Δυτικοί αναλυτές αναφέρουν το στρατό της Ρωσίας ως ανώτερο όχι μόνο αριθμητικά αλλά και σε εξοπλισμό και εμπειρία σε σχέση με αυτό της Ουκρανίας.
Ο σκοπός της ρωσικής επέμβασης δεν είναι ακόμη απολύτως ξεκάθαρος, όμως δεν υπάρχει αμφιβολία πως η πρωτεύουσα, το Κίεβο, είναι στόχος.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είπε άλλωστε ανακοινώνοντας την έναρξη των επιχειρήσεων πως επιδίωξη της Μόσχας είναι «η αποστρατιωτικοποίηση και η αποναζιστοποίηση» της Ουκρανίας.
Η ρωσική στρατιωτική διοίκηση «θα θελήσει να κινηθεί πολύ γρήγορα, κυρίως να αποκόψει και κατόπιν να καταλάβει το Κίεβο, προκειμένου να αποτρέψει κάθε ενδεχόμενο να υπάρξει συνεκτική, οργανωμένη ουκρανική άμυνα και, εάν είναι εφικτό, να εμποδίσει τις κινήσεις των ουκρανικών δυνάμεων της εφεδρείας», εκτίμησε ο Μπεν Μπάρι, ειδικός στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (International Institute for Strategic Studies, IISS).
«Το πλεονέκτημα που έχουν οι Ουκρανοί είναι ότι πολεμούν για να υπερασπίσουν την πατρίδα τους, τα έδαφη τους», συνέχισε. «Μεγάλος αριθμός αμάχων προσφέρθηκε εθελοντικά να πολεμήσει», πράγμα που θα κάνει την προέλαση των Ρώσων σε ενδεχόμενες μάχες σε αστικό περιβάλλον «πολύ δυσκολότερη».
Τι σημαίνουν οι ρωσικές κινήσεις στην Αζοφική θάλασσα και το Χάρκοβο
Σύμβουλος του προέδρου της Ουκρανίας δήλωσε ότι αεροπορική βάση βορειοδυτικά της πρωτεύουσας καταλήφθηκε από Ρώσους καταδρομείς, πράγμα που ο Μπάρι σημείωσε πως θα τους επιτρέψει να μεταφέρουν στην καρδιά της χώρας εξοπλισμό, ειδικά ελαφριά τεθωρακισμένα, για να εντείνουν την επίθεσή τους.
Οι ρωσικές κινήσεις κατά μήκος των ακτών της Αζοφικής Θάλασσας και κοντά στο Χάρκοβο, αφήνουν να εννοηθεί πως επιδιώκουν να περικυκλώσουν τις ουκρανικές δυνάμεις στο ανατολικό τμήμα της χώρας, πρόσθεσε ο ίδιος αναλυτής, ο οποίος είναι ειδικευμένος στις χερσαίες επιχειρήσεις.
Ο ρωσικός και ο ουκρανικός στρατός σε αριθμούς
Οι ΗΠΑ εκτιμούσαν ότι η Ρωσία είχε συγκεντρώσει από 150.000 ως 200.000 στρατιωτικούς γύρω από την Ουκρανία την παραμονή της εισβολής. Η Μόσχα μπορεί επίσης να λογαριάζει σε δεκάδες χιλιάδες αυτονομιστές μαχητές στις αυτοανακηρυγμένες Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονμπάς.
Ο ουκρανικός στρατός συνολικά διαθέτει 196.600 άνδρες, σύμφωνα με την έκθεση «Στρατιωτική Ισορροπία» (Military Balance) του IISS, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη εβδομάδα.
Παρότι έχουν υψηλό κίνητρο να υπερασπιστούν τη χώρα τους και παρέλαβαν νέο οπλισμό, ιδίως τουρκικά οπλισμένα drones και αμερικανικούς και βρετανικούς φορητούς αντιαρματικούς και αντιαεροπορικούς πυραύλους, αναλυτές επισημαίνουν πως οι άνδρες του ουκρανικού στρατού δεν έχουν καμιά δυνατότητα να ανταγωνιστούν τη Ρωσία και να εξασφαλίσουν υπεροχή στον αέρα, για να αμυνθούν έναντι αεροπορικών και πυραυλικών επιθέσεων.
Το ουκρανικό ναυτικό, με μικρή ισχύ, μόλις ένα ισχυρό πολεμικό πλοίο και μια δεκαριά περιπολικά, ωχριά μπροστά τον στόλο της Μαύρης Θάλασσας που παρέταξε η Ρωσία.
Η μεγάλη διαφορά με τις μάχες με τους αυτονομιστές και το «αγροτικό» στην Συρία
Τα οκτώ χρόνια του πολέμου με τους φιλορώσους αυτονομιστές, ο ουκρανικός στρατός έδινε στατικές μάχες, διεξήγαγε πόλεμο χαρακωμάτων ή με το πυροβολικό· εμπλεκόταν σε επιχειρήσεις του είδους του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Που δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τον τρόπο που κινείται ο ρωσικός στρατός, όπως φάνηκε όταν ενεπλάκη στον πόλεμο στη Συρία στο πλευρό των δυνάμεων του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ. Οι ρωσικές δυνάμεις μπορούν να καλύπτουν με ταχύτητα τεράστιες αποστάσεις. Έχουν τη δυνατότητα να στήνουν πλωτές γέφυρες για να περνούν ποτάμια και να συγχρονίζουν ελιγμούς στο έδαφος με πλήγματα αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας ή drones.
Η ρωσική αεροπορία διεξήγαγε δεκάδες χιλιάδες αεροπορικές επιδρομές κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Συρία, όπου, σύμφωνα με την αντιπολίτευση στον πρόεδρο Άσαντ, προκάλεσε χιλιάδες απώλειες μεταξύ των αμάχων.
Δεκάδες χιλιάδες μέλη του στρατού ξηράς υπηρέτησαν στη Συρία, όπου αναπτύσσονταν αξιοσημείωτα μονάδες των Ειδικών Δυνάμεων, των διαβόητων Σπέτσναζ, όπως θύμισε ο Μπεν Μπάρι του IISS.
Ρώσοι στρατιωτικοί απέκτησαν εκτεταμένη εμπειρία στις στρατιωτικές επιχειρήσεις σε αστικό περιβάλλον, πολεμώντας στο πλευρό των δυνάμεων της Δαμασκού και των συμμάχων τους, όπως της σιιτικής Χεζμπολάχ του Λιβάνου. Μπορεί να τους φανεί πολύτιμη αν ξεσπάσουν μάχες σε ουκρανικές πόλεις.
Αναλυτές του εκδοτικού ομίλου Janes σημειώνουν ότι η Ρωσία αξιοποίησε την επέμβασή της στη Συρία για να δοκιμάσει νέα ή εκσυγχρονισμένα οπλικά συστήματα, αεροπορικά, χερσαία και ναυτικά, για παράδειγμα το μαχητικό πέμπτης γενιάς της Σουχόι, το Su-57, ή τους Καλίμπρ, πυραύλους τύπου Κρουζ.
«Για να επικρατήσουν επί της Ρωσίας, οι ουκρανικές δυνάμεις θα πρέπει να επιδείξουν πολύ υψηλό επίπεδο τακτικής, να είναι πολύ τολμηρές και αποφασιστικές, να έχουν σχέδιο υπέρτερο από αυτό των ρωσικών δυνάμεων», σύμφωνα με τον Μπάρι.