Δεν ξέρω πόσοι έχετε ακουστά τον Νίκο Μαραντζίδη;
Ο Νίκος Μαραντζίδης δεν είναι καθόλου τυχαίο πρόσωπο. Είναι μέγας “εκσυγχρονιστής”, πιστός ακόλουθος της Σημιτικής σχολής, “ευρωπαϊστής” μέχρι το κόκκαλο, μέλος του Συμβουλίου του ΕΛΙΑΜΕΠ, Ίδρυμα, για να το κάνουμε λιανά, για τη “συνδιαχείριση” και “συνεκμετάλλευση” του Αιγαίου και Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας.
Ε, λοιπόν, ο Νίκος Μαραντζίδης, με όλους αυτούς τους βαρύγδουπους τίτλους, ,μέσα από τις στήλες της κυριακάτικης “Καθημερινής” (18/10/2020), της ναυαρχίδας στον χώρο των ΜΜΕ του ελληνικού κατεστημένου, του νεοφιλελευθερισμού, του ευρωπαϊσμού, της δυτικότροπης υποτελούς μονομέρειας της χώρας, αποφάσισε τούτες τις κρίσιμες στιγμές, να μας νουθετήσει για να ακολουθήσουμε τον σωστό “δορυφορικό” προσανατολισμό απέναντι στην Τουρκία, παρακάμπτοντας, βεβαίως, το γεγονός ότι η ελληνική κατεστημένη πολιτική τάξη τον έχει εδώ και πολύ καιρό υπερφαλαγγίσει και ακολουθεί μια στρατηγική κατευνασμού, συνεχών υποχωρήσεων και παραχωρήσεων και γονυκλισίας απέναντι στην Τουρκία.
Μας λέει, λοιπόν, ο Νίκος Μαραντζίδης στο άρθρο του στην “Καθημερινή” υπό τον παράδοξο τίτλο “ο Πέλκας στη Φενέρμπαχτσε“, μεταξύ πολλών άλλων παρόμοιων, τα εξής:
“Οι Δυτικοί αντιμετωπίζουν ψυχρά την Τουρκία ως μια σοβαρή δύναμη και μεγάλη αγορά. Εμείς γιατί δεν προσπαθούμε να κάνουμε το ίδιο; Γιατί πρέπει να έχουμε εθνική στρατηγική το ψυχόδραμα; Να τσακωνόμαστε διαρκώς για βραχονησίδες και για μερικά χιλιόμετρα βυθού, που κανείς δεν ξέρει αν ποτέ θα αξιοποιηθούν. Γιατί ζούμε διαρκώς με μύθους και βέβαια με περίσσεια υποκρισία για το τι είναι ωφέλιμο και τι όχι στις σχέσεις μας με την Τουρκία; Ακούω και διαβάζω περί κινδύνου φιλανδοποίησης της χώρας μας…Θα φιλανδοποιηθούμε λοιπόν; Μάλιστα! Ε και;…“.
Δεν ξέρω αν ο Ν. Μαραντζίδης ζει στην Ελλάδα ή εν πάση περιπτώσει ζει σε αυτόν τον πλανήτη ή σε κάποιον άλλον, που του επιτρέπει να αεροβατεί.
Καλά κύριε Μαραντζίδη, δεν έχεις ακούσει ποτέ για την “Γαλάζια Πατρίδα“, για την οποία μας έχει φάει τα αυτιά ο Ερντογάν και η οποία διχοτομεί το Αιγαίο στον 25ο μεσημβρινό και διαιρεί την Ανατολική Μεσόγειο; Δεν έχεις ακούσει ποτέ κύριε Μαραντζίδη για τις γκρίζες ζώνες και τις διεκδικήσεις της Τουρκίας όχι μόνο σε εκατοντάδες ελληνικούς βράχους, που δεν είναι καθόλου αμελητέοι αλλά και σε ελληνικές νησίδες και ελληνικά νησιά στο Αιγαίο; Δεν έχεις ακούσει ποτέ κύριε Μαραντζίδη για το casus belli της τουρκικής εθνοσυνέλευσης, με το οποίο η Τουρκία απειλεί την Ελλάδα αν ασκήσει το νόμιμο δικαίωμά της για επέκταση των χωρικών της υδάτων έως τα 12 ν.μ στο Αιγαίο; Δεν έχεις ακούσει ποτέ κύριε Μαραντζίδη για το παράνομο Τουρκολυβικό Μνημόνιο, μνημείο αυθαιρεσίας και επεκτατισμού; Δεν άκουσες τίποτα πρόσφατα κύριε Μαραντζίδη για την ουσιαστική προσάρτηση της Αμμοχώστου ούτε για τις έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, την παραβίαση των δυνητικών χωρικών υδάτων της Ελλάδας και τις γεωτρήσεις στην καρδιά της κυπριακής ΑΟΖ;
Τίποτα δεν έχεις ακούσει για όλα αυτά κύριε Μαραντζίδη, ώστε να τα ειρωνεύεσαι και να προσπαθείς να τα γελοιοποιήσεις, περιφρονώντας τα πατριωτικά αισθήματα ενός ολόκληρου, φαντάζομαι, λαού;
Σηκώνεις, κύριε Μαραντζίδη, ψηλά τους ώμους για τον κίνδυνο φιλανδοποίησης της χώρας, απέναντι στον οποίον όχι μόνο δεν αντιτίθεσαι αλλά το θεωρείς, περίπου, ευεργεσία για τον τόπο.
Προφανώς κύριε Μαραντζίδη βρίσκεσαι εκτός τόπου και χρόνου διότι η Ελλάδα δεν είναι απλώς “φιλανδοποιημένη” έναντι της Τουρκίας αλλά στην ουσία έχει εξελιχθεί σιγά-σιγά σε μια ιδιόμορφη μπανανία, στην οποία η Τουρκία υπαγορεύει τις θελήσεις της, με την Ελλάδα φοβισμένη να ακολουθεί τις επιθυμίες της Άγκυρας.
Ποια χώρα θα επέτρεπε 45 χρόνια, τώρα, στον εαυτό της να μην μπορεί να διεξάγει, ακολουθώντας το Πρωτόκολλο της Βέρνης το 1976, ούτε, καν, επιστημονικές έρευνες σε όλο τον αιγαιακό χώρο, ακόμα και στα 7 ν.μ εντός του Σαρωνικού ή του Θερμαϊκού Κόλπου. Αυτή η χώρα λέγεται Ελλάδα κύριε Μαραντζίδη και είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που δεν τολμά να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ με βάση την Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Θα θεωρούσα περιττό να ασχοληθώ με το κείμενο του Νίκου Μαραντζίδη και θα το προσπερνούσα απαξιωτικά, όπως του αξίζει, αν ο Νίκος Μαραντζίδης δεν ανήκε σε μια σχολή, η οποία κυβερνά την χώρα εδώ και δεκαετίες, έχει αλώσει, σχεδόν, τον κρατικό μηχανισμό και δίνει “αθόρυβα” αλλά πολύ ουσιαστικά τον τόνο και τον προσανατολισμό στην πορεία της χώρας. Οι θιασώτες αυτής της σχολής και αυτών των αντιλήψεων, τις οποίες ιδιαίτερα προκλητικά προέβαλλε ο κύριος Μαραντζίδης, ελέγχουν σήμερα την κυβέρνηση, αποτελούν την βασική ομάδα υπουργών του κ. Μητσοτάκη, πλαισιώνουν νευραλγικές πολιτικές κυβερνητικές θέσεις, ενώ, ένας άλλο στέλεχος του ΕΛΙΑΜΕΠ, ανέλαβε τις προηγούμενες μέρες Σύμβουλος Ασφαλείας του πρωθυπουργού.
Φωτιά στα μπατζάκια μας.
Β.Ζ