«Βαθιά», μα πολύ βαθιά, «ευρωπαϊστής» δήλωσε στον Ν. Χατζηνικολάου, ο Γ. Βαρουφάκης, ο οποίος έχει στόχο να «μεταρρυθμίσει», υποτίθεται, την Ευρωζώνη και την Ε.Ε.
Γέμισε η Ευρωζώνη και η Ε.Ε., μπροστά στην κρίση και τα αδιέξοδά τους, από φιλόδοξους ηγέτες και ηγετίσκους που ζητάνε την «μεταρρύθμισή» τους με μια, δήθεν, μεταρρυθμιστική ατζέντα που θα μεταμορφώσει σε «καλό ευρώ» το σημερινό «ευρώ-μάρκο», θα καταστήσει «ανθρώπινο» τον νεοφιλελευθερισμό, θα μετατρέψει σε δίκαιη την «ενιαία» άκρως «ανταγωνιστική» «απελευθερωμένη αγορά», ώστε ισχυροί και αδύνατοι να συνυπάρχουν συγκλίνοντας (!), θα αντιμετωπίσει τον ολοκληρωτισμό των Βρυξελλών και θα περιορίσει, τάχα, την γερμανική και γερμανο-γαλλική επικυριαρχία επί των ευρωπαϊκών λαών.
Δυστυχώς, για τους ευρωπαϊστές μεταρρυθμιστές μας όλα τούτα που υποστηρίζουν συνιστούν όνειρα θερινής νυκτός και φαιδρές ουτοπίες για να αποκοιμίζουν τους λαούς, ιδιαίτερα των πιο αδύνατων χωρών προκειμένου να υπομένουν την στασιμοανάπτυξη και την ανεργία, την ευρωπαϊκή ζούγκλα, την ένταση των ανισοτήτων μεταξύ χωρών και κοινωνιών, την ανελευθερία και την κατάλυση της δημοκρατίας στα έθνη κράτη, έναντι μιας «άγνωστης» ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας που ζει μέσα στη χλιδή και τα προνόμια.
Η Ευρωζώνη και η Ε.Ε., δυστυχώς, δεν μεταρρυθμίζονται αλλά μόνο ανατρέπονται για μια Ευρώπη των ελεύθερα και ισότιμα συνεργαζόμενων σε προωθημένη βάση χωρών με ελεύθερους λαούς, βαθιά δημοκρατικές εθνικές κρατικές δομές, με κοινωνικά κράτη και κυρίαρχες χώρε που διατηρούν και αναπτύσσουν την ταυτότητά τους και την ιστορική και πολιτιστική τους ιδιαιτερότητα, οι οποίες δεν πνίγονται κάτω από μια αυθαίρετη, δήθεν κοινή, ευρωπαϊκή ταυτότητα, η οποία γίνεται όχημα και σύμβολο ισοπέδωσης και επικυριαρχίας μιας αγοραίας κουλτούρας «ψευδο-παγκοσμιοποίησης» του χρηματιστικού κεφαλαίου, των άπληστων αγορών και των αξιών της κοινωνικής αγριότητας. Τέλος, η Ευρώπη και στην πραγματικότητα η Γερμανική Ευρώπη, δεν μπορεί να είναι ένα κλειστό αντιρωσικό και αντιαραβικό και εν γένει αντιισλαμικό (δεν μιλάμε για τον φονταμενταλισμό) φρούριο, έχοντας μακρύ στρατιωτικό της βραχίονα ελέγχου και καταστολής στη Μέση Ανατολή και όχι μόνο τα γεράκια του Ισραήλ.
Η Ευρώπη που δεν μπορεί να αναθερμάνει διαδικασίες προσέγγισης, ανάπτυξης, βοήθειας και δικαιοσύνης στη Μέση Ανατολή, στην Κεντρική Ασία , την Βόρεια Αφρική και δεν μπορεί να αγκαλιάσει τη Ρωσία, δεν έχει μέλλον.
Και αυτή η Ευρώπη που με όχημα τις ελίτ των Βρυξελλών και της γερμανο-γαλλικής λυκοφιλίας που οικοδομείται σήμερα, αποτελεί μια κλυδωνιζόμενη, αν όχι και ετοιμόρροπη κατασκευή, που προκαλεί μύρια δεινά και συγκρούσεις, οι οποίες συνεχώς θα οξύνονται.
Ο «ευρωπαϊσμός, τον οποίο επικαλούνται κάποιοι για να ακολουθούν υπαλληλικά μια χίμαιρα, δεν υπάρχει παρά μόνο σαν ιδεολόγημα καθυπόταξης λαών και χωρών. Η Ευρώπη δεν είναι μία αλλά πολλές και μια ειδικά προωθημένη συνεργασία στον συνολικό ευρωπαϊκό χώρο ή θα σεβασθεί ιδιαίτερες ταυτότητες, κυριαρχίες, εθνικές δημοκρατικές αρχές και θα υποβοηθά συγκλίσεις και συνανάπτυξη, αλλιώς δεν πρόκειται να κάνει τίποτα άλλο παρά να στηρίζει μόνο προσωρινές ηγεμονικές κατοχικές αυτοκρατορίες, όπως πολλάκις επιχειρήθηκε στο παρελθόν και γίνεται και σήμερα.
