Η «γέφυρα» του ΣΥΡΙΖΑ προς την κεντροαριστερά ολοκληρώνει τη συστημική μετάλλαξή
του. Οριστικοποιεί το διαζύγιό του με την Αριστερά. Ένα διαζύγιο, που έτσι κι αλλιώς είχε
πάρει απ’ αυτή τον Αύγουστο του 2015, όταν ψήφισε το 3ο μνημόνιο ακυρώνοντας όλες τις προεκλογικές αντιμνημονιακές δεσμεύσεις του και μετατρέποντας το περήφανο
δημοψηφισματικό ΟΧΙ του λαού στα μνημόνια σε ταπεινωτικό ΝΑΙ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ την μεγάλη γέφυρα, όχι μόνο προς την λεγόμενη κεντροαριστερά, αλλά και προς
τη δεξιά, την είχε οικοδομήσει εκείνο το μακρύ καλοκαίρι ψηφίζοντας μαζί τους το 3ο
μνημόνιο λιτότητας, με το οποίο νομιμοποίησε πολιτικά και τα δύο προηγούμενα δικά
τους, που υποτίθεται ότι θα καταργούσε.
Το πρόσφατο άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στα ρετάλια της λεγόμενης κεντροαριστεράς ακολούθησε
το προηγούμενο άνοιγμα του προς δυνάμεις της δεξιάς, που ήδη στηρίζουν και
συμμετέχουν στην κυβέρνησή του.
Αυτό το πολυσυλλεκτικό σχήμα δεν αποτελεί προοδευτικό μέτωπο, αλλά ένα άθροισμα
μνημονιακών δυνάμεων με μόνη συγκολλητική ουσία τη διατήρηση της κυβερνητικής
εξουσίας και των λαφύρων της ή την επάνοδο σ’ αυτή, εάν ηττηθεί εκλογικά.
Εξάλλου, αυτή η «πολιτική κουρελού» δεν αποτελεί προοδευτικό μέτωπο και αντίπαλο
δέος στο νεοφιλελευθερισμό, τη δεξιά και την ακροδεξιά, γιατί οι δυνάμεις που τη
συναποτελούν έχουν εφαρμόσει και εφαρμόζουν νεοφιλελεύθερες αντιλαϊκές,
μνημονιακές, δεξιές πολιτικές, που ενισχύουν τη ΝΔ, που παρουσιάζεται ως η αυθεντική
εκπρόσωπός τους, και δίνουν πολιτική τροφή στην ακροδεξιά και στο φασισμό.
Αυτές οι «προοδευτικές» δυνάμεις είναι πιθανόν να κάνουν μετεκλογικά «μεγάλο πολιτικό
συνασπισμό» με τη δεξιά (ΝΔ), για να σώσουν δήθεν τη χώρα, αλλά επί της ουσίας τα
συμφέροντα των δανειστών της και των τραπεζών.
Το πραγματικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι από τα δεξιά του, αφού με τη ΝΔ συμφωνεί
στο πλαίσιο της οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής, που υπαγορεύουν οι δανειστές, η
Γερμανική ΕΕ και οι ΗΠΑ. Είναι από τα αριστερά του, αφού η ριζοσπαστική Αριστερά και οι
κοινωνικοί αγώνες εξακολουθούν να υπάρχουν.
Οι αστυνομικές και δικαστικές διώξεις, που η κυβέρνηση προωθεί σε βάρος δεκάδων
στελεχών της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ σ’ όλη τη χώρα, γιατί κινητοποιούνται ενάντια στην
αρπαγή λαϊκών κατοικιών και περιουσιών, δείχνουν το φόβο της μήπως αναγεννηθεί,
ενωθεί και ενισχυθεί ο πολιτικός χώρος στα αριστερά της.
Ως ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ κάνουμε ότι μπορούμε, για να επιβεβαιώσουμε αυτό το φόβο της
κυβέρνησης, με την σταθερή προσπάθεια μας για ενότητα όλων ανεξαιρέτως των αριστερών, δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων, στη βάση ενός κοινού φιλολαϊκού και ελπιδοφόρου προγράμματος προοδευτικής και δημοκρατικής ανασυγκρότησης της οικονομίας και της κοινωνίας.
Η ισχυροποίησή μας στις εκλογές θα ενισχύσει αυτές τις προσπάθειές μας για το καλό του
λαού και της χώρας.
