Ο «θρίαμβος» του κινήματος κατά των υδρογονανθράκων-Συμβολή στον Ενεργειακό Διάλογο

654
Ο «θρίαμβος» του κινήματος κατά των υδρογονανθράκων

Σε πρόσφατα δημοσιεύματα του οικονομικού τύπου (23/08/2021) αναφέρεται πως τα ΕΛΠΕ σταματούν έρευνες υδρογονανθράκων στα χερσαία οικόπεδα Άρτας-Πρέβεζας και σχολιάζεται σαν επιτυχία της  πίεσης των πολιτών Ηπείρου

Μάλιστα, ο ίδιος ο Όμιλος «Ελληνικά Πετρέλαια», ανακοίνωσε και με  επιστολή στην Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων, ότι σταματά τις εργασίες για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων στις χερσαίες παραχωρήσεις «Άρτα – Πρέβεζα» και «Βορειοδυτική Πελοπόννησο».

Ταυτόχρονα, αναφέρεται, ότι τα δικαιώματα έρευνας και παραγωγής που είχαν παραχωρηθεί στις θυγατρικές εταιρείες του Ομίλου, ύστερα από διεθνή διαγωνισμό, επιστρέφουν εκ νέου στο Ελληνικό Δημόσιο.

Τονίζεται επιπλέον,  ότι τα ΕΛΠΕ, εφεξής, «εστιάζουν  τις προσπάθειές τους στον εντοπισμό βιώσιμων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε θαλάσσιες περιοχές που έχουν εντάξει στο χαρτοφυλάκιό τους».

Προς την κατεύθυνση αυτή συνεχίζει να εξετάζει το ενδεχόμενο εξεύρεσης αξιόπιστων συνεταίρων που διαθέτουν διεθνές κύρος, τεχνογνωσία, εγνωσμένη εμπειρία, καθώς και την απαιτούμενη οικονομική ευρωστία για να συνεισφέρουν στο εγχείρημα».

Να επισημανθεί εδώ, ότι, η προναφερόμενη απόσυρση δεν είναι  μόνο Ελληνικό φαινόμενο, συγκεκριμένα των ΕΛΠΕ, αλλά διεθνές φαινόμενο, αρκετών   πετρελαϊκών ομίλων,  σαν συνέπεια της γενικότερης οικονομικής κρίσης και ειδικότερα της ενεργειακής κρίσης.

Σε σχέση με αντιδράσεις που είχαν υπάρξει  αναφέρεται, ότι, οι πολίτες της Ηπείρου δεν αντιμάχονταν γενικώς την άντληση υδρογονανθράκων στη χώρα μας, αλλά ότι αντιπάλεψαν τον εντοπισμό κοιτασμάτων σε ιστορικούς χερσαίους τόπους απείρου κάλους και σε χερσαία εδάφη ιδιαίτερα υψηλής παραγωγικότητας, πράγματα που θα επέφεραν μεγάλη φυσική και οικονομική καταστροφή στον Ηπειρωτικό χώρο, ενώ οι μόνες που θα επωφελούντο θα ήταν ξένες πολυεθνικές εταιρείες.

Έχοντας παρακολουθήσει προσωπικά την αρθρογραφία σε αρκετούς ιστότοπους, αυτό δεν ίσχυε, αλλά αντίθετα υπήρχαν διαχρονικές και γενικευμένες αντιδράσεις στην  όποια  έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων παντού στην Ελλάδα.

Για την Ήπειρο υπήρχε εμπεριστατωμένη μελέτη από τον καθηγητή ΕΜΠ κ. Καλιαμπάκο που πρόβλεπε τη δυνατότητα ορθολογικής αξιοποίησης   κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις και παρ όλα αυτά οι αντιδράσεις δεν κάμφθηκαν.

Να επισημάνουμε, πως η παρατηρούμενη  αύξηση των τιμών στα ενεργειακά αγαθά (ηλεκτρική ενέργεια, ΦΑ, πετρέλαιο) ευνοεί τη μείωση κατανάλωσης υδρογονανθράκων. Θα προκύψει άραγε αυτή η εκτίμηση;  Θα δούμε αν τα στατιστικά δεδομένα επιβεβαιώσουν  μια τέτοια εξέλιξη ή αν αντίθετα οι μεταβολές  θα είναι οριακές  αφού τα ενεργειακά αγαθά υπάγονται στην κατηγορία αγαθών με ανελαστική ζήτηση και επομένως δεν μπορεί να αναμένονται  σημαντικές μεταβολές στην κατανάλωση..

Το ερώτημα, πάντως, που πρέπει να απαντηθεί σε όσους αντιδρούν στην έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων (πετρέλαιο και φυσικό αέριο) είναι αν οι ίδιοι θα σταματήσουν η θα μειώσουν τη χρήση υδρογονανθράκων  στα αμάξια τους, στη θέρμανση , στη βιοτεχνία τους κλπ

Είναι γνωστό,  πως για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών μιας χώρας 2 τρόποι υπάρχουν, είτε με αξιοποίηση εγχώριων πόρων είτε  με εισαγωγές στο βαθμό που δεν υπάρχουν ή δεν αρκούν οι εγχώριοι πόροι

Ποια είναι η άποψή τους για την αξιοποίηση πχ των πετρελαίων στη Θάσο; Αν συμφωνούν οφείλουν να το πουν, γιατί έτσι  θα πείσουν πως δεν είναι γενικά κατά της εκμετάλλευσης και θα  γίνουν πειστικοί, γιατί  η περιοχή της  Καβάλας και Θάσου είναι και αυτές  όμορφες περιοχές, περιοχές σημαντικού  κάλους.

Επίλογος. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό, είναι, πως οι γενικευμένες αντιδράσεις για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων είναι αδιέξοδες και παράλογες και θα είχαν νόημα από οικολογική σκοπιά μόνο αν δεχόμαστε να εισάγουμε όλα τα τελικά προϊόντα στην Ελλάδα, χωρίς καμία επεξεργασία στη  χώρα μας,  άρα χωρίς καμία περιβαλλοντική επιβάρυνση . Αυτό βέβαια θα σήμαινε τεράστια δαπάνη και μεγάλη συναλλαγματική απώλεια, αλλά θα ήταν πραγματικά η πιο οικολογική λύση.

Αν, όμως, όσοι ισχυρίζονταν κάτι τέτοιο είχαν  κυβερνητικές ευθύνες, ασφαλώς δύσκολα θα μπορούσαν να εκφέρουν τέτοια άποψη.

Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν, πρέπει να σταματήσουν ανέξοδες κουβέντες, κουβέντες του αέρα που δεν έχουν λογική και μόνο γέλια μπορούν να προκαλέσουν

Για όλα τα σημαντικά  θέματα, αυτό που  χρειάζεται είναι η  σφαιρική, ολοκληρωμένη προσέγγιση που θα καταλήγει σε χρήσιμες προτάσεις και  λύσεις, με τις οποίες θα  συνδυάζεται η μικρότερη  περιβαλλοντική επιβάρυνση με το μέγιστο δυνατό οικονομικό και ενεργειακό αποτέλεσμα.

Βέβαια παρακολουθώντας το τελευταίο έτος την απόσυρση όχι μόνο των ΕΛΠΕ αλλά και διεθνών εταιριών πετρελαίου σχετικά με  ενδιαφέρον για έρευνες και εκμετάλλευση στη χώρα μας ασφαλώς οι λογής-λογής «οικολόγοι» έχουν κάθε λόγο να είναι ενθουσιασμένοι και να πανηγυρίζουν για τις εξελίξεις.

Όμως ασφαλώς για  τις αντιδράσεις στην αξιοποίηση ενεργειακών υλών (πετρέλαιο, λιγνίτες κλπ)  δεν πρέπει να αποδίδονται αποκλειστικά στις οικολογικές ομάδες. Πρέπει, οι φορείς εκμετάλλευσης αλλά και η επιστημονική κοινότητα να συμβάλλουν ώστε μέσω των τεχνολογικών εξελίξεων (σε θέματα αποδοτικότητας των μονάδων, αποθήκευση CO2 κλπ) να μεγιστοποιηθεί η αξιοποίηση λιγνιτών που σαν εγχώριος πόρος δεν πρέπει να μειωθεί και εγκαταλειφθεί με διατάγματα –πχ διάταγμα Μητσοτάκη κατ εντολή της Γερμανίας- αλλά μόνο με βάση τον ενεργειακό σχεδιασμό.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας