Οι ρυθμίσεις για χρέη στις Εφορίες, Ασφαλιστικά Ταμεία και ΟΤΑ, εξυπηρετούν κυρίως ψηφοθηρικές σκοπιμότητες και δεν χτυπούν τη βαθύτερη αιτία υπερχρέωσης λαϊκών στρωμάτων.
Με αφορμή την ανακοίνωση των ρυθμίσεων, για χρέη στις Εφορίες (104 δις), Ασφαλιστικά Ταμεία (35 δις) και ΟΤΑ (3 δις), ο Γιάννης Τόλιος, υποψήφιος Ευρωβουλευτής της «Λαϊκής Ενότητας-Μετώπου Ανατροπής», δήλωσε ότι, «οι εξαγγελθείσες ρυθμίσεις παραμονές εκλογών, εξυπηρετούν κυρίως ψηφοθηρικές σκοπημότητες και δεν αντιμετωπίζουν στη βαθύτερη αιτία της υπερχρέωσης λαϊκών στρωμάτων. Πολύ περισσότερο δεν ανακόπτουν τις διαδικασίες «φτωχοποίησης» και «παραγωγής» νέων χρεών, με κυρίαρχες τις πολιτικές «Λιτότητας και Επιτροπείας».!
Παρ’ ότι οι ρυθμίσεις διευκολύνουν ορισμένες κατηγορίες οφειλετών στην αποπληρωμή χρεών, ωστόσο δεν προστατεύουν όλους εκείνους που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις προϋποθέσεις ένταξης στο καθεστώς ρύθμισης, με αναπόφευκτη συνέπεια την εφαρμογή «αναγκαστικών μέτρων είσπραξης» (κατασχέσεις κατοικιών, λογαριασμών, κά). Πάνω απ’ όλα οι ρυθμίσεις δεν λύνουν το πρόβλημα της «εισπραξημότητας» των χρεών, από τη στιμή που ένας μικρός αριθμός μεγαλο-οφειλετών, κατέχει το συντριπτικό μέρος των χρεών στο δημόσιο.
Είναι ενδεικτικό, σύμφωνα με στοιχεία της ΑΑΔΕ, στις αρχές 2019, τα χρέη στο δημόσιο ήταν 104 δις €, ενώ ο αριθμός των οφειλετών 4.064.750 φυσικά και νομικά πρόσωπα. Ωστόσο από το σύνολο των οφειλετών, το 54,6% χρωστούσε ως 500 € και το 32,9% ως 5.000 €. Με άλλα λόγια το 87,5% των οφειλετών (περίπου 3.500.000) είχαν μόλις το 2,3% των οφειλών (2,4 δις χρέη).!! Αντίθετα 79 μεγαλο-οφειλέτες, με χρέη πάνω από 100 εκατ. €, όφειλαν συνολικά 32,7% (34 δις) και άλλοι 1.154 οφειλέτες, με χρέη από 10-100 εκατ. €, όφειλαν 28,3% των χρεών (29 δις).! Το ερώτημα που μένει αναπάντητο είναι, ποιοι είναι όλοι αυτοί οι 79 και 1.154 οφειλέτες που χρωστούν πάνω από 63 δις; Και τι μέτρα σκέφτετε να πάρει η κυβέρνηση και η ΑΑΔΕ, για την είσπραξη αυτών των οφειλών, αντί να εξαντλείται στο φοροκυνηγητό και αναγκαστικά μέτρα είσπραξης, κυρίως μικρομεσαίων οφειλετών, ενώ η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής …«απογειώνεται» (!) με την επιβολή προστίμων στις γιαγιάδες με «τερλίκια».!!
Ασφαλώς τα χρέη στο δημόσιο πρέπει να πληρωθούν από τους «στρατηγικούς φοροκλέπτες» και «φοροδιαφεύγοντες» μεγαλοεισοδηματίες που κρύβουν τα πλούτοι τους στις off-shore εταιρίες. Όμως σε αυτούς που πραγματικά αδυνατούν να πληρώσουν, λόγω διαχρονικής φοροαφαίμαξης και χαμηλού εισοδήματος, θα πρέπει να υπάρξει απαλλαγή, δηλ. «σεισάχθεια». Ταυτόχρονο το κύριο βάρος της οικονομικής πολιτικής να πέσει στην αύξηση της απασχόλησης και στην παραγωγή εισοδήματος, καθώς σε άλλα μέτρα ανόρθωσης της οικονομίας, βελτίωσης της ζωής των μισθωτών και συνταξιούχων και εν γένει των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας. Αυτό όμως θέλει άλλη πολιτική και πάνω απ’ όλα άλλη πολιτική ηθική, αντί της πολιτικάντικης τακτικής …«να αρπάξουμε τη ψήφο» για να παραμείνουμε στην εξουσία ή κάνοντας ….«κούφιο θόρυβο» για να αναρριχηθούμε στην εξουσία.!!