Ρηγματώνεται το τουρκικό οικονομικό μοντέλο. Βαρύτατο πλήγμα για το καθεστώς Ερντογάν η οικονομική καθίζηση της Τουρκίας.
«Μαύρα σύννεφα» σκιάζουν τον ουρανό της Τουρκίας, η οποία δεν θυμίζει τίποτε από την καπιταλιστική επιτυχημένη οικονομική πορεία της τελευταίας δεκαετίας με «καύσιμο» τις πιστώσεις και την εσωτερική κατανάλωση.
Η συρρίκνωση κατά 1,8% της Τουρκικής οικονομίας το γ’ τρίμηνο του 2016 συνιστά βαρύτατο πλήγμα για το καθεστώς Ερντογάν, καθώς και η πτώση της Τουρκικής λίρας εξαιτίας της ραγδαίας αύξησης των επιτοκίων, η οποία κάνει ιδιαίτερα ακριβή τη χρηματοδότηση της οικονομίας, αναστέλλοντας εγχώριες επενδυτικές δραστηριότητες.
Το οικονομικό πλήγμα στον Ερντογάν αδυνατίζει σαφώς την εσωτερική του θέση και αν συνδυασθεί με την ιδιόμορφη εξωτερική απομόνωση του, δυσχεραίνει τα επιθετικά του σχέδια, σε μια στιγμή που χρειάζεται ισχυρή στήριξη για να αποτρέψει το Κουρδικό ”κίνδυνο” εντός και εκτός συνόρων.
Πολιτικοί κύκλοι, πάντως, δεν απέκλειαν οι μεγάλες δυσχέρειες που αντιμετωπίζει ο Ερντογάν να εκδηλωθούν με πιο αυταρχικές επιθετικές τυxoδιωκτικές τακτικές προς τα έξω με όξυνση της ισλαμοκρατίας και της εθνικιστικής ρητορικής προς τα μέσα.
Το τουρκικό μοντέλο είναι τελικά εύθραυστο, παραδέχονται σήμερα αναλυτές, αποποιούμενοι στο «όνομα της Τουρκίας» το οικονομικό μοντέλο πολλών αναπτυσσόμενων χωρών που έγιναν «αγαπημένες» των οικονομικών αγορών, βασιζόμενες στην έκρηξη της κατανάλωσης. Και η εξόφληση των χρεών της Τουρκίας προς το ΔΝΤ δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια συμβολική νίκη, είχε γράψει ο διεθνής Τύπος. Προς επίρρωση όλων αυτών, τα τελευταία στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι η τουρκική οικονομία συρρικνώθηκε στο τρίτο τρίμηνο 1,8% για πρώτη φορά την τελευταία επταετία, υπό την πίεση του αποτυχημένου πραξικοπήματος του Ιουλίου, της κατάρρευσης της λίρας και της έντονης πολιτικής αβεβαιότητας.
Η συρρίκνωση ήταν πολύ μεγαλύτερη απ’ ό,τι είχαν προβλέψει αναλυτές και ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο, γεμάτο προκλήσεις, για τον πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έχει την προσοχή του στραμμένη στα πολιτικά ζητήματα και στην εκ νέου οικοδόμηση του τουρκικού κράτους στα μέτρα του. Η καταναλωτική και επενδυτική εμπιστοσύνη επλήγη ανεπανόρθωτα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου και τα μέτρα καταστολής που εφαρμόστηκαν από τον ίδιο τον κ. Ερντογάν: συνέλαβε ή απέλυσε περισσότερους από 100.000 δημόσιους υπαλλήλους και προχώρησε στην κατάσχεση περισσότερων από 600 επιχειρήσεων με ενεργητικό άνω των 10 δισ. δολαρίων.
Οι τρομοκρατικές επιθέσεις «χτύπησαν» τον τουρισμό, τον πυλώνα της τουρκικής οικονομίας, που είχε γνωρίσει τα τελευταία έτη μεγάλη ανάπτυξη χάρη στις χαμηλές τιμές. Η τουρκική κυβέρνηση αποδίδει τα δεινά στην εξασθένηση του παγκόσμιου εμπορίου, στη συρρίκνωση των εισροών προς τις αναδυόμενες αγορές, στο πραξικόπημα του Ιουλίου, στην τρομοκρατία και την ξηρασία. Υπάρχουν όμως βαθύτερες εγγενείς αιτίες, που θα πρέπει να αναζητηθούν στις κρατικές επιδοτήσεις και τις κυβερνητικές πολιτικές που οδήγησαν σε ακατάσχετη πιστωτική επέκταση, με συνεπακόλουθες χρεοκοπίες και συσσώρευση επισφαλών δανείων.
Βασική Πηγή: Ναυτεμπορική, Έφη Τριήρη