχουν ανυπολόγιστες πιθανόν συνέπειες για τον ελληνικό λαό, γεγονός που με ετοιμότητα διέβλεψαν Κρητικοί αγωνιστές, που από την επόμενη μέρα ανάρτησαν το σχετικό αντιιμπεριαλιστικό πανό. Αντίθετα για την μελλοντική ευημερία της χώρας υπήρξαν μόνο ευχολόγια για το δημόσιο χρέος, που σημειωτέον ότι το μεγαλύτερο μέρος του ανήκει πια στο γερμανικό κράτος.
Εκτός της ετεροβαρούς για τον λαό συμφωνίας, το ευτράπελο της συνάντησης ήταν η δουλοπρεπής στάση του ηγέτη μας. Από το «όλοι οι Έλληνες αγαπάμε τους Αμερικανούς» στο «ο Τραμπ είναι συνεχιστής των αξιών της ελευθερίας και της δημοκρατίας» υπήρξε μία άμετρη κατρακύλα σε αντίθεση με «ρήσεις» του άμεσου παρελθόντος. Και φυσικά υπήρξε παντελής αδιαφορία για τις διαθέσεις των Ελλήνων απέναντι στα αμερικανικά σχέδια, τις ιμπεριαλιστικές βλέψεις και για τον ακροδεξιό ηγέτη, αν εξαιρεθούν οι συνομιλητές του της Δεξιάς.
Και είναι απορίας άξιον πως κανείς από τους υπουργούς της κυβέρνησης δεν εναντιώθηκε στο ταξίδι αυτό και δεν ερυθρίασε κατά την εκφώνηση των χαριεντισμών των δύο συνομιλητών. Αλλά, αν βολεύτηκαν σε θώκους και τα συνεπαγόμενα όλοι αυτοί, δεν βρέθηκε κανείς από το κόμμα και τους οπαδούς, για να αντιδράσει σε εφημερίδες ή στο διαδίκτυο; Όλοι είναι ενθουσιασμένοι με τα κατορθώματα του πρωθυπουργού τους και σε επίπεδο συμφωνιών και για το βαθμό δουλικότητας; Δεν θύμισε σε όσους διατείνονται ακόμη ότι είναι αριστεροί το «μοιάζει διαβολικός, αλλά ό,τι κάνει είναι για καλό» που είπε ο κύριος Τσίπρας με το «στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σας»; Ποιο είναι το καλό, το τείχος προς το Μεξικό, η στάση προς μετανάστες και γυναίκες, οι επιθετικές προετοιμασίες εναντίον Β. Κορέας και Ιράν, τα υπονομευτικά σχέδια εναντίον του Μαδούρο; Αλλά όλα αυτά μπροστά στα μελλοντικά αξιώματα και στην διαφαινόμενη στον μακρινό ορίζοντα θέση εργασίας, που τα κομματικά μέλη ονειρεύονται, έχουν ξεχαστεί. Ή είναι τόσο τυφλοί, ώστε να θεωρούν ότι ο αρχηγός τους έγινε δεκτός από την υπερδύναμη και έτσι θα αναγνωρισθεί και θα αναβαθμιστεί η χώρα και θα δουν καλύτερες μέρες; Αλλά δυστυχώς το ζοφερό της μέλλον προαναγγέλλουν τα μνημόνια που υπογράφηκαν, και από τις όποιες συμφωνίες μόνο το επιχειρηματικό κεφάλαιο θα κερδίσει.
Έτσι λοιπόν, με την επαίσχυντη επίσκεψη στις ΗΠΑ και την πλήρη ιδεολογική απομάκρυνση από θέσεις και αρχές, διαπιστώνεται ακόμη μία φορά η έλλειψη αξιοπρέπειας και ήθους που κάνει του Συριζίτες να απέχουν παρασάγγες από τον ηθικό κόσμο της Αριστεράς.
Η Μυρσίνη Αθανασιάδου είναι εκπαιδευτικός.
