Λέγεται ότι κάποτε ο Aldous Huxley είπε ότι ο «κυνικός ρεαλισμός είναι η καλύτερη δικαιολογία ενός έξυπνου ανθρώπου προκειμένου να μην κάνει τίποτα σε μια ανυπόφορη κατάσταση». Δεν ξέρω αν όντως είναι λόγια του ίδιου του Βρετανού συγγραφέα ή τα έχουν αποδώσει σ αυτόν νομίζω όμως ότι περιγράφουν τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται η σημερινή κυβέρνηση σε μια σειρά θεμάτων που διαχειρίζεται. Στην πραγματικότητα, ιδιαίτερα στο ζήτημα της πώλησης στρατιωτικού υλικού στο στυγνό,μοναρχικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας, ο κυνικός ρεαλισμός χρησιμοποιείται από κυβερνητικά στελέχη για να δικαιολογήσει την επιπλέον επιβάρυνση μιας κατάστασης στη φτωχή Υεμένη που ταλανίζεται από ένα πολύμορφο πόλεμο στον οποίο η Σαουδική Αραβία εμπλέκεται άμεσα.
Σ΄ αυτή την κατεύθυνση ο διευθυντής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε χθές σε ραδιοφωνικό σταθμό : «Αναφορικά με τη διένεξη στην Υεμένη δεν πιστεύω ότι το ζήτημα αυτό λύνεται με το αν θα πουλήσουμε εμείς όπλα στη Σαουδική Αραβία. Έτσι κι αλλιώς η κατάσταση αυτή υπάρχει πολύ πριν εμείς υπογράψουμε…αν κάποιος μου έλεγε ότι αν δεν πουλήσουμε αυτές τις οβίδες κι αυτά τα βλήματα θα υπάρχει ειρήνη στην περιοχή, θα το σκεφτόμουν κι εγώ διαφορέτικα».
Πριν σχολιάσουμε τη δήλωση αυτή ας δούμε συνοπτικά την κατάσταση στην Υεμένη. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του γραφείου του Ύπατου Αρμοστή του Ο.Η.Ε για τα ανθρώπινα δικαιώματα(UN High Commissioner for Human Rights) μέχρι το Σεπτέμβριο του 2017(λίγο μετά τη συμφωνία της Ελλάδας με τη Σαουδική Αραβία) οι συνέπειες του διετούς πολέμου της Υεμένης είναι οι ακόλουθες : α) περισσότεροι από 13 χιλιάδες αθώοι πολίτες νεκροί και τραυματίες β) περισσότερα από 500 χιλιάδες κρούσματα χολέρας εκ των οποίων 1930 θανατηφόρα γ) Περισσότερα από 150 χιλιάδες κρούσματα χολέρας σε μικρά παιδιά δ) περισσότερα από 7.3 εκατομμύρια πολίτες αντιμέτωποι με το φάσμα της πείνας ε) περισσότεροι από 14.5 εκατομμύρια πολίτες χωρίς πρόσβαση σε καθαρό νερό στ) περισσότεροι από 3,5 εκατομμύρια πολίτες εκτοπισμένοι από τα σπίτια τους.
Αυτά είναι τα νούμερα του πολέμου και για αυτό τον πόλεμο η «αριστερή» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πουλάει στρατιωτικό υλικό στη Σαουδική Αραβία η οποία είναι ο πρωταγωνιστής των στρατιωτικών επιθέσεων στην Υεμένη και βασικός υπεύθυνος για τα παραπάνω. Υπό την δικαιολογία ότι μάχεται τους Σιίτες αντάρτες Χούτι το δικτατορικό καθεστώς των Σαουδαράβων έχει βυθίσει μια χώρα στο χάος. Η ελληνική κυβέρνηση ωμά και κυνικά στα πλαίσια των Ατλαντικών της «υποχρεώσεων» συνεισφέρει στην περαιτέρω εξαθλίωση.
Οι δηλώσεις του διευθυντή της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ είναι προκλητικές και θα τις ζήλευε και ο ίδιος ο Henry Kissinger, ως θιασώτης του «πολιτικού ρεαλισμού» στις Διεθνείς Σχέσεις αμφιβάλλω όμως αν θα τολμούσαν να τις ξεστομίσουν οι εισηγητές του «κλασσικού ρεαλισμού» H.Morgenthau και E.Carr. Πέραν όμως από προκλητικές οι δηλώσεις αυτές γεννούν και ένα βασικό ερώτημα : Tι σχέση έχουν με την Αριστερά; Η απάντηση είναι προφανής. Καμία. Γιατί όμως συνεχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ να κακοποιεί την έννοια «Αριστερά»; Ειλικρινά αναρωτιέμαι όπως ακριβώς πριν από μερικά χρόνια αναρωτιούνταν και τα σημερινά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ γιατί το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τη λέξη «σοσιαλιστικό» στον τίτλο του.
Ακόμη μεγαλύτερη όμως πρόκληση για το λαό της Υεμένης και κάθε καταπιεζόμενο λαό συνιστούν οι δηλώσεις του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Φίλη που ζητάει από την κυβέρνηση να ακυρώσει τη συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία. Ορθή βεβαίως η δήλωση ορθό όμως και το ερώτημα. Αν η κυβέρνηση δεν ακυρώσει τελικά, για ανθρωπιστικούς και όχι τεχνικούς λόγους, τη συμφωνία είναι έτοιμος να παραιτηθεί από τη θέση του; Είναι έτοιμος να εγκαταλείψει το ΣΥΡΙΖΑ; Αν όντως το κάνει θα του ζητήσω δημόσια συγγνώμη. Αν όχι όμως; Τι άλλο θα συνιστούν οι δηλώσεις του πέρα από «αριστερό» ξέπλυμα στις κυβερνητικές πολιτικές;
Αν λοιπόν ο κυνικός ρεαλισμός του επίσημου ΣΥΡΙΖΑ επιβάλλει τη συμμόρφωση της χώρας μας με τις υποδείξεις των Η.Π.Α(αυτή άλλωστε είναι και η επίσημη δικαιολογία ότι πρέπει να πουλήσουμε αυτό το υλικό γιατί είναι μέσα στις συμβατικές μας υποχρεώσεις προς τον προμηθευτή), αν η κυβέρνηση λειτουργεί ως dealer των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, αν ξέχασαν τις παλιές τους εκείνες συνεδριακές αποφάσεις για «φιλειρηνική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική» ας μην τους πιστέψουμε ότι και σ΄ αυτό το θέμα όπως και σε όλα τα υπόλοιπα η υποταγή είναι μονόδρομος. υπάρχει και μια άλλη απάντηση στο ερώτημα «εσείς τι θα κάνατε με τη Σαουδική Αραβία»; Να το πω απλά. Θα λέγαμε ΟΧΙ. Υπάρχει στην πολιτική κι αυτό το ενδεχόμενο. Ή αλλιώς θα θυμίζαμε στον πρωθυπουργό, ελαφρώς τροποποιημένο, εκείνο το παλιό ρητό «Just say NO, Mr. Prime Minister, it’s not that difficult».
