Κοίτα ρε συ ποιοι ετοιμάζονται να μας σώσουν

Μέσα στην απίστευτη παράνοια και τον παραλογισμό που ζούμε, είναι ανάγκη να επισημάνουμε ξανά και ξανά, και ξανά αν χρειαστεί, ορισμένα πραγματάκια, καθ’ ότι «η επανάληψη μήτηρ μαθήσεως»
 
Η Ελλάδα έχει παραιτηθεί αμετάκλητα και άνευ όρων από την ασυλία της , που της παρείχε η εθνική της κυριαρχία (αρ.14 παρ. 5), όταν από τον Μάιο του 2010 η κυβέρνηση ΓΑΠ υπέγραψε την πρώτη δανειακή σύμβαση και μάλιστα χωρίς έγκριση από την ελληνική βουλή. Έκτοτε, όλες οι κυβερνήσεις έως σήμερα, όχι μόνο τηρούν απαρέγκλιτα την πρωτοφανή συνταγματική εκτροπή εθελοντικής απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας, αλλά πρωτοστάτησαν στην υπογραφή 2 ακόμα δανειακών συμβάσεων επί τω χείρω, βαθαίνοντας τη νομιμοποίηση του καθεστώτος δουλοπαροικίας ενός ληστρικού χρέους και εδραιώνοντας ένα μοναδικό στα παγκόσμια δεδομένα, περιβάλλον οικονομικής κατοχής και ασφυξίας απανταχού στην ελληνική επικράτεια.
 
Ουσιαστικά πρόκειται για έναν μη πολεμικό επεκτατισμό, έναν οικονομικό ιμπεριαλισμό που εκπορεύεται από το πολυπλόκαμο ανεξέλεγκτο σύστημα των χρηματοπιστωτικών αγορών σε παγκόσμιο επίπεδο και που βρίσκει πεδίο εφαρμογής μέσα από τους υπερεθνικούς οργανισμούς της ΕΕ, του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, δηλαδή του πυλώνες του επιθετικού νεοφιλελευθερισμού και που καρπώνεται εξ’ ολοκλήρου σχεδόν η Γερμανία στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το 4^ο Ράιχ, θεμελιώθηκε με την συνθήκη του Μάαστριχτ, οικοδομήθηκε με την νομισματική ένωση και αποκαλύφθηκε σε όλο του το εύρος όταν η παγκόσμια κρίση έθεσε σε τροχιά κατάρρευσης την ευρωζώνη και την ΕΕ.
 
Το ότι η Ελλάδα θυσιάστηκε για να σωθεί το οικοδόμημα της ευρωζώνης, οι ευρωπαϊκές τράπεζες και η ΕΕ, είναι πλέον απόλυτα παραδεκτό από τους ίδιους του εμπνευστές της οικονομικής υποδούλωσής της. (Εκθεση Ανεξάρτητης Υπηρεσίας Αξιολόγησης του ΔΝΤ, δηλώσεις Ντάισεμπλουμ).
 
Τίποτα βέβαια από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί, αν δεν είχαμε το πιό εθελόδουλο, παρασιτικό και κατσαπλιάδικο πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, το οποίο σύσσωμο αποφάσισε από το 2008, στις απαρχές της κρίσης, να σώσει το τομάρι του. Γιατί γνώριζε πολύ καλά, πως η διαχρονική συμμετοχή του στην λεηλασία του δημόσιου ταμείου και των ασφαλιστικών ταμείων, σε κάθε λογής κλοπή και αγυρτεία σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας, από το χρηματιστήριο και τα δομημένα ομόλογα, τα εξοπλιστικά προγράμματα, μέχρι την κατοχή και κερδοσκοπία με ομόλογα του δημόσιου χρέους στα χέρια του, αποτελούσαν αναμφισβήτητα ενοχοποιητικά στοιχεία σε βάρος του. Και αυτά επικρέμονταν και κουνιούνταν επιδεικτικά εμπρός στα μάτια των ταγών του έθνους, από τους φίλους «εταίρους» δανειστές και «συμμάχους.» Να γιατί αυτό το πολιτικό σύστημα και οι προεκτάσεις του δεν είχε κανένα δισταγμό να μεθοδεύσει σε συνεργασία μαζί τους, την χρεοκοπία της Ελλάδας. Άλλωστε ο καλλύτερος τρόπος για να σώσεις το τομαρι σου, είναι να γίνεις υποτακτικός στην υπέρτατη εξουσία.
 
Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται στην χειρότερη θέση στην μεταπολεμική ιστορία της. Δεν βρίσκεται απλά σε κατάσταση εξάρτησης από ξένες δυνάμεις. Αυτή ταιριάζει σε προκτετοράτα και αποικίες. Δεν είμαστε καν προκτετοράτο. Είμαστε χώρα διασωληνωμένη στην εντατική, υπό ξένη διοίκηση, και την πραγματική εξουσία να ασκείται από ξένα κέντρα έξω από την Ελλάδα. Αυτό δεν λογίζεται ούτε καν ως βάθεμα της εξάρτησης. Το βάθεμα χρειάζεται κρατική οντότητα για να επισυμβεί. Η Ελλάδα όμως δεν αποτελεί κρατική οντότητα, γιατί πολύ απλά το ίδιο το κράτος εκποιήθηκε και ιδιωτικοποιήθηκε, απεμπολώντας ακόμα και όσα από τα, τύποις κοινωνικά χαρακτηριστικά προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος διακρατούσε. Η ανεξάρτητη από το κράτος αλλά εξαρτημένη και απολογούμενη με ιδιωτικοοικονομικούς όρους αποκλειστικά στους δανειστές ΑΑΔΕ, είναι η επιβεβαίωση της ιδιωτικοποίησης.
 
Δεν είναι λοιπόν καθόλου υπερβολή, να θεωρούμε βάσιμα, ότι η χώρα τελεί κυριολεκτικά από οικονομική μεν κατοχή, όπου όμως τα αποτελέσματά της στο επίπεδο της οικονομίας, της ανεργίας, του δημογραφικού, της μείωσης του πληθυσμού, της υπογεννητικότητας, βρίσκονται σε χειρότερο σημείο από την από την ναζιστική κατοχή. Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, η Ελλάδα πληρεί τους όρους που θέτονται από τον ΟΗΕ [1], για χώρες ή πληθυσμούς που υπόκεινται σε γενοκτονία. Το Διεθνές Δίκαιο υποχρεώθηκε με αφορμή τον β’ παγκόσμιο πόλεμο, να θέσει κανόνες δικαίου για τις χώρες που τελούσαν υπό στρατιωτική – πολεμική κατοχή. Στα επόμενα χρόνια, με αφορμή τις δανειακές συμβάσεις στην Ελλάδα που κατέλυσαν την έννοια της εθνικής κυριαρχίας, το Διεθνές Δίκαιο θα είναι υποχρεωμένο να ορίσει τους όρους δικαίου,  για χώρες που τελούν υπό κατοχή,  χωρίς πόλεμο. Να το θυμάστε αυτό. Αρκεί να ελευθερωθούμε.
 
Είναι λοιπόν ποτέ δυνατό, να πιστεύει κανείς σήμερα στα σοβαρά, πως αυτό το πολιτικό σύστημα με προεξέχοντα τα κοινοβουλευτικά μέλη του και την βαθιά διαπλοκής τους, θα βάλουν τα στήθια τους να υπερασπίσουν την πατρίδα; Είναι δυνατό να πιστεύει κανείς οτι όσοι ξεπούλησαν και ξεπουλούν δημόσια περιουσία, λιμάνια, αεροδρόμια, αιγιαλούς, υλικά και άϋλα αγαθά, την ίδια τους τη μάνα, νοιάζονται για την Ελλάδα; Αυτοί που φτωχοποίησαν σε βαθμό εξαθλίωσης τις οικογένειες, και τώρα εκπλειστηριάζουν τους κόπους και τα βάσανα των μεροκαματιάρηδων, των μισθωτών και των συνταξιούχων, των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, λέτε να θέλουν να επιβιώσει ο τόπος; Είναι δυνατό να μιλούν αυτοί για δημοκρατία και πυλώνα σταθερότητας στην περιοχή, όταν σχεδιάζουν δημοψηφίσματα που δεν τους βγαίνουν και αψηφούν την λαϊκή ετυμηγορία;
 
Είναι δυνατό να υπερασπίσουν αυτόν τον τόπο, όταν υπογράφουν την κατάπτυστη σύμβαση με την ΕΕ και την Τουρκία για το προσφυγικό-μεταναστευτικό και μετατρέπουν από το 2016 το Αιγαίο σε Νατοϊκή θάλασσα που ανήκει στα ψάρια της, μετατρέποντας τα νησιά του Ανατολικού σε περιοχές γκρίζας εδαφικής κυριαρχίας;
 
Όχι αγαπητοί! Αυτοί που υπέγραψαν τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις εξυπηρετώντας αποκλειστικά τα συμφέροντα των δανειστών ενάντια στην συντριπτική πλειοψηφία έθεσαν την Ελλάδα σε κατοχή και  προετοίμασαν το στάδιο για να συντελεστεί ο διαμελισμός και η απώλεια εδάφους σήμερα. Είναι οι ίδιοι που θα δεχτούν, αν ήδη δεν έχουν συμφωνήσει, την συγκυριαρχία και την συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο. Είναι αυτοί που κόπτονται για να χάσει και η Κύπρος την κρατική της οντότητα, θυσία στα γεωοικονομικά συμφέροντα των δυτικών. Είναι αυτοί που παζαρεύουν την Μακεδονία και την Θράκη προκειμένου υπό επικυριαρχίας Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταστούν εξαιρετικές Ειδικές Οικονομικές Ζώνες στην εξυπηρέτηση νατοϊκών σχεδιασμών και ξένων επιχειρηματικών συμφερόντων. Είναι αυτοί που με ακατάπαυστο ενδοτισμό και υποτέλεια, αφήνουν τον αναβαθμισμένο Ερντογάν στη διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα, να εκμεταλλεύεται εις βάρος μας το εξαιρετικό γεωστρατηγικό του πλεονέκτημα. Είναι αυτοί που είτε με ενσωματωμένο τον αριστερό ψευτοδιεθνισμό τους στον προτενσταντισμό του νεοφιλελευθερισμού, είτε με την αναβιούσα εθνικοφροσύνη της φουστανέλας, ετοιμάζονται τώρα να οδηγήσουν ξανά την Ελλάδα και τον λαό της στις πιό σκαιές μέρες της ιστορίας της. Σε ανείπωτη τραγωδία.
 
Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, δεν διαφέρουν σε τίποτα. Πρόκειται για διαπιστευμένες εταιρείες υπαλλήλων ειδικού σκοπού, εντεταλμένες για το χειρότερο. Η μόνη διαφορά, η ψευδεπίγραφη διαφοροποίηση στο πεδίο της ιδεολογίας προκειμένου να μην καταλαβαίνει ο Έλληνας τον πλήρη ακρωτηριασμό που έρχεται. Κι από κοντά οι υπόλοιπες κοινοβουλευτικές δυνάμεις, σε ρόλο και τρόπο δεκανικιών και χρήσιμων ηλίθιων στο σύστημα. Μηδενός εξαιρουμένης.
 
Δεν θα πως τι χρειάζεται. Θα πω μόνο, πως ο εξωκοινοβουλευτικός χώρος μέχρι στιγμής εμφανίζεται κατώτερος των περιστάσεων. Και ο λαός μας είτε θα πορευθεί μόνος χωρίς οργάνωση και πολιτικά συγκροτημένη εκπροσώπηση, έρμαιο των κάθε λογής κάπηλων, είτε θα ηττηθεί ολοκληρωτικά κατατώντας κυριολεκτικά μετανάστης στην ίδια του την χώρα.
 
 
[1] ΟΗΕ Σύμβαση για την Πρόληψη και Καταστολή Εγκλημάτων Γενοκτονίας