Το προφανές ερώτημα που προκύπτει μετά και το νέο αποτυχημένο πραξικόπημα που οργάνωσαν οι ΗΠΑ στη Βενεζουέλα την Τρίτη 29 Απριλίου για να ανατρέψουν τον εκλεγμένο πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο, δηλαδή στις πόσες φορές επιτέλους σταματάνε ανάλογα εγχειρήματα, δεν έχει απάντηση… Τα δισεκατομμύρια δολάρια που διακυβεύονται από τον έλεγχο των τεράστιων πετρελαϊκών αποθεμάτων της Βενεζουέλας κάνουν ανάλογα ερωτήματα να φαντάζουν σχολαστικισμός και βυζαντινολογία ή απλώς περιττά για μια υπερδύναμη που δεν δίστασε να μετατρέψει μια ζώνη χιλιάδων χιλιομέτρων από το Αφγανιστάν μέχρι τη Λιβύη σε κρανίου τόπο για να εξασφαλίσει την ενεργειακή της κάλυψη και τον γεωπολιτικό έλεγχο. Σιγά που θα διστάσει μπροστά στη θέληση μερικών εκατομμυρίων Βενεζολάνων να ψηφίζουν τους πολιτικούς της αρεσκείας τους…
#OperacionLibertad is underway in #Venezuela & the world is watching. @jguaido’s safety must be guaranteed. The Venezuelan people are demanding change, a peaceful democratic transition, & return to prosperity. It’s time for the illegitimate regime to step aside. #EstamosUnidosVE pic.twitter.com/S1GQGakSul
— Secretary Pompeo (@SecPompeo) April 30, 2019
Αυτό άλλωστε είναι που ξεχώρισε από τις απρόβλεπτες εξελίξεις της προηγούμενης Τρίτης: το γεγονός ότι το πραξικόπημα ακυρώθηκε από τον ίδιο τον λαό κι όχι από τον στρατό ή την αστυνομία, που παρότι δήλωσαν από την πρώτη στιγμή τη νομιμοφροσύνη τους στον εκλεγμένο πρόεδρο δε χρειάστηκε να καταφύγουν στη δύναμη των όπλων (δες αναλυτικά εδώ). Κάτι που έχει τεράστια πολιτική σημασία. Ας αναλογιστούμε τις εικόνες που κατέκλυσαν τις οθόνες μας: στρατιώτες κι αστυνομικοί που είχαν περάσει στο στρατόπεδο των στασιαστών με μπλε περιβραχιόνια για να διακρίνονται από τις επίσημες ένοπλες δυνάμεις να επιδεικνύουν αυτόματα όπλα, ακόμη κι οπλοπολυβόλα τοποθετημένα σε γέφυρες στοχεύοντας κόσμο, κι άλλοι επιβαίνοντας σε οχήματα κι απειλώντας ότι θα καταλάβουν κυβερνητικά κτίρια. Κι από τη μεριά των κυβερνητικών δυνάμεων στάση αναμονής, με μοναδική εξαίρεση ένα τεθωρακισμένο όχημα τη αστυνομίας που έπεσε επάνω σε συγκεντρωμένους! Αντίθετα με ό,τι θα έκανε οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση. Ας θυμηθούμε για παράδειγμα πώς αντέδρασε ο Ερντογάν τον Ιούλιο του 2016…
Κατά συνέπεια, η προσπάθεια του Χουάν Γκουαϊντό, που τον Ιανουάριο του 2019 αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος της χώρας, να ανατρέψει την εκλεγμένη κυβέρνηση απέτυχε για πολλοστή φορά εξ αιτίας της άρνησης του ίδιου του λαού της Βενεζουέλας να ακολουθήσει τους αμερικανοκίνητους πραξικοπηματίες. Αποδεικνύεται έτσι ότι το χιλιοειπωμένο επιχείρημα το οποίο επικαλούνται οι Αμερικανοί και οι αχυράνθρωποί τους στη Βενεζουέλα πώς ο λαός καταπιέζεται και περιμένει μια σπίθα για να κινητοποιηθεί και να ανατρέψει την κυβέρνηση είναι σαθρό, έωλο και προπέτασμα καπνού για να μπορέσει η Ουάσιγκτον να βάλει στο χέρι τα πετρελαϊκά αποθέματα της Βενεζουέλας που ανέρχονται σε 303 δισ. βαρέλια. Όταν της Σαουδικής Αραβίας ανέρχονται σε 266 δισ. βαρέλια, του Ιράν σε 157, του Ιράκ σε 149, της Ρωσίας σε 106 δισ. βαρέλια κοκ.
Venezuela has the largest proven oil reserves in the world #Venezuela #Vzcoup pic.twitter.com/aN50GesYC7
— Bank of Island (@Bankofisland) April 30, 2019
Στο βωμό του τεράστιου ενεργειακού πλούτου της Βενεζουέλας, που εποφθαλμιούν οι αμερικανικές πολυεθνικές, δε θυσιάζεται μόνο η λαϊκή βούληση, θυσιάζεται και η αλήθεια. Με αφορμή τη Βενεζουέλα μάθαμε ότι σε τελική ανάλυση οι πλαστές ειδήσεις δεν γεννιούνται στα μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία που ελέγχουν μονοπωλιακά την ενημέρωση σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, καθορίζοντας πριν απ’ οτιδήποτε άλλο τη θεματολογία. Εκεί αναπαράγονται σε κλίμακα μαζική και περιβάλλονται με το κύρος της αυθεντίας. Κι η ευθύνη που βαραίνει ειδησεογραφικά πρακτορεία και πολλά άλλα Μέσα είναι της μη διασταύρωσης και της άκριτης αναπαραγωγής που ως αποτέλεσμα έχει την ανυποληψία τους. Αυτό που μάθαμε, ή καλύτερα επιβεβαιώσαμε με τη Βενεζουέλα, είναι ότι οι πλαστές ειδήσεις παράγονται, δηλαδή κατασκευάζονται, στους διαδρόμους της εξουσίας!
Infowar archive: Βενεζουέλα: Black out στη δημοσιογραφία https://t.co/FVrDw2H1pJ
— Aris Chatzistefanou (@xstefanou) May 4, 2019
Από τις πρώτες ώρες κιόλας του πραξικοπήματος κι ενώ ο Γκουαϊντό βρισκόταν σε στρατιωτική βάση του Καράκας περιμένοντας επί ματαίω στρατιωτικούς και πολίτες να στρατευθούν από πίσω του και να στραφούν κατά της κυβέρνησης, δύο από τα πλέον εξέχοντα πρόσωπα της αμερικανικής κυβέρνησης προέβαιναν σε δημόσιες δηλώσεις προς άγραν εντυπώσεων και δημιουργία κλίματος που ήταν εντελώς ανυπόστατες! Ο μεν υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο δήλωνε ότι ο Νικολάς Μαδούρο είναι έτοιμος να δραπετεύσει στην Κούβα κι έμεινε στο Καράκας επειδή του το επέβαλαν οι Ρώσοι κι ο δε σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Τζον Μπόλτον δήλωνε ότι τρεις ανώτατοι αξιωματούχοι της βενεζολάνικης κυβέρνησης, ο υπουργός Άμυνας κι οι επικεφαλής του ανωτάτου δικαστηρίου και της προεδρικής φρουράς είχαν περάσει με τη μεριά των επίδοξων χουντικών. Όλα ήταν χονδροειδή ψέματα που στόχευαν να καλλιεργήσουν ένα κλίμα αποσταθεροποίησης. Αποδεικνύεται ωστόσο πόσο αδίστακτη είναι η αμερικανική κυβέρνηση που δε διστάζει να πει ωμά ψέματα προκειμένου να πετύχει τους σκοπούς της, πιστεύοντας προφανώς ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Στην πραγματικότητα ο σκοπός, εν προκειμένω η εξυπηρέτηση των αμερικανών πετρελαιάδων καθορίζει τα μέσα, που είναι η εξαπάτηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Κι ας εκτίθενται σε τέτοιο βαθμό που πολύ εύστοχα ο υπουργός Εξωτερικών της Βενεζουέλας, Χόρχε Αρεάθα, δήλωσε πώς οι ΗΠΑ που βρίσκονται πίσω από κάθε αποτυχημένο πραξικόπημα από το 2001 πλέον βρέθηκαν μπροστά…
Η αποτυχία του πραξικοπήματος, που ως επιστέγασμα είχε να ζητήσουν άσυλο οι πρωταγωνιστές του στις πρεσβείες της Ισπανίας, της Χιλής και της Βραζιλίας, δεν τερματίζει δυστυχώς τις προσπάθειες ανατροπής του Μαδούρο. Οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν πλέον τα προσχήματα κι είναι έτοιμες για ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις, όπως φάνηκε από την απειλή του Τραμπ εναντίον της Κούβας για εφαρμογή ολοκληρωτικού αποκλεισμού, αντιγράφοντας πιθανά τα ήθη των ευρωπαίων ευγενών στον Μεσαίωνα.
https://twitter.com/realDonaldTrump/status/1123333508078997505?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1123333508078997505&ref_url=https%3A%2F%2Fleonidasvatikiotis.wordpress.com%2F2019%2F05%2F07%2F%25ce%25bf-%25ce%25bb%25ce%25b1%25cf%258c%25cf%2582-%25cf%2584%25ce%25b7%25cf%2582-%25ce%25b2%25ce%25b5%25ce%25bd%25ce%25b5%25ce%25b6%25ce%25bf%25cf%2585%25ce%25ad%25ce%25bb%25ce%25b1%25cf%2582-%25ce%25b1%25cf%2580%25ce%25ad%25cf%2584%25cf%2581%25ce%25b5%25cf%2588%25ce%25b5-%25cf%2584%25ce%25bf-%25cf%2580%25cf%2581%25ce%25b1%2F
Σε αυτή την προσπάθεια το διεθνές δίκαιο και η νομιμότητα – αρκεί να τονίσουμε ότι ο Μαδούρο είναι ο μοναδικός εκλεγμένος ηγέτης της Βενεζουέλας από τον ΟΗΕ – η αρχή του απαραβίαστου των συνόρων κι όσες άλλες αρχές θέτουν ένα πλαίσιο στις διεθνείς σχέσεις θα μετατραπούν από την κυβέρνηση του Τραμπ σε κουρελόχαρτο και θα γίνουμε μάρτυρες αδιανόητων πράξεων βίας.
From striking oil to a humanitarian crisis – here's how Venezuela has changed over the last 100 years.
Full film: https://t.co/CbiDyArklY #AJBigPicture pic.twitter.com/LVvnrQPNJM
— Al Jazeera English (@AJEnglish) May 1, 2019
*Πηγή: leonidasvatikiotis.wordpress.com
