Καμιά πολιτική δύναμη στην Ελλάδα δεν συγκινήθηκε από το γεγονός ότι ο αγωγός με το ρώσικο αέριο, μετά την Μαύρη Θάλασσα και την ευρωπαϊκή Τουρκία, θα διέλθει από την Βουλγαρία, όπως προχθές δήλωσε ο υπουργός Ενέργειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Αlexander Novac και όχι από την Ελλάδα όπως είχε συνομολογηθεί με την διακρατική συμφωνία του Ιουνίου του 2015 ανάμεσα στον Λαφαζάνη και τον Novac.
Και καλά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκείνος ο οποίος υπέκυψε πλήρως στις πιέσεις των ΗΠΑ για ενταφιασμό της Συμφωνίας Λαφαζάνη-Novac και του “Νότιου Ευρωπαϊκού αγωγού“, όπως είχε ονομασθεί ο αγωγός ρώσικου φυσικού αερίου, που θα πέρναγε από την Ελλάδα.
Δεν θα περίμενε κανείς, επίσης, να αντιδράσουν ΝΔ και ΚΙΝΑΛ, κόμματα απόλυτης υποταγής και δουλοφροσύνης απέναντι στις ΗΠΑ, με ηγεσίες και κεντρικά στελέχη διαποτισμένα με αντιρωσικό προσανατολισμό.
Δεν αναφέρουμε καν τον ακροδεξιό “εμφυτευτή” ναρκών και προσωπικό ταχυδρόμο του Ιησού, Κυρ. Βελόπουλο, ο οποίος παριστάνει τον “ρωσόφιλο” του γλυκού νερού αλλά όταν αναδεικνύονται θέματα που θίγουν τα συμφέροντα της Δύσης και ειδικότερα των ΗΠΑ και των πολυεθνικών της ενέργειας, κάνει κατά το κοινώς λεγόμενο “τουμπεκί ψιλοκομμένο”
Προσπερνάμε, επίσης, τον Γ. Βαρουφάκη όχι μόνο για την περιφρονητικά αρνητική του σχέση σε κάθε τι που σχετίζεται με την βελτίωση των σχέσεων με την Ρωσία (το είχε δείξει στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) αλλά και γιατί, άκουσον-άκουσον, τάσσεται εν γένει κατά των αγωγών φυσικού αερίου , λες και το φυσικό αέριο μπορεί να πέσει στην χώρα μας ή στις άλλες χώρες από τον ουρανό. Στο όνομα ενός φθηνού λαϊκισμού και μιας αγοραίας πολυσυλλεκτικής αντίληψης -είμαστε και με τους αναρχικούς και τους οικολόγους και αριστερούς και κεντροαριστερούς και άμα χρειαστεί και με τους δεξιούς- δεν μπορούν φαίνεται να αντιληφθεί ότι μπορεί να κατασκευαστούν, εφ’ όσον υπάρχει πολιτική βούληση αγωγοί με εξαιρετική ασφάλεια και τέτοια χάραξη που να προστατεύουν αφ’ ενός το περιβάλλον και αφ’ ετέρου να μην περνάνε από γαίες υψηλής παραγωγικότητας.
Αυτού του κόμματος του οποίου η σιωπηρή στάση πραγματικά είναι κατά κάποιο τρόπο “έκπληξη” και “εντυπωσιάζει” είναι του ΚΚΕ. Δεν αντιλαμβάνεται το ΚΚΕ ότι η διέλευση του αγωγού με ρώσικο φυσικό αέριο θα ήταν οικονομικά άκρως επωφελής, αφού η χώρα θα εξασφάλιζε φτηνό φυσικό αέριο και συμμετέχοντας κατά 50-50 στην ιδιοκτησία και διαχείριση του αγωγού, θα αποκόμιζε οφέλη από τα τέλη διέλευσης ενός αγωγού μεγέθους 50 δις κυβικών μέτρων αερίου ετησίως, πάνω από 300 εκ. ευρώ το χρόνο; Δεν αντιλαμβάνεται, επίσης, το ΚΚΕ ότι η διέλευση ενός τέτοιου στρατηγικού και μεγέθους αγωγού με ρώσικο φυσικό αέριο θα έδινε άλλες δυνατότητες για άσκηση πολυδιάστατων σχέσεων που μπορεί να διευκόλυναν αλλαγές στον εσωτερικό πολιτικό συσχετισμό που να έκαναν αυτές τις πολυδιάστατες σχέσεις πραγματικότητα για την ασφάλεια και την θωράκιση της Ελλάδας; Τότε γιατί το ΚΚΕ τηρεί σιγή ιχθύος απέναντι στον ενταφιασμό του ρώσικου αγωγού, ακολουθώντας κατά πόδας τη γραμμή της συναινετικής ανοχής στο εθνικό έγκλημα;
Εκτός και αν το ΚΚΕ θέτει με ένα τραβηγμένο “ιδεολογικό” τρόπο τα θέματα και στη λογική: τι ΗΠΑ, τι Γερμανία, τι Ρωσία. Όλοι οι ιμπεριαλισμοί είναι ίδιοι και επομένως είμαστε αδιάφοροι για τους αγωγούς, την προέλευση τους και το από που θα περάσουν και με ποιους όρους.
Αλλά τότε οι μόνοι που κερδίζουν και επωφελούνται είναι εκείνες οι δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ και η Γερμανία, που χρησιμοποιούν την χώρα μας ως οικονομική και πολιτικο-στρατιωτική μπανανία.
Ν.Ζ
