Μαχητές της YPG: Χάρη στον Οτσαλάν νικήσαμε την ISIS στη Ράκα

1966
μαχητές

Οι μαχητές της πολιτοφυλακής YPG των Κούρδων της Συρίας πίστωσαν στον κούρδο ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν τη νίκη τους επί του Ισλαμικού Κράτους στη Ράκα, απαντώντας μ’ αυτόν τον τρόπο στις αμερικανικές επικρίσεις επειδή έπλεξαν το εγκώμιο ενός προσώπου που είναι φυλακισμένο στην Τουρκία για προδοσία.
Σ’ ένα βίντεο στο οποίο εγκωμιάζεται η «ιδεολογική δύναμη» του Οτσαλάν, οι μαχητές της YPG απορρίπτουν τις αμερικανικές επικρίσεις για τους εορτασμούς της νίκης την περασμένη εβδομάδα στη Ράκα, όπου η οργάνωση γυναικών της YPG, η YPJ, ανήρτησε ένα πανό στο οποίο εικονιζόταν το πρόσωπο του Οτσαλάν.
Στο πανό αυτό εστιάζεται τώρα η τουρκική οργή για την αμερικανική υποστήριξη προς τη YPG, την οποία η Άγκυρα θεωρεί προέκταση του εκτός νόμου Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), επικεφαλής του οποίου ήταν ο Οτσαλάν.
Η Τουρκία, την οποία ανησυχεί βαθιά η άνοδος της κουρδικής ισχύος στη βόρεια Συρία, έχει αντιταχθεί στη συμμαχία των ΗΠΑ με τη YPG, η οποία ηγήθηκε της εκστρατείας εναντίον της Ράκα υπό το λάβαρο των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων.
Το Σάββατο, η αμερικανική πρεσβεία στην Τουρκία εξέδωσε δήλωση στην οποία επαναλαμβάνει τις υποψίες της σχετικά με τον Οτσαλάν, ανταποκρινόμενη προφανώς στις επικρίσεις της τουρκικής κυβέρνησης για το πανό.
«Το PKK περιλαμβάνεται στον κατάλογο των ξένων τρομοκρατικών οργανώσεων. Ο Οτσαλάν έχει φυλακισθεί στην Τουρκία για τις πράξεις του που σχετίζονται με το PKK. Δεν είναι ένα πρόσωπο που πρέπει να σέβεται κανείς», αναφέρεται στη δήλωση.
Στο βίντεο που διανεμήθηκε χθες Κυριακή από το γραφείο Τύπου της YPG, επτά μαχητές πιστώνουν στην ιδεολογία του Οτσαλάν την ήττα του Ισλαμικού Κράτος στη Ράκα.
«Όλες οι νίκες, οι εξελίξεις και τα κέρδη που γίνονται εδώ είναι αποτελέσματα μιας μεγάλης μάχης βασισμένης στις απόψεις του και τη φιλοσοφία του. Αν η ιδεολογική δύναμή του δεν ήταν μαζί μας, δεν θα ξέραμε τι να κάνουμε σε μια τέτοια κατάσταση», λέει ένας από τους μαχητές.
«Η Ράκα δεν θα είχε διασωθεί ποτέ από το σκοτάδι των τελευταίων ετών ούτε και όλες οι άλλες πόλεις που κατείχε το Ισλαμικό Κράτος».
Η επιρροή του Οτσαλάν είναι βαθιά στις κουρδικές περιφέρειες που εμφανίσθηκαν στη βόρεια Συρία αφού ξέσπασε εκεί ο εμφύλιος πόλεμος, το 2011. Λαμβάνονται μέτρα για να εγκαθιδρυθεί εκεί ένα νέο πολιτικό σύστημα βασισμένο στις ιδέες του Οτσαλάν περί φεντεραλισμού και τοπικής δημοκρατίας.
Ένας άλλος από τους μαχητές, ο οποίος λέει πως είναι Καναδός και ονομάζεται Χόζαν Κομπάνι, λέει πως η θέση της αμερικανικής κυβέρνησης για τον Οτσαλάν είναι «ένα λάθος» και «λίγο πίσω από την εποχή».
«Τα κείμενα και η φιλοσοφία και η επιρροή του Αμπντουλάχ Οτσαλάν ήταν πολύ, πολύ αποφασιστικής σημασίας για να αποκτήσουν οι στρατιώτες μια ιδεολογία ειρήνης και δημοκρατίας η οποία κατέστησε δυνατή αυτή την απελευθέρωση», προσθέτει.
Ο υπό τις ΗΠΑ συνασπισμός έχει ανακοινώσει πως το πανό με τον Οτσαλάν δεν είχε εγκριθεί από την ηγεσία των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων. «Επιπλέον ο Συνασπισμός δεν εγκρίνει την επίδειξη διχαστικών συμβόλων και εικόνων σε μια περίοδο που παραμένουμε επικεντρωμένοι στην ήττα του Νταές (το Ισλαμικό Κράτος) στη Συρία», δήλωσε ο συνταγμάρχης Ράιαν Ντίλον, ο εκπρόσωπος του συνασπισμού.
Ο Οτσαλάν βρίσκεται στη φυλακή στην Τουρκία από το 1999 καταδικασμένος για προδοσία. Περισσότεροι από 40.000 άνθρωποι, οι περισσότεροι από τους οποίους Κούρδοι, έχουν χάσει τη ζωή τους σε μάχες από το 1984 που το PKK πήρε τα όπλα εναντίον του τουρκικού κράτους.
Το PKK θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση από την Τουρκία, τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

3 Σχόλια

  1. Ο εθνικισμός των Κούρδων είναι παλαιάς κοπής – όπως και της Καταλονίας – γιατί στρέφεται ενάντια στη χώρα μέσα στην οποία μπορούν να ζήσουν ειρηνικά. Για να είναι σωστός και σύγχρονος ένας εθνικισμός πρέπει πρώτα απ’ όλα να στρέφεται ενάντια στις δυτικές παγκοσμιοποιητικές δυνάμεις. Η παγκοσμιοποίηση είναι που καταστρέφει την εθνική κυριαρχία στον κόσμο σήμερα. Οι Κούρδοι όμως – όπως και οι Καταλανοί – προσκυνάνε αυτές τις δυνάμεις και συμμαχούν μαζί τους, παρ’ όλο που αυτές οι δυνάμεις χαρακτηρίζουν τους μεν Κούρδους “τρομοκράτες” και “ρέμπελους” τους Καταλανούς .

    • Νομίζουμε πως αδικείτε κάπως τόσο τους Κούρδους, όσο και τους Καταλανούς. Οι Κούρδοι, πρώτα απ’ όλα, δεν ζουν σε μία χώρα και, κατά κανόνα, δεν ζουν ειρηνικά ή, σωστότερα, σε ασφαλείς συνθήκες. Ειδικά οι Κούρδοι της Τουρκίας, που είναι το 50% του συνόλου του κουρδικού πληθυσμού, σίγουρα όχι… Οι Κούρδοι της Συρίας, πάλι, σίγουρα δεν στρέφονται εναντίον της κυβέρνησης Άσαντ, όσες διαφορές και να έχουν μαζί της σε εσωτερικά ζητήματα. Γι’ αυτούς προτεραιότητα αποτελεί η τελική συντριβή του ISIS και η επανάκτηση των δικών τους εδαφών που είχαν κατακτηθεί από τους τζιχαντιστές. Γνωρίζουν, ότι ο δρόμος της δικής τους ευρείας αυτονομίας (και όχι απόσχισης από το συριακό κράτος, που ΔΕΝ αποτελεί την γραμμή τους) περνάει μέσα από την οριστική ήττα του ISIS και ότι συνομιλητής τους σε αυτή τη διαδικασία θα είναι ο Άσαντ. Επίσης, οι Κούρδοι της Συρίας ΔΕΝ θεωρούν τη συμμαχία με τις ΗΠΑ στρατηγικής σημασίας· γνωρίζουν ότι οι παραδοσιακοί τους σύμμαχοι βρίσκονται στον Βορρά (Ρωσία) και στην Ανατολή (Ιράν, Κίνα). Εάν δεν διαβάσατε ακόμη κάποια πρόσφατα δημοσιεύματα στην Iskra, περί κρυφών συναντήσεων Ρώσων και Κούρδων αξιωματούχων, όπως και για την παράδοση μονάδων παραγωγής και επεξεργασίας υδρογονανθράκων από τους Κούρδους στους Ρώσους, σας παρακινούμε να το κάνετε…
      Όσο για τους Καταλανούς, είναι πολλοί και, κατά το μέγιστο μέρος, αιτιολογημένοι οι λόγοι που τους κάνουν να επιδιώκουν την ανεξαρτητοποίησή τους Και η στάση της κυβέρνησης Ραχόι επιβεβαιώνει ακριβώς τη δική τους στάση απέναντι στο κεντρικό ισπανικό κράτος.

      • Ευχαριστώ για την απάντησή σας, αλλά η περίπου μιας εβδομάδας καθυστέρηση στη δημοσίευση του σχόλιού μου ακυρώνει όλη την αξία του, αφού το άρθρο που αναφέρεται έχει πλέον θαφτεί στα ενδότερα του αρχείου σας. Η συζήτηση πρέπει να περιλαμβάνει δυνητικά όλους τους αναγνώστες.
        Επί της ουσίας:
        1) Εγώ δεν γράφω ότι οι Κούρδοι “ζουν ειρηνικά” αλλά ότι “μπορούν να ζήσουν ειρηνικά”. Στις συνθήκες που τώρα επικρατούν στην περιοχή τα αποσχιστικά κινήματα είναι λάδι στη φωτιά που θέλουν να φουντώσουν οι δυτικοί παγκοσμιοποιητές. Εσείς μήπως πιστεύετε ότι αν αποκτήσουν οι Κούρδοι του Ιράκ την ανεξαρτησία τους δεν θα ανοίξουν νέες πληγές τόσο μέσα στο Ιράκ όσο και στη Συρία, το Ιράν και βέβαια την Τουρκία, όπου η πληγή είναι ήδη ανοιχτή; Αντίθετα, κατά τη γνώμη μου, αν η Συρία και το Ιράκ, που δεινοπαθούν από την πολεμική θηριωδία των δυτικών παγκοσμιοποιητών, καθώς και η Τουρκία και το Ιράν που παίρνουν μέρος στη σύρραξη για την στήριξη της κρατικής τους οντότητας, συσπειρωθούν – χωρίς εθνοαποσχιστικές πληγές – ενάντια στην πραγματική απειλή για κάθε κρατική και εθνική οντότητα στην εποχή μας που είναι οι δυτικές παγκοσμιοποιητικές δυνάμεις, τότε τα εθνικά θέματα δεν θα είναι “προβλήματα” αλλά δρόμοι για την ανάπτυξη της δημοκρατίας και της συνεργασίας των λαών.
        2) Αυτά που γράφετε περί μη στρατηγικής συμμαχίας των Κούρδων της Συρίας με τις ΗΠΑ και ότι οι παραδοσιακοί τους σύμμαχοι είναι η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν είναι συμπεράσματα εκτός πραγματικότητας, αφού, αν ήταν απ’ την αρχή στο πλευρό της Συριακής κυβέρνησης, ο πόλεμος ήδη θα είχε τελειώσει – ίσως μάλιστα να μην είχε αρχίσει καν – και οι δυτικοί παγκοσμιοποιητές θα είχαν φάει τα μούτρα τους. Το ότι τώρα ορισμένοι από τους Κούρδους καταλαβαίνουν το λάθος τους και προσπαθούν να “γλείψουν” τους Ρώσους, δείχνει το πόσο καιροσκόποι είναι και πόσο μεσάνυχτα έχουν στο τι σημαίνει παγκοσμιοποίηση, πράγμα βέβαια που δεν συμβαίνει μόνο με αυτούς.
        3) Σχετικά με τους Καταλανούς είναι φανερό ότι αντιμετωπίζετε και σεις το θέμα από την οπτική του εθνικισμού παλαιάς κοπής που επικεντρώνεται μόνο στο θέμα της εθνικής ανεξαρτησίας χωρίς καμία ταξική αναφορά. Σήμερα η πάλη για εθνική ανεξαρτησία για να έχει προοδευτικό χαρακτήρα πρέπει να είναι συνδεδεμένη με την ταξική – κοινωνική απελευθέρωση και ο λόγος είναι επειδή οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης επιβάλλουν την ταξική υποταγή στους λαούς μέσω της κατάλυσης της εθνικής τους ανεξαρτησίας, είτε με δομές και κανονισμούς τύπου Μάαστριχτ, είτε με αλλαγές καθεστώτων μέσω στημένων “επαναστάσεων” και πολεμικών επεμβάσεων. Αν οι Καταλανοί μάχονταν για την εθνική τους ανεξαρτησία με στόχο τον απεγκλωβισμό τους από την ΕΕ – όπως οι εξεγερμένοι της ανατολικής Ουκρανίας μάχονται για να μην εγκλωβιστούν σ’ αυτήν – τότε αυτή η μάχη θα γινόταν φάρος για ένα νέο λαϊκό κίνημα τόσο μέσα στην Ισπανία όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Το λαϊκό αυτό κίνημα θα στόχευε αναγκαστικά τόσο στην εθνική όσο και την ταξική – κοινωνική απελευθέρωση.
        Στην περίπτωση όμως της εξέγερσης των Καταλανών που παρακολουθούμε, το μόνο που επιδιώκουν είναι η απόσχισή τους από την Ισπανική κρατική οντότητα, πράγμα που σημαίνει ότι έρχονται σε αντίθεση με όλον τον υπόλοιπο ισπανικό λαό δυσκολεύοντας την ανάπτυξη ενός ενιαίου λαϊκού κινήματος με στόχο και την κοινωνική απελευθέρωση από την δικτατορία των πολυεθνικών.
        Για να γίνουν όμως αυτά κατανοητά από τους απλούς ανθρώπους πρέπει κάποιος να τους μάθει τι σημαίνει “παγκοσμιοποίηση”.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας