Κόλαφος για την πολιτική της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και των προηγούμενων, σχετικά με τις καταχρηστικές πρακτικές που ακολουθεί, στο θέμα των συμβασιούχων και της άρνησής της να μετατρέψει τις συμβάσεις σε αορίστου χρόνου, είναι η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που εκδόθηκε έπειτα από προσφυγή που έγινε για αντίστοιχα προβλήματα εργαζομένων – συμβασιούχων στην Ιταλία.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στην απόφαση του καταλήγει ως εξής: «…σε περίπτωση καταχρηστικής συνάψεως διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου, την αυτόματη μετατροπή της συμβάσεως ορισμένου χρόνου σε σύμβαση αορίστου χρόνου, αν η σχέση εργασίας συνεχίζεται πέραν μιας συγκεκριμένης ημερομηνίας, όταν η εσωτερική έννομη τάξη δεν προβλέπει κανένα άλλο αποτελεσματικό μέτρο για την πάταξη των καταχρηστικών πρακτικών που διαπιστώνονται στον κλάδο αυτόν…».
Το ΔΕΕ έλαβε τη συγκεκριμένη απόφαση με αφορμή προσφυγή εργαζομένων σε οργανισμούς πολιτισμού της Ιταλίας, οι οποίοι, παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιούσαν εργαζόμενος με ανανεούμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από το χρόνο που επέτρεπε η ιταλική νομοθεσία, αρνούνταν να μετατρέψει τις συμβάσεις σε αορίστου χρόνου.
Στην απόφασή του το δικαστήριο αναφέρει ότι οι χώρες υποχρεούνται να μην χρησιμοποιούν καταχρηστικές πρακτικές στην υπογραφή και παράταση στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου και να έχουν ορίσει ανώτερο όριο για αυτές. Να λαμβάνουν μέτρα προκειμένου αυτό να τηρείται ενώ στην περίπτωση που αυτό παραβιάζεται να γίνεται αυτόματα η μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου ακόμα και στην περίπτωση που η εθνική νομοθεσία το απαγορεύει.
Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, ιδιαίτερα στους χώρους της Υγείας, της Παιδείας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ακολουθούν πάγια πρακτική, χρησιμοποιώντας καταχρηστικά τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε υπηρεσίες που οι ανάγκες είναι πάγιες και διαρκείς. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια προχωρούν και σε συνεχείς ανανεώσεις τους, υπερβαίνοντας το ανώτατο όριο των 24 μηνών. Για να νομιμοποιήσει μάλιστα αυτή την παράνομη πρακτική, η σημερινή κυβέρνηση κατάργησε και το χρονικό διάστημα των 3 μηνών ανάμεσα σε κάθε νέα σύμβαση μετά το 24μηνο.
Η κυβέρνηση προφασίζεται ότι υπάρχει συνταγματική απαγόρευση που δεν επιτρέπει την μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου. Αποκρύπτει όμως σκόπιμα ότι η ίδια συστηματικά και καταχρηστικά χρησιμοποιεί τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου για την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών που και αυτό απαγορεύει το Σύνταγμα, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα πάνω από το επιτρεπόμενο όριο. Για το λόγο αυτό, τα ελληνικά δικαστήρια σε πολλές περιπτώσεις δικαιώνουν προσφυγές συμβασιούχων και μετατρέπουν τις συμβάσεις τους σε αορίστου χρόνου.
Αντίστοιχες, βεβαίως, πρακτικές ακολουθούν και οι εργοδότες στον ιδιωτικό τομέα, όμως και στην περίπτωση αυτή, η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι μηχανισμοί ελέγχου, κλείνουν τα μάτια και αδρανούν αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο στην εργοδοσία για να ακολουθεί αυτές οι παράνομες πρακτικές.
Οι πρακτικές αυτές όλων των κυβερνήσεων κινούνται στο πλαίσιο τις ομηρίας χιλιάδων εργαζομένων και των οικογενειών τους, για να τους χρησιμοποιούν ως εκλογική πελατεία. Δεν είναι τυχαίο ότι η σημερινή κυβέρνηση, αντί να προχωρήσει στη μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου σε Υγεία, Παιδεία, Τοπική Αυτοδιοίκηση κ.λπ., υπόσχεται διαγωνισμούς με μοριοδότηση, για να τους κρατά ομήρους μέχρι τις εκλογές και μετά με βάση και την εμπειρία στους ΟΤΑ, ένα μεγάλο μέρος αυτών να οδηγηθεί στην ανεργία.
Η απόφαση αυτή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, αλλά και ο εμπαιγμός των ελληνικών κυβερνήσεων, διαχρονικά, προς τους συμβασιούχους, δικαιώνουν απόλυτα τη θέση, που έχει διατυπώσει από την πρώτη στιγμή το ΜΕΤΑ, το οποίο παλεύει σταθερά για τη μετατροπή όλων αυτών των συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου, για την κατάργηση όλων των ελαστικών σχέσεων εργασίας και για την κάλυψη όλων των πάγιων των αναγκών σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα με προσωπικό που θα εργάζεται με μόνιμες και σταθερές εργασιακές σχέσεις, με πλήρη δικαιώματα.
ΜΕΤΑ, Οκτώβρης 2018