Υπεγράφη σήμερα ανάμεσα σε Πομπέο και Δένδια η κατ’ ευφημισμόν “αμυντική” συμφωνία Ελλάδας-ΗΠΑ, η οποία μετατρέπει την χώρα μας σε ουσιαστική αμερικάνικη στρατιωτική αποικία (βλέπε εδώ) χωρίς μάλιστα η Ελλάδα να λάβει οποιαδήποτε ανταλλάγματα ή συγκεκριμένες δεσμεύσεις για την ασφάλεια και την ακεραιότητά της για την απλόχερη προσφορά της, η οποία όχι μόνο καταλύει κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας της πατρίδας μας αλλά και εκθέτει την χώρα σε μύριους όσους ανυπολόγιστους κινδύνους.
Πολιτικοστρατιωτικοί κύκλοι τόνιζαν ότι και τα πιο δουλοπρεπή προτεκτοράτα δεν θα έφταναν ποτέ στο σημείο να λένε περίπου προς τον Πομπέο “ιδού τα εδάφη μας” προς στρατιωτική χρήση και διευκόλυνση σας και να μην διεκδικούν και να λαμβάνουν την παραμικρή ρητή διασφάλιση, πραγματική εγγύηση και δέσμευση για την τύχη αυτών των εδαφών και δικαιωμάτων τους, όταν μάλιστα αυτά τα εδάφη απειλούνται άμεσα.
Η Ελλάδα, όμως, όχι μόνο παρεδόθη άνευ όρων και ανταλλαγμάτων στην αμερικανική βουλιμία για στρατιωτικές βάσεις αλλά ούτε καν στα λόγια δεν εισέπραξε από τον Μ. Πομπέο μιά συγκεκριμένη, έστω, φράση έμπρακτης αλληλεγγύης και αποδοκιμασίας της τουρκικής επιθετικότητας σε Ελλάδα και Κύπρο.
Και αυτό πότε; Όταν η Τουρκία επιδίδεται εδώ και καιρό ανοικτά σε ένα νέο θαλάσσιο Αττίλα-3 κατά της Κύπρου και όταν σήμερα, με μιά πρωτοφανή σε προκλητικότητα, αυθαιρεσία και επιθετικότητα, πολεμικού χαρακτήρα στην ουσία, κίνησή της πραγματοποιεί γεωτρήσεις μέχρι και στο οικόπεδο 7 νοτίως της Κύπρου!
Είναι χαρακτηριστικό ότι ερωτώμενος ο Μ. Πομπέο στην κοινή συνέντευξή του με τον Ν. Δένδια από τον δημοσιογράφο Αγγ. Αθανασόπουλο του “Βήματος” αναφορικά με την επιθετική στάση της Τουρκίας στην Ανατ. Μεσόγειο, ο Μ. Πομπέο πέταξε, περίπου, την μπάλα στην εξέδρα, ξέχασε την συγκεκριμένη αναφορά στην Τουρκία και είπε ανόρεκτα επί λέξει: “Γνωρίζουμε τις δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα (σ.σ από ποιους και που;) και δουλεύουμε πολύ στενά για να επιτύχουμε κάποια αποτελέσματα. Να μην έχουμε στρατικοποίηση των θεμάτων και να πετύχουμε αποκλιμάκωση (από ποιον;)” τόνισε και συμπλήρωσε πως “πρέπει να πετύχουμε αποτελέσματα που είναι αμοιβαία αποδετκά (!). Υπάρχουν κάποια όρια. Δεν μπορούμε να αφήσουμε οποιονδήποτε (!) να κάνει παράνομες γεωτρήσεις. Δεν μπορεί να επιτραπεί αυτό“.
Ποιος άραγε είναι ο οποιοσδήποτε; Δεν έχει όνομα; Γιατί τόση αβροφροσύνη προς την Τουρκία όταν έχει φτάσει τα πράγματα στα όρια και στο χείλος μιας στρατιωτικής αναμέτρησης; Και αν οι ΗΠΑ διστάζουν ακόμα την οποιαδήποτε ονομαστική αναφορά στην Τουρκία, πως είναι δυνατόν να αναλάβουν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και πολύ περισσότερο δράσεις που θα την ενοχλούν;
Ας μην έχουμε αυταπάτες. Οι ΗΠΑ κοροϊδεύουν τους υποτελείς των Αθηνών και ρίχνουν στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού.
Οι στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα και η στρατιωτική παράδοση της χώρας στην Ουάσιγκτον δεν είναι μόνο αυτές καθ’ εαυτές απαράδεκτες αλλά και είναι “δούρειος ίππος” και μέγας κίνδυνος για την ασφάλεια και την ακεραιότητα της χώρας.
Οι ΗΠΑ, μιά υπερδύναμη που φθίνει και διαρκώς χάνει έδαφος, δεν θέλει και δεν μπορεί να στηρίξει πρακτικά την χώρα μας. Το αντίθετο γίνεται: Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι τα μόνα στηρίγματα των ΗΠΑ και του Ισραήλ στην περιοχή της Ανατ. Μεσογείου και της Εγγύς Ανατολής, χωρίς τα οποία Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ δεν θα ήξεραν που να σταθούν μετά τις τις τελευταίες συνεχείς αποτυχίες τους (Συρία, Χεζμπολάχ κλπ).
Αυτό που Ελλάδα και Κύπρος χρειάζονται επειγόντως είναι ο μεταξύ τους συντονισμός για μιά ανεξάρτητη πολυδιάστατη πορεία και στρατηγική με τέτοιες διεθνείς πολύπλευρες σχέσεις που να υπηρετούν αποκλειστικά τα συμφέροντα της ακεραιότητάς τους, της ειρήνης, της σταθερότητας και της αμοιβαίας επωφελούς συνεργασίας στην περιοχή.
Ιδού η πρόκληση!
Κ.Μ