Ισπανικός εμφύλιος και αθλητισμός

1672
εμφύλιος

Αρκετοί ισχυρίζονται ότι τα πάντα στη ζωή είναι πολιτική, κάτι που σημαίνει ότι ο αθλητισμός δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.

Στις 17 Ιουλίου συμπληρώνονται 82 χρόνια από το ξέσπασμα του στρατιωτικού πραξικοπήματος στο ισπανικό Μαρόκο. Ουσιαστικά επρόκειτο για την έναρξη του εμφύλιου πολέμου της Ισπανίας (1936-1939) και το άνοιγμα του δρόμου για την εγκαθίδρυση δικτατορίας η οποία διήρκησε μέχρι το 1975 (έτος θανάτου του στρατηγού, αρχιπραξικοπηματία και μετέπειτα δικτάτορα Φράνκο). Τι σχέση μπορεί να είχαν εκείνες οι πολεμικές συρράξεις με τις εγχώριες αθλητικές δραστηριότητες και τους Έλληνες αθλητές;

Ακολουθούν οι απαντήσεις.

Η Ολυμπιάδα που δεν πρόλαβε να διεξαχθεί και η ελληνική αποστολή

Η Εργατική Ολυμπιάδα («κόκκινοι» Ολυμπιακοί αγώνες όπως χαρακτηρίστηκαν) είχε προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στην Βαρκελώνη, όμως το στάδιο βομβαρδίστηκε από τα στρατεύματα του Φράνκο με συνέπεια η διοργάνωση να μη γίνει.

Στις 11 Ιουλίου παρέλασε ως εκπρόσωπος της «Λαϊκής Ολυμπιακής Επιτροπής» της Ελλάδας ο αθλητής Φώτης Αδαμίδης. Αντίθετα οι υπόλοιποι Έλληνες αθλητές  (μέσω της συμμετοχής τους στον εν λόγω θεσμό θέλησαν να μποϊκοτάρουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου) δεν κατάφεραν να φτάσουν στην ισπανική πόλη, παρά την τεράστια κινητοποίηση που έγινε από ελληνικά έντυπα (μέχρι και έρανος είχε γίνει) προκειμένου να συγκεντρωθούν τα χρήματα που απαιτούνταν για να ταξιδέψουν εκεί.

Παράγοντες της Ρεάλ – θύματα του Φράνκο.

Δεν κυνηγήθηκαν μόνο η Μπαρτσελόνα και οι βάσκικοι σύλλογοι από το καθεστώς του Φράνκο. Την αντιδικτατορική τους στάση πλήρωσαν… και στελέχη της Ρεάλ Μαδρίτης, δηλ. του προσκείμενου στον δικτάτορα σωματείο.

Ο κομμουνιστής συνταγματάρχης Ορτέγα (πρόεδρος των «μερένχες«) εξαφανίστηκε μυστηριωδώς μετά τη σύλληψή του. Ο Ραφαέλ Σάντσες Γκουέρα (δημοκρατικών φρονημάτων) βασανίστηκε, ενώ εκτελέστηκαν δύο μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ομάδας (αντιπρόεδρος και ταμίας).

Δολοφονία προέδρου της Μπαρτσελόνα και καταστροφή των γραφείων της

Στις 6 Αυγούστου 1936 ο Γιόζεπ Σουνιόλ (πρόεδρος της Μπαρτσελόνα, δικηγόρος και βουλευτής αριστερού κόμματος που υποστήριζε την ανεξαρτησία της Καταλονίας) δολοφόνηθηκε στα περίχωρα της Γαλικίας (Γουαδαράμα) από στρατιωτικές φάλλαγες μετά από μπλόκο.

Το άψυχο κορμί του δεν βρέθηκε ποτέ. Στο σημείο της δολοφονίας του υπάρχει πλέον επιγραφή με το όνομά του. Το όνομά του σβήστηκε  (με εντολή του Φράνκο) από τον κατάλογο των προέδρων των «μπλαουγκράνα» και τρία χρόνια μετά το θάνατό του πέρασε από στρατοδικείο. Άκουσον – άκουσον.

16 Μαρτίου 1938, στη διάρκεια του αεροπορικού βομβαρδισμού της Βαρκελώνης από τις φάλαγγες, καταστράφηκαν τα γραφεία της Μπαρτσελόνα.

Ο σύλλογος μετονομάστηκε (υποχρεωτικά) σε «Ποδοσφαιρικό Σύλλογο Βαρκελώνης» και αφαιρέθηκε από το σήμα του η καταλανική σημαία.

Ένα μήνα μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου, ποδοσφαιριστές της Μπαρτσελόνα και της Αθλέτικ Μπιλμπάο εντάχτηκαν στον στρατό των Δημοκρατικών.

Διάσωση… ενός μόνο διεθνούς ποδοσφαιριστή

Λόγω του ότι μαινόταν ο Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, διεκόπη κάθε αθλητική δραστηριότητα εντός των συνόρων. Από τους ποδοσφαιριστές, ο Ισίντρο Λάνγκαρα (σπουδαίος επιθετικός της τότε εποχής) μεταγράφηκε από την Οβιέδο στην Σαν Λορέντζο (Αργεντινή) στην οποία αγωνίστηκε για μία πενταετία (1938-1943). Ήταν ο μοναδικός που συνέχισε να παίζει σε υψηλό επίπεδο.

Επίλογος

Από το 1939 μέχρι και το 1975, οι επεμβάσεις του Φράνκο στον αθλητισμό της Ισπανίας ήταν αρκετές και λίγο – πολύ γνωστές. Εμείς παρουσιάσαμε ορισμένα γεγονότα της περιόδου του εμφυλίου.

Χρήστος Παπαθεοφάνους, Αθλητικός συντάκτης,

(τακτικό μέλος ΕΣΗΕΑ και ΠΣΑΤ, βραβευμένος από τον ΠΣΑΤ το 2012)

*Πηγή: new-economy.gr

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας