Λουκέτο και αργός θάνατος στο 90% της ελληνικής βιομηχανίας. Υπάρχει απάντηση;

1800
λουκέτο

H βιομηχανία, πριν προλάβει να συνέλθει από τη δεκαετή μνημονιακή κρίση, βρίσκεται αντιμέτωπη τώρα με ένα πολύ πιο ισχυρό σοκ που προκαλεί η δίδυμη υγειονομική και οικονομική κρίση.

Η εικόνα που μεταφέρεται από την αγορά είναι ότι με εξαίρεση τους κλάδους τροφίμων, φαρμάκων και μεταφορών, που εμφανίζουν αυξημένες πωλήσεις, όλες οι υπόλοιπες δραστηριότητες στη μεταποιητική βιομηχανία υπολειτουργούν. Πέραν της μειωμένης ζήτησης, πολλοί κλάδοι αντιμετωπίζουν και ελλείψεις σε πρώτες ύλες, πρόβλημα που εκτιμάται ότι θα επιδεινωθεί το αμέσως επόμενο διάστημα.

Μια στις 4 βιομηχανίες στην ελληνική περιφέρεια έχει αναστείλει τη λειτουργία της το διάστημα 13-31 Μαρτίου. Το 90% των μεταποιητικών επιχειρήσεων δηλώνει ότι πλήττεται από την πανδημία.

Η πτώση του κύκλου εργασιών σε ετήσια βάση αναμένεται να είναι τρομακτική και να ξεπεράσει το 60%.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μεγάλα ονόματα βιομηχανικών επιχειρήσεων έχουν βάλει προς το παρόν (?) λουκέτο, όπως οι δύο θυγατρικές της Βιοχάλκο, Σίδενορ και Sovel, με την πλειονότητα των 900 περίπου εργαζομένων να έχει τεθεί σε διαθεσιμότητα. Σε αναστολή της παραγωγικής τους δραστηριότητας έχουν προχωρήσει, όπως έχουμε ήδη γράψει και οι κλωστοϋφαντουργίες Ναυπάκτου, Βαρβαρέσου, Φιερατέξ και ΕΠΙΛΕΚΤΟΣ, θέτοντας σε καθεστώς διαθεσιμότητας περί τους 600 εργαζόμενους συνολικά. Το ίδιο διάστημα είχαμε και το πρώτο προσωρινό λουκέτο στον κλάδο των τροφίμων με την εταιρεία “Μαλαματίνα” να οδηγείται στην απόφαση για αναστολή της παραγωγής της.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ελληνική μεταποιητική βιομηχανία συμβάλλει στο 87% της αξίας των εξαγωγών αγαθών και στο 42% των συνολικών εξαγωγών-συμπεριλαμβανομένου του τουρισμού, της ναυτιλίας και των μεταφορών.

Οικονομικοί κύκλοι υπογράμμιζαν τον κίνδυνο πως αν δεν υπάρξουν δραστικότατα μέτρα και όχι τα μέτρα ασπιρίνες που λαμβάνει η κυβέρνηση, ενδεχομένως η χώρα να κινδυνεύσει το επόμενο διάστημα να καταστεί βιομηχανική έρημος.

Αυτά τα μέτρα απαιτούν μια νέα στρατηγική για την στήριξη και ενίσχυση της παραγωγικής βάσης της χώρας, που προϋποθέτει τη δυνατότητα από την κυβέρνηση να διαθέσει μεγάλα κεφάλαια, ακόμα και “δωρεάνχρήμα, στο βιομηχανικό τομέα με προϋποθέσεις την αναλογική συμμετοχή του Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο των επιχειρήσεων και δεσμεύσεις με αυστηρό έλεγχο για την διατήρηση των θέσεων εργασίας και την πραγματοποίηση νέων επενδύσεων. Φυσικά, μια τέτοια στρατηγική απαιτεί την αμφισβήτηση της θέσης της χώρας μας στη γερμανική ευρωζώνη και την γερμανική Ε.Ε, που πέραν των άλλων, θα δώσει τη δυνατότητα στη χώρα να τυπώσει νόμισμα για την ανασυγκρότησή της.

 

Α.Ρ

 

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας