Η ανεργία ενδέχεται να πέσει και κάτω από το 10% μετά από εφτά χρόνια, με προϋπόθεση τη σταθερή άυξηση του ΑΕΠ, αλλά και με συνέχιση της κάθετης πτώσης του εισοδήματος των εργαζομένων, την περαιτέρω επέκταση και κυριαρχία των ελαστικών σχέσεων εργασίας και τη συνέχιση της μεταναστευτικής αιμορραγίας.
Αυτά είναι τα συμπεράσματα της Ενδιάμεσης Εκθεσης για την ελληνική οικονομία και την απασχόληση για το τρέχον έτος, που παρουσίασε το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, σύμφωνα με το οποίο, αν υπάρξει σταθερός ρυθμός μεγέθυνσης 2% για τα επόμενα χρόνια, το ΑΕΠ θα επιστρέψει στο επίπεδο του 2007 έπειτα από 14 έτη, δηλαδή το 2032.
Οι εμπειρογνώμονες του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ θεωρούν ότι παρατηρούνται σημάδια αργής αλλά σταθερής βελτίωσης και με βάση τον ρυθμό υποχώρησης της ανεργίας είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο για μείωσή της κάτω από το 10% στα μέσα της δεκαετίας του 2020.
Εντούτοις και στην περίπτωση που πράγματι κάτι τέτοιο επιτευχθεί, δυσμενής θα είναι η θέση των μακροχρόνια ανέργων, καθότι όντας για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός εργασίας χάνουν τις εξελίξεις και δεν αποκτούν τις νέες δεξιότητες για τις νέες θέσεις που ενδεχομένως θα δημιουργήσει η ελληνική οικονομία.
Αξίζει να αναφερθεί ότι η ανεργία πλήττει με διαφορετικό τρόπο διαφορετικές κατηγορίες του πληθυσμού. Ειδικότερα, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο ανεργίας από τους άνδρες, οι νέοι κάτω των 24 ετών αντιμετωπίζουν σοβαρά εμπόδια ένταξης στην αγορά εργασίας, ενώ οι γεωγραφικές περιφέρειες που πλήττονται περισσότερο από την ανεργία είναι της βόρειας και της δυτικής Ελλάδας.
Επίσης, οι νέες θέσεις εργασίας δεν αφορούν στην πλειονότητά τους θέσεις πλήρους απασχόλησης, καθώς η μερική και η εκ περιτροπής απασχόληση κυριαρχούν στις νέες συμβάσεις εργασίας.
Τέλος, σημαντικό τμήμα των ανέργων εμφανίζεται αποθαρρημένο από τις προοπτικές εισόδου στην αγορά εργασίας και οδηγείται είτε στην έξοδο από το εργατικό δυναμικό είτε στη μετανάστευση.
Οσον αφορά τις μισθολογικές εξελίξεις, παρατηρείται ότι η μείωση των ονομαστικών ωρομισθίων και ημερομισθίων κατά την περίοδο 2010-2018 φτάνει στο 20%.
Την ίδια περίοδο η παραγωγικότητα της εργασίας μειώνεται κατά 6%, αποτυπώνοντας έτσι και τις μεσοπρόθεσμες συνέπειες της καταστροφής του παραγωγικού δυναμικού της οικονομίας.
Σχετικά με την κατανομή των μισθών, το 72,8% των εργαζομένων λαμβάνει καθαρές μηνιαίες αποδοχές κάτω από 1.000 ευρώ, ενώ μόλις το 10% πάνω από 1.300 ευρώ.
Σε κλαδικό επίπεδο, οι χαμηλότερες αποδοχές εμφανίζονται στον κλάδο της γεωργίας, όπου ο καθαρός μέσος μισθός ανέρχεται σε 607 ευρώ, ενώ ακολουθούν οι δραστηριότητες που σχετίζονται με τον τουρισμό (668 ευρώ) και οι διοικητικές και υποστηρικτικές δραστηριότητες (674 ευρώ).
Αντίθετα, οι υψηλότερες μηνιαίες αποδοχές εμφανίζονται στον κλάδο της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (1.237 ευρώ), ενώ ακολουθούν οι τράπεζες και ασφάλειες (1.151 ευρώ), τα ορυχεία και λατομεία (1.140 ευρώ) και η δημόσια διοίκηση και άμυνα (1.101 ευρώ).
Αναφορικά με την εξέλιξη του μέσου μισθού ανά ομάδα επαγγέλματος για την ίδια περίοδο, οι χαμηλότερες αποδοχές καταγράφονται στους ανειδίκευτους εργάτες, με μέσο μισθό 633 ευρώ, ενώ ακολουθούν τα επαγγέλματα που σχετίζονται με τη γεωργία (683 ευρώ) και οι απασχολούμενοι στην παροχή υπηρεσιών και το εμπόριο (726 ευρώ).
Αντίθετα, οι υψηλότερες αποδοχές εμφανίζονται στα ανώτερα διευθυντικά και διοικητικά στελέχη (1.522 ευρώ) και ακολουθούν οι επαγγελματίες (1.098 ευρώ) και οι τεχνικοί (1.007 ευρώ).