Το επίσημο ακρωνύμιο του DRM είναι Digital Rights Managment, δηλαδή Διαχείριση Ψηφιακών Δικαιωμάτων. Η πραγματικότητα όμως διαφέρει. Το DRM δεν φροντίζει για τα ψηφιακά δικαιώματα. Τα αφαιρεί. Είναι στην ουσία περιορισμός των ψηφιακών δικαιωμάτων και σε πολλές περιπτώσεις παρακολουθούν και αναφέρουν το τι κάνουμε με το αρχείο που έχει DRM (ορθό ακρωνύμιο: Digital Restrictions Managment).
Μπορεί κάποιοι να ρωτήσουν: Και τι μας ενδιαφέρει; Πόσο σημαντικό μπορεί να είναι; Έχουμε σοβαρότερα προβλήματα. Όχι, δεν έχουμε. Η απώλεια της ελευθερίας μας δεν είναι μικρό πρόβλημα.
Το 2009, η Amazon διέγραψε απομακρυσμένα σε όλες τις συσκευές ηλεκτρονικής ανάγνωσης Kindle, καθώς και στους προσωπικούς υπολογιστές με το πρόγραμμα Kindle, το βιβλίο του George Orwell, “1984”, χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες που της δίνει το DRM. Η ειρωνεία; Το βιβλίο αυτό μιλάει για μία μελλοντική δυστοπία (ενός κόσμου απόλυτης δυστυχίας) όπου όλοι παρακολουθούνται από τις τηλεοράσεις τους και το κράτος ορίζει τι μπορούν και τι δεν μπορούν να γνωρίζουν, να διαβάζουν και πως να σκέφτονται.
Αυτή τη στιγμή οι εταιρίες παραγωγής προσπαθούν να περάσουν το DRM ως μία από τις βασικές λειτουργίες του διαδικτύου. Έτσι θα μπορούν να ελέγχουν πλήρως το τι κάνουμε με τα βιβλία που έχουμε αγοράσει ή την μουσική μας, ή τις ταινίες μας.
Επίσης, τα DRM κάνουν αδύνατη την διατήρηση του αρχείου επ’ αόριστο όπως γίνεται με τα βιβλία και τα ψηφιακά μέσα όπως τα CD. Αν η συσκευή για την οποία έχουμε άδεια παλιώσει ή χαλάσει, συνήθως δεν έχουμε δικαίωμα να μεταφέρουμε σε άλλη συσκευή το αρχείο μας, ή αν έχουμε, δεν επιτρέπεται να το κάνουμε πάνω από έναν συγκεκριμένο αριθμό φορών, καθώς ο ιδιοκτήτης (που δε είμαστε εμείς, αλλά η εταιρία που έχει το DRM) μας θεωρεί αυτόματα ύποπτους παράνομης αντιγραφής.
Το μέλλον των ηλεκτρονικών συσκευών, καθώς και των έργων που δημιουργούνται για αυτές διακυβεύεται από το DRM. Το ηλεκτρονικό βιβλίο είναι ένα από τα σημαντικότερα και πιο απτά παραδείγματα. Αν μία εταιρία όπως η Amazon έχει τον έλεγχο του περιεχομένου που έχουμε αγοράσει, μπορεί να κάνει οτιδήποτε. Να το σβήσει, να περιορίσει τον αριθμό των φορών που μπορούμε να το διαβάσουμε, να παρακολουθεί τις σελίδες που διαβάζουμε, να μας απαγορεύσει να το δανείσουμε και γενικά ότι σκεφτεί.
Στις Η.Π.Α. μάλιστα το έχουν πάει και ένα βήμα παραπέρα. Έχουν κάνει την αφαίρεση του DRM από τα δικά σας αρχεία, παράνομη. Τους ίδιους νόμους προσπαθούν να επιβάλουν και στην Ευρώπη μέσω των εμπορικών συμφωνιών, τύπου ACTA και TTIP.
Η αντίδραση στα DRM και η απαίτηση τα μέσα που αγοράζουμε να μην το περιέχουν προστατεύει εμάς και τα παιδιά μας από ένα ζοφερό μέλλον όπου όλοι έχουν συνηθίσει τους ψηφιακούς περιορισμούς και θεωρούν την καταπάτηση των πραγματικών ψηφιακών δικαιωμάτων ως κάτι το σύνηθες.
Υπάρχουν εναλλακτικές, όπως τα Social DRM, που μάλιστα χρησιμοποιούνται και από Έλληνες εκδότες, που δεν αφαιρούν τα δικαιώματά σας, δεν σας παρακολουθούν, ενώ προστατεύουν και τα δικαιώματα των δημιουργών.
Ο ψηφιακός κόσμος δεν πρέπει να διαφέρει σε δικαιώματα από τον πραγματικό κόσμο. Πρέπει να έχουμε τον ίδιο έλεγχο. Όπως δεν θα αφήναμε την Amazon να μπει στο σπίτι μας και να πάρει τα βιβλία που έχουμε αγοράσει από αυτήν για οποιοδήποτε λόγο, έτσι δεν πρέπει να έχουν το δικαίωμα να επεμβαίνουν στις συσκευές μας και πόσο μάλλον να παρακολουθούν και το τι κάνουμε με τα αρχεία μας.
Κόμμα Πειρατών Ελλάδας
