Στη χώρα μας εξελίσσεται ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα “αρπαγής” του ελληνικού έθνους-κράτους, στα πλαίσια της παγκόσμιας ανόδου μιας Ολοκληρωτικής Αυτοκρατορίας του Χρήματος.
Αναφερθήκαμε στoν μετασχηματισμό της Ελλάδας σε “αποικία δεδομένων”, παράλληλα με την μετατροπή της σε “αποικία χρέους” του διεθνούς Χρήματος και της Ε.Ε. και σε “στρατιωτική αποικία” ΗΠΑ και Ισραήλ.
Στη χώρα μας εξελίσσεται ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα “αρπαγής” του ελληνικού έθνους-κράτους, με σταδιακή κατάργηση των όποιων στοιχείων δημοκρατικής, εθνικής και κοινωνικής λειτουργίας διέθετε, στα πλαίσια της παγκόσμιας ανόδου μιας Ολοκληρωτικής Αυτοκρατορίας του Χρήματος.
Ειρήσθω εν παρόδω, προς την ίδια κατεύθυνση τείνει η προσπάθεια να περνάνε όλες οι οικονομικές συναλλαγές μέσω άυλου χρήματος και να οργανώνεται η ηλεκτρονική καταγραφή όλων των δεδομένων, οικονομικών αλλά και υγειονομικών του πληθυσμού. Τεράστιο βήμα παγκοσμίως προς ένα νέο ολοκληρωτισμό θα είναι και η δημιουργία μιας “κοινωνίας χωρίς μετρητά”. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται ήδη η ΕΚΤ που θέλει να λανσάρει, σύμφωνα με την Κριστίν Λαγκάρντ, το “ψηφιακό ευρώ”.
Φυσικά πάντα υπάρχουν ορισμένες δικαιολογίες. Αν αίφνης γεμίσουμε παντού κάμερες θα είναι ευκολότερο να βρίσκουμε ένα παιδάκι που το απήγαγαν. Θα είναι όμως και πολύ ευκολότερο να μας μπουζουριάσουν όλους μια μέρα. Στο Λονδίνο είχαν βάλει ένα εκατομμύριο κάμερες μετά την αμερικανοβρετανική εισβολή στο Ιράκ. Αυτό δεν εμπόδισε μια τρομερή τρομοκρατική επίθεση με δεκάδες θύματα.
Fake τρομοκρατία
Και μιας και μιλήσαμε για τρομοκρατία να θυμίσουμε ότι η όλη υπόθεση άλλωστε της ισλαμικής τρομοκρατίας των τελευταίων δύο δεκαετιών είναι εξαιρετικά ύποπτη με δεδομένη την πλήρως αποδειχθείσα συνεργασία των αμερικανικών, βρετανικών, τουρκικών και πολλών άλλων μεσανατολικών υπηρεσιών μαζί της, την ίδια ώρα που υποτίθεται ότι την καταπολεμάνε. Έχει άλλωστε διατυπωθεί επίσης και η άποψη (που δεν μοιάζει καθόλου αβάσιμη) ότι ο ISIS είναι δημιούργημά τους, χρήσιμο στη Μέση Ανατολή, χρήσιμο και για να “καθοδηγεί” κατά το δοκούν τις εξελίξεις στην ίδια την Ευρώπη. Ποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί άλλωστε να εξηγήσει λογικά γιατί το αμερικανικό κράτος, έχοντας τόσες πληροφορίες για την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, απέτυχε να κάνει οτιδήποτε για να τις αποτρέψει;
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα δούμε τέτοια φαινόμενα και παρ’ ημίν, τώρα που φωνάξαμε και τους Εγγλέζους, που ειδικεύονται σε κάθε είδους βρωμοδουλειές παγκοσμίως, και ειδικά στη fake τρομοκρατία, να συνεργαστούν μαζί μας σε θέματα άμυνας και τρομοκρατίας. Προ ετών μάλιστα, οι ελληνικές αρχές λέγεται ότι διαπίστωσαν έκπληκτες ότι ορισμένοι Βρετανοί που ήρθαν για το προσφυγικό δεν τις είχαν ενημερώσει για το “αντιτρομοκρατικό” τμήμα των βιογραφικών τους.
Η μακρά πορεία αποικιοποίησης του ελληνικού κράτους
Η προσπάθεια να καταργηθούν τα όσα περιορισμένα στοιχεία ανεξαρτησίας και κυριαρχίας κατάφερε να αποκτήσει η Ελλάδα ξεκίνησε αμέσως μετά τη διαδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου από τον Κώστα Σημίτη και ένας από τους σταθμούς της υπήρξε η χρήση της ΕΥΠ για να παραδοθεί ο Οτσαλάν στην Τουρκία, ενώ τεράστιο βήμα απετέλεσε βέβαια και η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, πολύ περισσότερο με τους όρους που έγινε. Αντιθέτως, χάρη στην παρέμβαση του κυπριακού λαού, στο δημοψήφισμα του 2004, απεφεύχθη ένα μείζον γεωπολιτικό πλήγμα σε όλο τον ελληνικό λαό, που θα ήταν η αυτοκατάργηση του κυπριακού κράτους.
Αργότερα, στην περίοδο της κυβέρνησης Καραμανλή, είχαμε τα σκάνδαλα με τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, από την “αυτοκτονία” (που τελικώς η δικαιοσύνη απεφάνθη ότι ήταν δολοφονία, χωρίς ωστόσο να μάθουμε ποτέ τους δράστες) του Τσαλικίδη, μέχρι τις παρακολουθήσεις της κυβέρνησης Καραμανλή, αλλά και την σχετικά πρόσφατη κλοπή εκατομμυρίων προσωπικών δεδομένων από την COSMOTE.
Τώρα βέβαια δεν μπορούν να υπάρξουν πια τέτοια σκάνδαλα. Ο έλεγχος του ελληνικού κράτους, περιλαμβανομένου του βαθέος κράτους, από ξένες δυνάμεις μοιάζει να είναι η νέα “κανονικότητα”.
Η χαρτογράφηση της “ελίτ”
Η πλήρης, συστηματική χαρτογράφηση όλης της ελληνικής “ελίτ” και, ευρύτερα, όλης της κοινωνίας, τουλάχιστον όλων των μελών της που μπορούν να παίξουν δυνητικά κάποιο ρόλο, άρχισε συστηματικά από τις αγγλοαμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, επί Σημίτη και Χρυσοχοΐδη, στα πλαίσια των προσπαθειών για την εξάρθρωση της “17Ν” και στη συνέχεια για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Για να τους εξυπηρετήσουν οι Έλληνες αξιωματούχοι παραβίασαν όλους τους κανόνες εθνικής ασφαλείας, με αποτέλεσμα, λέγεται, ένας Αμερικανός αξιωματούχος να πει χαρακτηριστικά: “Oύτε στην Αμερική δεν μας ανοίγουνε τόσες πόρτες όσες μας άνοιξαν στην Ελλάδα”.
Φέραμε επίσης την βρετανική MI6 να επιχειρεί επί ελληνικού εδάφους πάλι (υπόθεση Πακιστανών) παραβιάζοντας στοιχειώδεις κανόνες εθνικής ασφάλειας. Φυσικά έπρεπε να ανακριθούν οι Πακιστανοί ύποπτοι τρομοκρατίες. Από τις ελληνικές όμως, όχι τις βρετανικές υπηρεσίες. Η υπόθεση συνεχίστηκε με τον σταδιακό, πλήρη έλεγχο, την “αποεθνικοποίηση” του ελληνικού “βαθέος κράτους”, που ουδέποτε άλλωστε υπήρξε αμιγώς ελληνικό.
Παράλληλα με τον έλεγχο του κράτους πήγε και η σταδιακή προσπάθεια εξουδετέρωσης όλων των εστιών αντίστασης στην οικονομική και γεωπολιτική πορεία αποικιοποίησης της χώρας, στον πολιτικό και δημοσιογραφικό χώρο της Ελλάδας και της Κύπρου, της αριστεράς και της δεξιάς τους, ώστε να φτάσουμε στο σημερινό, σχεδόν πλήρη, ολοκληρωτικό έλεγχο της πολύ μεγάλης πλειοψηφίας του κρατικού, πολιτικού και επικοινωνιακού συστήματος και στη σχεδόν πλήρη απουσία “ιθαγενούς σκέψης” και ιδεών.
Να διευκρινίσουμε κάτι. Όταν λέμε “έλεγχο”, δεν εννοούμε αναγκαστικά άμεσο έλεγχο. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν χρειάζεται καν να πάρει κάποιος τηλέφωνο τους αποφασίζοντες. Άγονται συχνά μόνοι τους στο περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί να δρουν όπως δρουν και να σκέφτονται όπως σκέφτονται. Συχνά μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, όπως φερ’ ειπείν αυτά που συνδέονται με το Αζερμπαϊτζάν ή με τη Σαουδική Αραβία, ή με το Κόσοβο και την Αλβανία, παίζουν επίσης τον ρόλο τους, όπως βέβαια και οι μεγάλοι “οίκοι” τύπου CVC ή Goldman Sachs, στην οργάνωση της εξάρτησης.
Στις σημερινές όμως παγκόσμιες συνθήκες, λαός χωρίς στοιχειωδώς δικό του κράτος εκτίθεται σε φοβερούς κινδύνους. Στις συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες, το γένος χρειάζεται και κράτος για να επιβιώσει. Το αποδεικνύει άλλωστε ακόμα και μαθηματικά η δημογραφική συρρίκνωση της τελευταίας δεκαετίας, η πτώση του επιπέδου υγείας και του προσδόκιμου ζωής και η μαζική μετανάστευση νέων Ελλήνων επιστημόνων, που η χώρα έχει απελπιστικά ανάγκη, στο εξωτερικό.
Ο ελληνικός λαός, αν θέλει να έχει κάποιο μέλλον, μοιάζει καταδικασμένος να αρχίσει μια νέα προσπάθεια, σχεδόν από το μηδέν, και σε πολύ δύσκολες συνθήκες, για να οικοδομήσει τα κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενα που χρειάζεται για να πάρει πίσω το κράτος του.
