Πιάνει τη μύτη του ο απλός έντιμος πολίτης από την δυσωδία που αποπνέει η κατεστημένη πολιτική τάξη και τα περισσότερα μίντια που την στηρίζουν.
Ο απόλυτος εξευτελισμός και εκμαυλισμός της Βουλής και της κατεστημένης πολιτικής ζωής κυριαρχούν και μολύνουν τα πάντα σε κάθε αρμό της οικονομίας και της κοινωνίας.
Οι εκβιασμοί της «γκαζόζας», οι καθυστερήσεις «τουαλέτας», οι δανεικοί βουλευτές, οι πολιτικές εξαγορές, οι δήθεν παραιτήσεις και ξεπαραιτήσεις, οι αποστασίες και αποσκιρτήσεις της καρέκλας, οι θεατρινισμοί και το ξεφώνημα απορρήτων συνομιλιών, οι επιχειρήσεις διάλυσης και σύστασης κοινοβουλευτικών ομάδων, συνιστούν πρωτοφανή φαινόμενα πολιτικής και ηθικής εξαχρείωσης, ενός σάπιου και βαθιά διεφθαρμένου πολιτικού σκηνικού.
Και όλα δείχνουν ότι είμαστε ακόμη στην αρχή ενός απερίγραπτου κατήφορου με τον ορίζοντα των εκλογών να συνιστά την πρώτη αλλά όχι και την τελευταία κορύφωση της κατάπτωσης.
Στην πολιτική ζωή της συμφοράς που ζούμε στην πραγματικότητα επικροτεί ένα και μοναδικό ιδιόμορφο κόμμα με μια μονοδρομημένη καταστροφική πολιτική. Ένα κόμμα, του ΣΥΡΙΖΟ-ΝΕΟΔΗΜΟΚΙΝΑΛ με πολλές «συνιστώσες» και «παραφυάδες» διαφορετικής πολιτικής καταγωγής, ενώ από τη Βουλή απουσιάζει πραγματική πολιτική και κοινωνική αντιπολίτευση με εναλλακτική και ρεαλιστική πρόταση στο μονόδρομο.
Η Ελλάδα ως μεταμοντέρνα δικτατορία και προτεκτοράτο της μιας ιμπεριαλιστικής Δύσης που υποχωρεί και χάνει συνεχώς έδαφος, με μια πολιτική ζωή παραδομένων υπαλλήλων που μάχονται τυφλά για την καρέκλα, δεν έχει κανένα μέλλον.
Ένα προοδευτικό και ριζοσπαστικό μέτωπο ανατροπής είναι αναγκαίο.
Όσες δυνάμεις μιλάνε στο όνομα αυτής της δημοκρατικής ανατροπής αλλά αρνούνται τη συνεργασία και την ενωτική συμπόρευση, δυστυχώς εξυπηρετούν αυτούς που αντιπαλεύουν ή δήθεν αντιπαλεύουν.
Ν.Ζ.