Στην πολιτική οι αυταπάτες – ψευδαισθήσεις πληρώνονται πολύ ακριβά όχι μόνο από τους πολιτικούς άνδρες αλλά και από το λαό που τους πιστεύει και τους ακολουθεί. Ο Γιάννης** Βαρουφάκης είναι ένας άνθρωπος έξυπνος, επικοινωνιακός και μορφωμένος (καθηγητής Οικονομικών). Δεν επιτρέπεται λοιπόν να υποστηρίζει όσα είπε στη διακαναλική συνέντευξη του κόμματός του ΜέΡΑ 25. Άγνοια δεν μπορεί να του καταλογιστεί, άρα υπάρχει ιδεολογική και πολιτική σκοπιμότητα προς άγραν ψήφων.
Ο Γιάννης Βαρουφάκης παρουσίασε τις επτά τομές που προτείνει το κόμμα του και τόνισε ότι αυτές μπορούν να εφαρμοστούν χωρίς διαπραγμάτευση με τους δανειστές! Ας δούμε τις σημαντικότερες απ’ αυτές και τις αντιφάσεις που περικλείουν:
Εφ’ όσον αυτό γίνει χωρίς διαπραγμάτευση με τους δανειστές, άρα μονομερώς, η Ελλάδα θα πληρώνει τα χρεολύσια του χρέους όποτε ο ρυθμός ανάπτυξης σε συνδυασμό με τα φορολογικά έσοδα της επιτρέπουν να δημιουργεί δημοσιονομικό (όχι πρωτογενές) πλεόνασμα. Οι δανειστές είναι βέβαιο ότι θα αντιδράσουν με σφοδρότητα και θα απαιτήσουν την πιστή εφαρμογή των τριών Δανειακών Συμβάσεων και ως προς την καταβολή των δόσεων του κεφαλαίου και ως προς την καταβολή των ετήσιων τόκων. Σε μια τέτοια περίπτωση δε θα υπάρχει καμιά δυνατότητα εξωτερικού δανεισμού της Ελλάδας, ούτε από τον ESM (το μηχανισμό της Ευρωζώνης) ούτε από τις «αγορές». Κανείς δε δανείζει μια χώρα όταν δε γνωρίζει πότε θα επιστρέψει τα δανεικά και πότε θα πληρώσει τους τόκους. Η ανακύκλωση του χρέους, ακόμα κι’ αν υπάρχει ανάπτυξη, δε θα μπορεί να πραγματοποιείται και το ληξιπρόθεσμο χρέος θα συσσωρεύεται.
Η αναδιάρθρωση του χρέους με ρήτρα ανάπτυξης (γιατί όχι ρήτρα εξαγωγών;) είναι σωστή επιλογή αλλά προϋποθέτει την καταγγελία των τριών Δανειακών Συμβάσεων και την παύση αποπληρωμής των τοκοχρεολυσίων. Τότε και μόνο τότε οι δανειστές θα υποχρεωθούν να συμβιβαστούν προκειμένου να ελπίζουν ότι θα εισπράξουν μελλοντικά τα χρήματά τους. Αλλά ο κ. Βαρουφάκης δε μίλησε για καταγγελία των Δανειακών Συμβάσεων, ούτε βεβαίως για «κούρεμα» του ονομαστικού ύψους του χρέους, ούτε για τις γερμανικές οφειλές (κατοχικό δάνειο, επανορθώσεις, αποζημιώσεις θυμάτων), ούτε για το δίκαιο στο οποίο υπάγεται σήμερα το χρέος (αγγλικό), ούτε για το γεγονός ότι το χρέος είναι σ’ ένα νόμισμα που δεν μπορεί να εκδώσει η Ελλάδα είναι, δηλαδή, σε συνάλλαγμα. Χωρίς όλες αυτές τις προϋποθέσεις η μονομερής αναδιάρθρωση με ρήτρα ανάπτυξης απλώς θα οδηγήσει σε καταστροφή – οικονομική ασφυξία, χειρότερη αυτής του 2015.
Τα πρωτογενή αποτελέσματα (πλεονάσματα) επιβλήθηκαν από τους δανειστές για την πληρωμή των τόκων και μόνο αυτών, του δημόσιου χρέους. Στην πράξη δεν υφίσταται κανένα πλεόνασμα – περίσσευμα στον προϋπολογισμό γιατί στο σκέλος των δαπανών δεν έχουν περιληφθεί οι τόκοι. Αν η Ελλάδα δεν επιτυγχάνει ετησίως ικανό πρωτογενές αποτέλεσμα θα πρέπει να δανείζεται επιπλέον ποσά για να πληρώνει τους τόκους, αυξάνοντας έτσι το συνολικό ύψος του χρέους και ακολούθως τους τόκους του. Η πρόταση του Γ. Βαρουφάκη συνεπάγεται παύση, εν μέρει ή στο σύνολο, της καταβολής των τόκων του χρέους. Το ερώτημα είναι αν οι τόκοι, που δε θα πληρώνονται, θα διαγραφούν μονομερώς ή αν θα ανακεφαλαιοποιούνται. Στη δεύτερη περίπτωση θα διογκώσουν ακόμη περισσότερο το χρέος. Το πρωτογενές αποτέλεσμα (πλεόνασμα) είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την εξυπηρέτηση του χρέους και μπορεί να μειωθεί ή να μηδενιστεί ανάλογα αν μειωθεί ή μηδενιστεί το δημόσιο χρέος.
Το ίδιο ισχύει και για τις εξαγγελίες του προέδρου της ΝΔ κ. Μητσοτάκη που επίσης επιδιώκει μείωση του πρωτογενούς αποτελέσματος αλλά αυτός θα ζητήσει τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών, που βεβαίως σώφρονα ποιούντες για τα δικά τους συμφέροντα, δε θα συναινέσουν. Είναι φανερό ότι αμφότεροι ψηφοθηρούν.
3. «Κατάργηση της 100% προπληρωμής του φόρου. Μέγιστος συντελεστής ΦΠΑ 18% για αγορές με μετρητά και 15% με κάρτα. Μείωση του φορολογικού συντελεστή νομικών προσώπων (από 29% σήμερα) σε 26% για τις μεγάλες επιχειρήσεις , σε 20% για τις μεσαίες και 15% για τις μικρές. Πλαφόν 50% (από 75% σήμερα) επί των κερδών σε συνολικές εισφορές και φόρους των μικρομεσαίων επιχειρήσεων».
Αυτά τα, δίκαια κατά τ’ άλλα, φορολογικά μέτρα (υπάρχει θέμα ίσης μεταχείρισης για τις επιχειρήσεις) θα δημιουργήσουν ένα μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα. Πώς θα καλυφθεί αυτό; Με νέο δανεισμό; Ποιος θα δανείζει μια χώρα που έχει κάνει μονομερή αναδιάρθρωση του χρέους της; Στον Προϋπολογισμό του 2019, μετά και την πληρωμή των τόκων του χρέους, προβλέπεται ένα δημοσιονομικό πλεόνασμα 1,1 δις. ευρώ (0,6% του ΑΕΠ) που θα επιτευχθεί όμως με τους υπάρχοντες φορολογικούς και ασφαλιστικούς συντελεστές. Αυτό και μόνο το ποσόν μπορεί να διατεθεί συνολικά είτε για μείωση της φορολογίας είτε για αύξηση των δαπανών (κοινωνικές, δημόσιες επενδύσεις κλπ) και αυτό έκανε με τα πρόσφατα μέτρα η κυβέρνηση του Α. Τσίπρα. Όποια περιθώρια είχε τα εξάντλησε. Η μόνη δυνατότητα (εκτός των φόρων και του πρόσθετου δανεισμού) για την κάλυψη του δημοσιονομικού ελλείμματος είναι η έκδοση νέου χρήματος αλλά αυτό προϋποθέτει έξοδο από την Ευρωζώνη και εισαγωγή εθνικού νομίσματος. Όμως ο Γιάννης Βαρουφάκης παραμένει πιστός οπαδός του ευρώ.
Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τον πρόεδρο της ΝΔ Κ. Μητσοτάκη που υπόσχεται μείωση των φόρων αλλά αυτός, αφού δε θα έχει κάνει αναδιάρθρωση του χρέους, θα μπορεί να προσφύγει στον ESM για μια νέα δανεική «διευκόλυνση» η οποία θα συνοδεύεται αναγκαστικά από ένα 4ο Μνημόνιο.
Πρέπει να γίνει κατανοητό από τους έλληνες πολίτες ότι η φορολογική επιδρομή και η μείωση των δαπανών (συντάξεις, μισθοί κλπ) που άρχισε από το 2010 δεν ήταν επιλογή των εκάστοτε κυβερνήσεων αλλά επιβλήθηκε από τους δανειστές προκειμένου να μειωθεί αρχικά το δημοσιονομικό έλλειμμα και στη συνέχεια να επιτευχθεί ένα πρωτογενές αποτέλεσμα. Όλα έγιναν προκειμένου να συνεχιστεί η απρόσκοπτη εξυπηρέτηση του ευρωχρέους και η σταθερότητα της Ευρωζώνης.
Ακόμη ο κ. Βαρουφάκης πρότεινε: «Την καθιέρωση Δημόσιου Συστήματος Ψηφιακών Πληρωμών που θα επιτρέψει σε πολίτες, επιχειρήσεις και στο κράτος να συναλλάσσονται, εξωτραπεζικά, μεταξύ τους». Η αποτελεσματικότητα του μέτρου, ως προς την αύξηση της ρευστότητας, δεν μπορεί να εκτιμηθεί αν δε δοθούν οι λεπτομέρειες εφαρμογής του. Επίσης πρότεινε: «Την ίδρυση Δημόσιας Εταιρείας Διαχείρισης Ιδιωτικών Χρεών (ΔΕΔΙΧ) στην οποία θα μεταφερθούν όλα τα «κόκκινα» δάνεια με αντάλλαγμα κρατικές εγγυήσεις σε ομόλογα που θα εκδώσουν οι τράπεζες. Οι οφειλέτες θα καταβάλουν στη ΔΕΔΙΧ ενοίκιο ίσο με το 1/3 του εισοδήματός τους». Στις περισσότερες περιπτώσεις οι δανειολήπτες μάλλον δε θα μπορούν να καταβάλουν το ενοίκιο. Τέλος πρότεινε: «Τη μετατροπή του Υπερταμείου σε Αναπτυξιακή Τράπεζα και την κατάργηση όλων των ιδιωτικοποιήσεων». Η κατάργηση των ιδιωτικοποιήσεων θα γίνει με εθνικοποίηση; Με ή χωρίς αποζημίωση; Κι αν δοθεί αποζημίωση που θα βρεθούν τα ευρώ;
Αξίζει να επισημάνουμε ότι στη διακαναλική συνέντευξή του ο Γιάννης Βαρουφάκης τάχθηκε εναντίον της εύρεσης και αξιοποίησης των υδρογονανθράκων στο έδαφος ή τη θάλασσα προκειμένου να αντιστραφεί η αμφιλεγόμενη κλιματική αλλαγή. Έτσι, γι’ αυτόν, δεν θα έχει κανένα νόημα η αντιπαράθεση με την Τουρκία για την υπεράσπιση των ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου. Τάχθηκε επίσης υπέρ των ανοιχτών συνόρων και της ελεύθερης εγκατάστασης των μεταναστών σε όποια χώρα επιθυμούν. Δεν ενδιαφέρεται για την αλλοίωση της ομοιογένειας του πληθυσμού. Χαρακτηριστικό είναι ότι αναφέρθηκε δύο φορές στους πολεμοχαρείς Τραμπ και Νετανιάχου αλλά ούτε μια φορά στον «ειρηνόφιλο» Ερντογάν και την πρόσφατη εισβολή του Αττίλα 3 στην κυπριακή ΑΟΖ.
Ο Γιάννης Βαρουφάκης είναι ένας γκλομπαλιστής (οπαδός της παγκοσμιοποίησης). Προτείνει δήθεν μεταρρυθμίσεις του συστήματος για να καλλιεργήσει την ελπίδα στους πολίτες ότι μπορούν να έλθουν καλύτερες μέρες χωρίς να αμφισβητεί το ευρώ, την αποπληρωμή του δυσθεώρητου χρέους και τα ανοιχτά σύνορα για τα κεφάλαια, τα αγαθά και τους ανθρώπους. Στηρίζει καθαρά όλες τις βασικές πολιτικές της παγκοσμιοποίησης. Οι αυταπάτες και οι ψευδαισθήσεις που καλλιεργεί ο Γιάννης Βαρουφάκης, όπως και τα’ άλλα συστημικά κόμματα, είναι πολύ επικίνδυνες για την επιβίωση του ελληνικού έθνους.
**Στην ελληνική γλώσσα το Ιωάννης-Γιάννης γράφεται με δύο «ν». Ο κ. Βαρουφάκης έχει το δικαίωμα να γράφει ανορθόγραφα το όνομά του, αλλά δεν μπορεί να επιβάλλει σ’ όλους τους άλλους να είναι ανορθόγραφοι. Αύριο κάποιοι μπορεί να γράφουν την Ελλάδα μ’ ένα «λ», τη Θεσσαλονίκη και τη θάλασσα μ’ ένα «σ» ή το Αιγαίο με «Ε». Όλα αυτά οδηγούν στην αλλοίωση της ελληνικής γλώσσας που είναι ένα από τα βασικά ενοποιητικά στοιχεία του έθνους (το ομόγλωσσον κατά τον Ηρόδοτο).
*Ο Νίκος Ιγγλέσης είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου «Στρατηγικές Επιλογές Επιβίωσης του Ελληνισμού» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Στοχαστής».
από το «https://greekattack.wordpress.com/»
*Κάποιες από τις θέσεις του αρθρογράφου είναι προσωπικές και δεν εκφράζουν την Iskra.
