Άγριος καυγάς έχει ξεσπάσει μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ…. για το πάπλωμα του κομματικού ελέγχου της κρίσιμης ανεξάρτητης αρχής για την Προστασία του Ανταγωνισμού.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διόρισε, λίγο πριν φύγει από την εξουσία, σε αυτήν την κατά τ’ άλλα ανεξάρτητη αρχή, η οποία έχει υπό τον έλεγχο της όλη σχεδόν την οικονομία και τον επιχειρηματικό τομέα, την “υπάλληλο” του Πρωθυπουργού και εντολοδόχο του τελευταίου, πρώην σύμβουλο του στα νομικά θέματα και πρώην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Βασιλική Θάνου!
Ο διορισμός αυτός συνιστούσε χωρίς αμφιβολία πρώτου μεγέθους σκάνδαλο, το οποίο επιβεβαίωνε για άλλη μία φορά ότι οι ανεξάρτητες αρχές στην Ελλάδα είναι μία κοροϊδία και το “έξυπνο” φύλο συκής για να επιτυγχάνονται με τις ελάχιστες δυνατές αντιδράσεις οι πιο αδίστακτες κομματικές και πελατειακές επεμβάσεις στο κράτος, την οικονομία και την κοινωνία.
Έρχεται τώρα ως κυβέρνηση η Ν.Δ και βρίσκει “εύσχημο” πρόσχημα το “ασυμβίβαστο” της θέσης πρώην συμβούλου του πρωθυπουργού με την συγκεκριμένη θέση στην Προεδρία της Επιτροπής του Ανταγωνισμού και αφού εξήγγειλε ότι θα νομοθετήσει σχετικά, σκοπεύει να ρίξει μία δυνατή “κλωτσιά” απομάκρυνσης της κ. Βασ. Θάνου από την καρέκλα της στην Επιτροπή.
Η κίνηση της Ν.Δ θα ήταν εύλογη, σωστή και δικαιολογημένη αν η ίδια δεν επιδίωκε να γίνει “χαλίφης στη θέση του χαλίφη” και αντί της “εγκάθετου” του Τσίπρα στην Επιτροπή του Ανταγωνισμού, να αξιοποιήσει τώρα τη δική της πλειοψηφία στη Βουλή, προκειμένου να εγκαταστήσει στην Επιτροπή τον/την αντίστοιχο/η, εγκάθετο/η του Κυρ. Μητσοτάκη.
Δυστυχώς αυτή είναι η τραγωδία στην Ελλάδα και μία από τις πολύ κρίσιμες αιτίες που την κρατάνε καθηλωμένη στο τέλμα και την καθυστέρηση.
Και ακόμα τραγικότερο είναι ότι πάνω σε αυτό το ειδεχθές και αποκρουστικό παιχνίδι για τον κομματικό έλεγχο της Επιτροπής Ανταγωνισμού, στήνεται ένας άθλιος δικομματικός καυγάς, ο οποίος το μόνο καλό που έχει είναι ότι από σπόντα βγάζει και μερικά άπλυτα στην φόρα.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΛΑΤΣΗ ΚΑΙ ΕΛΠΕ
Και ενώ όταν πρόκειται για τον άθλιο κομματικό έλεγχο θέσεων και θεσμών μαίνεται η δικομματική κοκορομαχία, όταν πρόκειται για εκχώρηση καρέκλας κατ’ ευθείαν στα μεγάλα αφεντικά της διαπλεκόμενης και ξενόδουλης ολιγαρχίας επικρατεί δικομματική συναίνεση και άκρα του τάφου σιωπή ανάμεσα σε όλα τα πολιτικά κέντρα του κατεστημένου και όχι μόνο σε αυτά.
Είναι κάτι παραπάνω από χαρακτηριστική η περίπτωση των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ), όπου η κυβέρνηση της Ν.Δ, χωρίς οποιαδήποτε διαδικασία, φύτεψε στην Διοίκηση τους, τους ανθρώπους του Λάτση, και κυρίως ορίζοντας τον παλιό και γνωστό “υπάλληλο” του κυρίου Σπύρου, Ανδρέα Σιαμίση, ως διευθύνοντα Σύμβουλο δηλαδή απόλυτο άρχοντα των ΕΛΠΕ, επαναφέροντας έτσι, στη στρατηγική αυτή εταιρεία την παλιά “κανονικότητα” που είχε διαταράξει ως υπουργός Ενέργειας, στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ο Παναγ. Λαφαζάνης, πετάγοντας έξω τους ανθρώπους του Λάτση.
Για αυτό το σκαστό σκάνδαλο απόλυτης παράδοσης, κόντρα στη νομιμότητα και τη θεσμική διαδικασία των ΕΛΠΕ στον Λάτση σε ένα αποφασισμένο δρόμο από ΣΥΡΙΖΑ και Λάτση για το ξεπούλημα της εταιρείας όχι μόνο δεν υπήρξε καμία αντιπαράθεση ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ αλλά αντίθετα και οι δύο ως καλά “συνεταιράκια” και “υπαλληλάκια” της ολιγαρχίας, σιώπησαν συναινώντας.
Το κωμικό και απολύτως ενδεικτικό είναι ότι κάτι πήγε να ψελίσει επ’ αυτών το ΚΙΝΑΛ και μίλησε μόνο για τον μη εκτελεστικό Πρόεδρο των ΕΛΠΕ, πρώην υπουργό κυβέρνησης της Ν.Δ, Γιάννη Παπαθανασίου που διόρισε ο κ. Χατζηδάκης, ξεχνώντας, κατά λάθος φυσικά, το μακρύ χέρι του Λάτση, τον κ. Σιάμιση. Αλοίμονο, αυτό δα έλειπε να στραφεί το ΚΙΝΑΛ κατά Λάτση! Δεν τρελάθηκε!
Γ. Αρτινός
