Να πιάσουμε το νήμα από την αρχή. Την περασμένη Κυριακή στα Γιαννιτσά επρόκειτο να μιλήσει -όπως και μίλησε- ο υπουργός Φώτης Κουβέλης. Πριν από την ομιλία του «προσήχθησαν» στο αστυνομικό τμήμα δέκα έξι άτομα.
Οι «δέκα έξι» δεν είχαν προβεί σε κάποια αξιόποινη πράξη. Αλλωστε δεν τους απαγγέλθηκε καμιά κατηγορία. Είναι πολύ πιθανό να συμμετείχαν μαζί με άλλους, σε διαμαρτυρίες για την συμφωνία των Πρεσπών. Πιθανότατα στην διαμαρτυρία να συμμετείχαν και πολίτες που δεν θα σταματούσαν σε αποδοκιμασίες του υπουργού.
Δέχομαι ότι υπήρχε το ενδεχόμενο ορισμένοι από τους διαμαρτυρόμενους να προχωρούσαν σε παράνομες πράξεις. Στην Ελλάδα –ευτυχώς- νόμος που να τιμωρεί τις σκέψεις και τις προθέσεις δεν υπάρχει. Μόνο οι πράξεις τιμωρούνται. Στις εποχές της Ιεράς Εξέτασης τιμωρούνται οι σκέψεις, οι προθέσεις. Για να πούμε του στραβού το δίκιο στην μετεμφυλιακή Ελλάδα τιμωρούντο και οι προθέσεις. Οι προσαγωγές στα τμήματα δι υπόθεσιν τους ταλαιπωρούσαν για χρόνια τους αριστερούς. Υποτίθεται όμως ότι από όλα αυτά έχουμε ως κράτος και κοινωνία ξεμπερδέψει. Η τουλάχιστον έτσι νομίζαμε. Μάλλον κάναμε λάθος.
Εκεί που ήμασταν διατεθειμένοι να δεχτούμε πως οι προσαγωγές στα Γιαννιτσά ήταν απλά θέμα υπερβάλλοντος ζήλου των αστυνομικών οργάνων έρχεται η αρμόδια υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Ολγα Γεροβασίλη και μας προσγειώνει απότομα. Αναφέρομαι στην απομαγνητοφωνημένη δήλωσή της και όχι σε αυτή που αρχικά κυκλοφόρησε και διαδόθηκε ταχύτατα από τα social media. Μας είπε η κυρία υπουργός ότι οι συγκεκριμένες προσαγωγές ήταν μέρος ενός συνολικού σχεδίου προστασίας και ότι οι προσαχθέντες «είχαν βγει στο διαδίκτυο και είχαν υποκινήσει πράξεις βίας»!
Να λοιπόν που με «κυβέρνηση Αριστεράς» επανερχόμαστε σε πρακτικές εμφυλιοπολεμικού κλίματος. Για να μην το γυρίσω όμως τόσο πολύ πίσω θυμάμαι πολύ καλά τι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ο Χρυσοχοΐδης ως υπουργός είχε αποτολμήσει προληπτικές προσαγωγές. Μιλούσε τότε για πρωτοφανείς αντιδημοκρατικές πρακτικές που θυμίζουν άλλες εποχές. Τώρα, αυτά που κατηγορούσε, τα κάνει ό ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του. Σαν να βάλθηκε να μας πείσει πως η εξουσία έχει πάντα κατά νου, έχει προτεραιότητα να μην αμφισβητούνται οι επιλογές της και φυσικά η ίδια. Θα περίμενε κανείς ΄τι έστω για τα μάτια του κόσμου θα αντιδρούσε το τμήμα Διλαιωμάρτων του κυβερνώντος κόμματος . Οτι οι «53+» θα … εξέφραζαν τον προβληματισμό και την ανησυχία τους. Τίποτα…
Ότι η διαμαρτυρία θα τσαλάκωνε ίσως το προφίλ του Φώτη Κουβέλη και θα έδινε τροφή στις κάμερες και τις τηλεοπτικές οθόνες είναι σίγουρο. Ότι ανάμεσα στους διαμαρτυρόμενος θα ήταν και τα λεβεντόπαιδα της «Χρυσής Αυγής» με το ζωνάρι τους λυμένο για φασαρίες, είναι πολύ πιθανό. Ωστόσο οι προληπτικές προσαγωγές ξεπερνούν τη δημοκρατική νομιμοποίηση της κυβέρνησης. Η κ. Γεροβασίλη κάλυψε πολιτικά τις αντιδημοκρατική πρακτική των προσαγωγών. Σημαίνει ότι και στο μέλλον θα ξαναζήσουμε όσα έγιναν στα Γιαννιτσά. Επιστρέφουμε δηλαδή στις δοκιμασμένες κατά το παρελθόν και αποδοκιμασμένες πρακτικές του «νόμου και της τάξης».
Η κ. Γεροβασίλη δεν μπορεί να τα είπε όλα αυτά με δική της πρωτοβουλία. Αν ήταν έτσι κάποιος θα τα «μάζευε» στην συνέχεια ή θα αναγκαζόταν η κυρία υπουργός με υπόδειξη από τον Μέγαρο Μαξίμου, να τα μαζέψει. Δεν συνέβη τίποτα από τα δυο. Πρόκειται για κυβερνητική πολιτική. Μια πολιτική που μας επαναφέρει σε καιρούς όπου η Αστυνομία είχε δικαίωμα να επιτηρεί και να καθορίζει την καθημερινότητα των πολιτών. Μια πολιτική εφαρμογής του νόμου και της τάξης. Μια πολιτική που αύριο θα την βρουν έτοιμη και θα την εφαρμόσουν με τον δικό τους «δημιουργικό τρόπο» οι εραστές της, όπως οι κύριοι Βορίδης και Γεωργιάδης.
