Ο Dijsselbloem μιλάει για πτώχευση, ο Τσίπρας παραδίδεται και ο Μητσοτάκης εμφανίζεται πιο Schäuble από τον Schäuble

Ωμά και κυνικά αλλά και έντονα απειλητικά και εκβιαστικά ο Dijsselbloem παραδέχτηκε, αυτό που έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να λέμε, ότι αν φύγει το ΔΝΤ από το πρόγραμμα, η Ελλάδα βαδίζει ολοταχώς προς την άτακτη χρεοκοπία.

Και βαδίζει προς την άτακτη χρεοκοπία διότι αν το ΔΝΤ, αυτό το ιερό τέρας των αγορών, το οποίο χαρακτηρίζει εξαιρετικά μη βιώσιμο το ελληνικό χρέος, δεν θέλει και να δανείσει τη χώρα, γιατί φοβάται οτι θα χάσει τα λεφτά του, τότε η Ελλάδα δεν πρόκειται να βγει στις αγορές, αφού οι τελευταίες δεν πρόκειται να την δανείσουν.

Και επειδή τέταρτο χρηματοδοτικό πακέτο προς την χώρα μας από την ΕΕ δεν πρόκειται να υπάρξει (μόνο μέτρα) τότε η ελληνική χρεοκοπία είναι βεβαία το πολύ στο τέλος του 2017 ή τις αρχές του 2018.

Φυσικά ο Dijsselbloem δεν προειδοποίησε την Ελλάδα για την επικείμενη χρεοκοπία προκειμένου να προετοιμαστεί για να εφαρμόσει εναλλακτική λύση.

Ο Dijsselbloem έκανε λόγο για ελληνική χρεοκοπία αν το ΔΝΤ δεν μπει στο πρόγραμμα για να τρομοκρατήσει και να για να πει ποιος κάνει κουμάντο στις περίφημες διαπραγματεύσεις.

Για να τρομοκρατήσει τους έμφοβους των Αθηνών αλλά και τους εκτός τόπου και χρόνου κύκλους του ευρωπαϊκού κατεστημένου τύπου Moscovisi, οι οποίοι ψάχνουν για δήθεν συμβιβασμούς.

Και στους μεν και στου δε ο Dijsselbloem λέει με σαφήνεια ποιος είναι το “αφεντικό”. Είναι το ΔΝΤ.

Επομένως η θέληση του αφεντικού είναι “νόμος”. Τα πιο σκληρά μέτρα που ζητάει το ΔΝΤ πρέπει να θεσπιστούν και να εφαρμοστούν, ειδάλλως άτακτη χρεοκοπία και ασύντακτα έξω από το ευρώ.

Προειδοποιεί, όμως, ο Dijsselbloem και τους διάφορους σκληροπυρηνικούς αλλά και αφελείς, γερμανικούς και βορειοευρωπαϊκούς κύκλους που ζητάνε την εκδίωξη της Ελλάδας από το ευρώ. “Μην παραβλέπετε”, τους λέει κομψά αλλά αυστηρά, “πόσο μεγάλη θα είναι η ζημιά από οικονομική και πολιτική άποψη σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ”.

Όσοι μιλάνε για σχέδιο Schäuble εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη, μάλλον δεν ξέρουν τι λένε. Ο Dijsselbloem είναι αυτοκόλλητος και παρακόλουθος του Schäuble. Ο Dijsselbloem μιλάει για τη ζημιά της εξόδου από το ευρώ της Ελλάδας στο όνομα του Schäuble αφού ο τελευταίος θα πρέπει για διαπραγματευτικούς λόγους και όχι μόνο, να το παίζει άνετος, πανίσχυρος και να μπλοφάρει.

Αν υπάρχουν αφελείς στην Γερμανία και Βόρεια Ευρώπη που μιλάνε εύκολα για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, δεν υπάρχουν αφελείς στην Ελλάδα που υποστηρίζουν την άνευ όρων παραμονή στην ευρωζώνη. Είναι απολύτως ιδιοτελείς και απολύτως παραδομένοι.

Και δεν αναφερόμαστε μόνο στον Τσίπρα, αγκιστρωμένο εθελοντή αλλά και στον Κυρ. Μητσοτάκη ο οποίος στο πρόσφατο ταξίδι του στην Γερμανία τα κατάφερε να εμφανιστεί ως πιο Schäuble από τον ίδιο τον Schäuble!

Το σημερινό δημοσίευμα της DIE WELT ότι η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ υποσχέθηκε στην Καγκελάριο Α. Μέρκελ ότι το Ταμείο θα κάνει πίσω για την ελάφρυνση του χρέους της Ελλάδας και ότι θα μείνει στο δανειακό μνημονιακό πρόγραμμα της επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις μας ότι:

1. Η υπάρχουσα διελκυστίνδα μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας σε σχέση με τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους της χώρας και τη συμμετοχή ή όχι του ΔΝΤ στο μνημονιακό πρόγραμμα έχει οδηγήσει σε κρυφά παζάρια μεταξύ τους με προέκταση στην αβεβαιότητα που υπάρχει στις διεθνείς, πολιτικές και οικονομικές σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας, με κύριο όμως θύμα τη χώρα μας.
2.  Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν διαπραγματεύεται με το ΔΝΤ και την ΕΕ, αφού δεν θέλει να έχει εναλλακτική πρόταση εξόδου απ’ την ευρωζώνη. Η πραγματική διαπραγμάτευση γίνεται μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας. Η κυβέρνηση απλά παρακαλά και τους δυο γονατιστή για την πολιτική και επικοινωνιακή συσκευασία του νέου αντιλαϊκού πακέτου μέτρων, που θα τις επιβάλλουν, για να μπορέσει να το χρησιμοποιήσει ως “φύλλο συκής” για τη νέα της κατά κράτος υποχώρηση.
3. Σε κάθε περίπτωση όμως είτε με το ΔΝΤ στο πρόγραμμα είτε χωρίς το ΔΝΤ η Ελλάδα είναι καταδικασμένη σε σκληρά μέτρα και σε αδιέξοδα. Επομένως το πραγματικό ζητούμενο για για το λαό και τη χώρα δεν είναι, εάν το μνημονιακό πρόγραμμα συνεχιστεί με το ΔΝΤ ή χωρίς αυτό, αφού και στις δύο περιπτώσεις και τα αντιλαϊκά μέτρα θα είναι τα ίδια και η κατάληξή τους δεδομένη, αλλά το να υπάρξει θετική και ελπιδοφόρα διέξοδος χωρίς μνημόνια, λιτότητα και ευρώ, με σχεδιασμένη και συντεταγμένη έξοδο από την Ευρωζώνη και την έκδοση εθνικού νομίσματος, που θα συνοδεύεται από ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης.

Και επειδή παραπάνω έχουμε αναφερθεί για αφελείς, τέτοιοι υπάρχουν πολλοί (εκτός εάν….) κυρίως στον δημοκρατικό αντιμνημονιακό χώρο. Και είναι αφελείς (πάντα ομιλούμε επιεικώς) διότι ενώ βλέπουν την χώρα (εκτός εάν….) να πνίγεται στην αφάνεια και τον μηδενισμό, αντί να ενώνονται και να συμπαρατάσσονται για έξοδο από ευρωζώνη και ριζοσπαστικές λύσεις, διαιρούνται και ερίζουν όλο και περισσότερο. Μωραίνει ο Κύριος!

Π.Λ

ΥΓ: Ας μην νομίσουν οι διάφοροι εθελόδουλοι μνημονιακοί ότι ακόμα και αν υιοθετήσουν όλα τα σκληρά μέτρα του ΔΝΤ (πάντως το ΔΝΤ δεν τους είπε να υπογράψουν πολυετή πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ), θα πείσουν το ΔΝΤ να μείνει στο πρόγραμμα και αν μείνει, πράγμα αμφίβολο και τότε, λόγω ΗΠΑ, θα γλυτώσουν την χρεοκοπία.

Με τέτοια σκληρά μέτρα όπως αυτά του ΔΝΤ η άτακτη χρεοκοπία είναι έτσι κι αλλιώς βεβαία. Το ζήτημα είμαι θέμα χρόνου και ταχύτητας και μόνο.