Η αξιοπιστία του Τούρκου υπουργού Άμυνας δεν διεκδικεί και την υψηλότερη δυνατή βαθμολογία. Η προπαγάνδα του ότι η Ελλάδα ετοιμάζεται να… εισβάλει στην Τουρκία, έχει εξωθήσει τον Ακάρ στα όρια της γελοιότητας. Τουλάχιστον στα ώτα όσων έχουν στοιχειώδη γνώση των δεδομένων της ελληνοτουρκικής διένεξης. Ωστόσο, μια αναφορά του στο ενδεχόμενο ολικής επαναφοράς των Τούρκων στο πρόγραμμα του αμερικανικού μαχητικού F-35 αξίζει προσοχής. Ειδικά εάν συνδυαστεί με το εμφανές διπλωματικό παρασκήνιο, εκδήλωση του οποίου είναι και το αμερικανικό non paper που τορπιλίζει τον EastMed. Για να μην χάσουν την Τουρκία, οι ΗΠΑ ψάχνουν μια συνολική διευθέτηση στην περιοχή, στο πλαίσιο της οποίας θα ρυθμιστεί και το δίδυμο πρόβλημα των F-35 και των ρωσικών S-400.
Εξάλλου, ο ίδιος ο Ερντογάν, πριν από λίγο καιρό είχε δηλώσει με αφορμή την προμήθεια F-16 Block 70/72 (και την προοπτική άλλων στην ίδια διαμόρφωση), ότι οι ΗΠΑ «προσκάλεσαν την Άγκυρα να αγοράσει» τα εν λόγω μαχητικά. Για να διαψευσθεί διακριτικά λίγο αργότερα από Αμερικανούς αξιωματούχους. Οι εξελίξεις έκτοτε επιτρέπουν την έκφραση αμφιβολιών, λόγω των αυξανόμενων ενδείξεων ότι υπάρχει πλούσιο παρασκήνιο στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.
Η ολική επαναφορά της Τουρκίας, εκτός από γεωπολιτικά, θα βόλευε και την αμερικανική Πολεμική Βιομηχανία. Η Άγκυρα είχε επενδύσει στο F-35 από την έναρξη του προγράμματος και είχε δεσμευθεί να προμηθευτεί περισσότερα από 100 αεροσκάφη για την κάλυψη των μελλοντικών αναγκών της. Γι’ αυτό είχε αποσπάσει ιδιαίτερα γενναιόδωρο βιομηχανικό έργο και πολλές τουρκικές εταιρίες είχαν ενταχθεί στην εφοδιαστική αλυσίδα της κατασκευάστριας Lockheed Martin. Ας μην παραληφθεί και η φιλοδοξία των Τούρκων να εξοπλίσουν το ελαφρύ αεροπλανοφόρο TCG Anadolu με F-35.
Του ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ
(Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ/ISDA)