Το ότι η ΠΑΜΑΚ δεν είναι τόσο δημοσκοπική όσο επικοινωνιακή εταιρεία σκοπιμοτήτων είναι ολοφάνερο.
Εκείνο που, ίσως, να μην ήταν τόσο φανερό είναι ότι οι σκοπιμότητες γίνονται τόσο απροσχημάτιστα που προκαλούν και τους πιο αφελείς.
Όταν η αλλεργία της ΠΑΜΑΚ των διαφόρων Μαραντζίδηδων προς την ΛΑ.Ε – προφανώς και γιατί η ΛΑ.Ε είναι η μόνη παράταξη που λέει τα σύκα – σύκα και δεν γλείφει δημοσκόπους και δημοσκοπικές εταιρείες – σμίγει με το πάθος των περισσότερων στον ΣΚΑΪ κατά του Λαφαζάνη σε βάρος του οποίου εκβάλλουν με κάθε δυνατή ευκαιρία άναρθρες κραυγές, ενώ και οι δύο μαζί δεν κρύβουν τον έρωτά τους προς τον Κυρ. Μητσοτάκη, τότε το σύνθετο αυτό εκρηκτικό μείγμα γεννά προπαγανδιστικά εκτρώματα.
Αυτά τα προπαγανδιστικά εκτρώματα που εξαφανίζουν, σχεδόν, το αντιμνημονιακό πολιτικό δυναμικό και φυσικά την πλέον ενοχλητική ΛΑ.Ε και δίνουν περίπου αυτοκρατορικό προβάδισμα στον Κυρ. Μητσοτάκη, αντιπροσωπεύουν τα «ευρήματα» της τελευταίας δημοσκόπησης της ΠΑΜΑΚ.
Ιδιαίτερα συγχαρητήρια στο ιστορικό Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας, που έχει εκχωρήσει το όνομά του στα ανδραγαθήματα Μαραντζίδη και έχει αποδεχθεί τον ρόλο του παραρτήματος μιας προπαγανδιστικής εταιρείας. Κρίμα!
Όλα, όμως, εδώ πληρώνονται και θα πληρωθούν σύντομα. Η αλαζονεία όλων αυτών των κέντρων, της πραγματικής άνομης και βρώμικης εξουσίας σε αυτήν την χώρα, γρήγορα θα αποδειχθεί η αχίλλειος πτέρνα τους.