Ο Δ. Κουτσούμπας και ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν
Θέλει η ηγεσία του ΚΚΕ μια αντιμνημονιακήανατροπή στη χώρα;
Θέλει ηγεσία του ΚΚΕ να ανακοπεί η μνημονιακήεπίθεση, να στηριχτούν και να ενισχυθούν οι εργασιακές και κοινωνικές κατακτήσεις;
Θέλει η ηγεσία του ΚΚΕ να δικαιωθούν οι συνταξιούχοι που δέχτηκαν τις προάλλες βροχή τα χημικά;
Ή πιστεύει ότι μπορεί να ανακουφιστούν όσο κυβερνά ο Τσίπρας και τα μνημονιακά κόμματα;
Έχει τέτοιες αυταπάτες;
Θέλει η ηγεσία του ΚΚΕ να ακυρωθούν τα μνημόνια, να ανασάνει τώρα ο τόπος και ο λαός και να ανοίξει για τη χώρα ένας αξιόπιστος δρόμος κοινωνικών μετασχηματισμών με ορίζοντα το σοσιαλισμό;
Θέλει και επιδιώκει η ηγεσία του ΚΚΕ μια άμεση ανατροπή με ένα μεταβατικό πρόγραμμα ή περιμένεινα είναι εκείνη η ηγεσία που θα έχει την ευθύνη ότι επί των ημερών της γκρεμίστηκαν και διαλύθηκανόσα οι εργαζόμενοι και ο λαός κατέκτησαν σταδιακά με θυσίες και αίμα εδώ και δύο αιώνες;
Διότι ευθύνη δεν έχουν μόνο αυτοί που γκρεμίζουν αλλά μερίδιο ευθύνης έχουν και όσοι δεν θέλουν να κάνουν όσα πρέπει και μπορούν για να σταματήσουν την κατεδάφιση.
Δυστυχώς, η ηγεσία του ΚΚΕ δεν θέλει καμιά αντιμνημονιακή ανατροπή στη χώρα!
Την ακύρωση των μνημονίων την θεωρεί ανεπαρκή και αυταπάτη.
To KKE, επίσης, δεν θέλει την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη και το πέρασμα στο εθνικόνόμισμα στη βάση ενός ριζοσπαστικού αντινεοφιλελεύθερου προγράμματος σε σύγκρουση με την ΕΕ.
Για την ηγεσία του ΚΚΕ το εθνικό νόμισμα συνιστά ”καταστροφή” (φράση από τον Δημ. Κουτσούμπα) και το ριζοσπαστικό πρόγραμμα αποτελεί σκέτο ρεφορμισμό και αυταπάτη!
Το ΚΚΕ ακόμα δεν θέλει ούτε και την έξοδο από την ΕΕ χωρίς αυτή να είναι άμεσα συνδεδεμένη με την εγκαθίδρυση του αναπαλαιωμένου ”υπαρκτού σοσιαλισμού” και την ”κοινωνικοποίηση”, όπως λέει, όλων των ”μέσων παραγωγής”.
Για το ΚΚΕ όσο αυτός ο στόχος του ”υπαρκτού σοσιαλισμού” στη χώρα δεν μοιάζει δυνατός, τότε οποιαδήποτε άλλη ανατρεπτική διαδικασία, όσο ριζοσπαστική και αν είναι, συνιστά αποπροσανατολιστική μεθόδευση ”οπορτουνιστών” και παγίδα.
Αντί, λοιπόν, να καλλιεργούνται αυταπάτες και να συνεργασθεί το ΚΚΕ με όσους έχουν αντιμνημονιακές ”ψευδαισθήσεις”, τότε, για την ηγεσία του ΚΚΕ, ”καλύτερα” το μνημονιακόσύστημα.
Και αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολή!
Αυτή είναι η ”ανομολόγητη” στάση του ΚΚΕ, την οποία υπηρετεί με εκπληκτική, σχεδόν, κυνική, συνέπεια στην πράξη.
Γι’ αυτό, καθόλου δεν εξέπληξε η απάντηση του Δημ. Κουτσούμπα στο ερώτημα του Βασ. Σκουρή και της Κυριακάτικης Real, με την οποία έκλεισε για άλλη μια φορά την πόρτα της συνεργασίας με τη ΛΑ.Ε αλλά και κάθε άλλη αριστερή ή αντιμνημονιακή δύναμη. (Βλέπε ολόκληρη την ερώτηση και απάντηση του Δημ. Κουτσούμπα παρακάτω).
Κλείνοντας, όμως, την πόρτα της συνεργασίας, ο Δημ. Κουτσούμπας ανοίγει ακόμα περισσότερο την πόρτα του κοινωνικού ”φρενοκομείου”, διότι από τα πράγματα, κάνει ένα θείο δώρο στην κυβέρνηση Τσίπρα και το μνημονιακό σύστημα.
Διότι για τον Τσίπρα και το μνημονιακό μπλοκ, μια αριστερή αντιμνημονιακή συμπαράταξη και ένα αριστερό, προοδευτικό, πατριωτικό, δημοκρατικό αντιμνημονιακό μέτωπο αποτελούν φόβο και τρόμο και έναν αληθινό εφιάλτη.
Διότι το μόνο που φοβάται πραγματικά το σημερινό σύστημα είναι ένα σύγχρονο ΕΑΜ, χωρίς, όμως, Λίβανους και Βάρκιζες.
Μήπως, όμως, για να κλεισθεί ο δρόμος του μετώπου σήμερα, θα πρέπει να σκιασθεί και η μεγάλη ΕΑΜΙΚΗ κληρονομιά, ως παρέκκλιση από την κατά Κουτσούμπα κομμουνιστική ορθοδοξία;
Δυστυχώς και αυτό γίνεται εδώ και αρκετό καιρό από τους ”ιστοριογράφους” του ΚΚΕ, υπό τις ευλογίες της ηγεσίας του.
Ν.Ζ
Στη συνέχεια, η Iskra παραθέτει την απάντηση του Δημ. Κουτσούμπα στην ερώτηση του Βασίλη Σκουρή για τη συνεργασία του ΚΚΕ με την Λαϊκή Ενότητα και την Πλεύση Ελευθερίας:
Στο Φεστιβάλ απευθύνατε πρόσκληση στους αριστερούς πολίτες για συστράτευση με το ΚΚΕ. Γιατί αποκλείετε τις ηγεσίες; Γιατί π.χ. δεν μπορεί να συνεργαστείτε με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου ή τον Παναγιώτη Λαφαζάνη;
Να πάμε, δηλαδή, και να συμβάλλουμε στη δημιουργία νέων αυταπατών; Αφήστε που όλοι αυτοί έχουν μεγάλες ευθύνες για το αριστερό άλλοθι που έδωσαν στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Και διαφοροποιήθηκαν την τελευταία στιγμή για να διασωθούν πολιτικά. Από άποψη ουσίας αναμασούν τα ίδια ουτοπικά, για φιλολαϊκές λύσεις εντός του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, με αρκετές δόσεις προπαγανδιστικού λαϊκισμού. Πλέον υπάρχει αρκετή πείρα σε όλους.
