Μιλάμε και πολύ σωστά, για την ληστεία των τραπεζών. Ελάχιστα, όμως, αναφερόμαστε στην καταλήστευση του κράτους με τα κάθε λογής φουσκωμένα παράβολα που επιβάλλονται αδιακρίτως εισοδήματος και πνίγουν τους πολίτες και τα νοικοκυριά.
Σταχυολογούμε μερικά από αυτά τα παράλογα παράβολα:
Το παράβολο για την απώλεια ταυτότητας διαμορφώνεται σε 9 ευρώ και μόνον όταν το έγγραφο κλαπεί δεν καταβάλλεται παράβολο.
Ακολούθως το παράβολο για την απώλεια διπλώματος δομείται ως εξής: 9 ευρώ διπλότυπο, 30 ευρώ η πρώτη επανέκδοση, 60 ευρώ η δεύτερη επανέκδοση και επιπλέον 30 ευρώ για κάθε επανέκδοση.
Το παράβολο για διαβατήριο είναι 84,40 ευρώ και δομείται ως εξής: 26,40 ευρώ χαρτόσημο, 53 ευρώ παράβολο δημοσίου, 5 ευρώ παράβολο δημοσίου για ταχυδρομικά τέλη!
Το παράβολο για πολιτικό γάμο διαμορφώνεται σε 15 ευρώ. Ακόμα υπάρχει και το παράβολο, άκουσον-άκουσον, για άδεια εργασίας 3 ευρώ με συνεχείς ανανεώσεις.
Και αυτά όπως είπαμε είναι μόνο μερικά από τα παράβολα, στα οποία πρέπει να προσθέσουμε και πολλά άλλα μαζί με τα διάφορα αναρίθμητα τέλη.
Το ερώτημα είναι: Γιατί πληρώνουμε άραγε τους υπέρογκους φόρους; Τι νόημα έχουν αν ούτε και στοιχειώδεις υπηρεσίες προς τους πολίτες δεν μπορούν να καλύψουν; Πόσα παράλληλα ληστρικά φορολογικά συστήματα εν τέλει υπάρχουν;