Με μαζική συμμετοχή πραγματοποιήθηκε η χτεσινή πανεθνική γενική απεργία στην Κολομβία, με συγκεντρώσεις και πορείες σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.
Χιλιάδες εργαζόμενοι όλων των κλάδων παρέλυσαν την παραγωγή και μαζί με φοιτητές και μαθητές βγήκαν στους δρόμους, αψηφώντας το κλίμα τρομοκρατίας που προσπάθησε να επιβάλει η αντιδραστική κυβέρνηση του Ιβάν Ντούκε. Οι διαδηλωτές με τα αιτήματα της απεργίας απορρίπτουν το λεγόμενο πακετάσο (πακέτο αντιλαϊκών μέτρων της κυβέρνησης) που διαλύει τις εργασιακές σχέσεις, διευρύνοντας την επισφαλή εργασία, τη δουλειά με την ώρα, ενώ καθιερώνει μισθό για τους νέους στο 75% του βασικού και χτυπάει το δικαίωμα των εργαζομένων σε αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις. Αντιτίθενται επίσης στις ιδιωτικοποιήσεις της Ασφάλισης και οργανισμών στρατηγικής σημασίας, στην ακρίβεια και τη φοροληστεία στα λαϊκά στρώματα, την ώρα που προωθούνται και νέες φοροαπαλλαγές για τις μεγάλες επιχειρήσεις.
Επίσης οι συνδικαλιστικές και λαϊκές οργανώσεις διαδηλώνουν για να σταματήσουν από την κυβέρνηση οι παραβιάσεις της ειρηνευτικής συμφωνίας με τους αντάρτες, για να σταματήσουν οι δολοφονίες λαϊκών αγωνιστών (700 μέσα σε τρία χρόνια, κυρίως από παραστρατιωτικές οργανώσεις, με την ανοχή του κράτους), να σταματήσει η ποινικοποίηση του δικαιώματος στην απεργία και την κοινωνική διαμαρτυρία.
Στην πρωτεύουσα Μπογκοτά, των πάνω από 7 εκατομμυρίων κατοίκων, «ποτάμια» διαδηλωτών ξεκίνησαν από το πρωί και συνέρρεαν με τόπο συνάντησης την πλατεία Σιμόν Μπολίβαρ, όπου θα γινόταν η κεντρική συγκέντρωση των συνδικάτων και των οργανώσεων που καλούσαν στην απεργία, και που γέμισε ασφυκτικά. Στη Λεωφόρο Σούβα, όπου ήταν πιο εμφανής η παρουσία των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας ESMAD (τα αντίστοιχα ΜΑΤ), σημειώθηκαν συγκρούσεις μετά από προκλήσεις των ESMAD και αξιοποιώντας λίγα προβοκατόρικα στοιχεία, ενώ έγινε εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων και χημικών. Αργότερα έρχονταν αναφορές για τραυματισμούς και πλήθος συλλήψεων από τους χιλιάδες στρατού και αστυνομίας που είχαν αναπτυχθεί σε όλη τη χώρα.
Στις αμέσως μεγαλύτερες πόλεις, Κάλι και Μεντεγίν, ήταν επίσης χιλιάδες αυτοί που διαδήλωσαν, όπως και σε όλες τις κεντρικές πλατείες και των 32 επαρχιών.
Εκτός από την καταστολή, ο Ντούκε «απάντησε» στους εργαζόμενους και το λαό της χώρας με διάγγελμα, στο οποίο δήλωσε μεν ότι «ακούει τον λαό», αλλά παρέπεμψε στον «κοινωνικό διάλογο» για τη συζήτηση των λαϊκών αιτημάτων…