Το νεκροτομείο της ιατροδικαστικής υπηρεσίας είναι εδώ και καιρό γεμάτο, ενώ οι άλλες υπηρεσίες που διαθέτουν ψυκτικούς θαλάμους αδυνατούν συστηματικά να φιλοξενήσουν τις σορούς
Στα αζήτητα και εκτός ψυγείων των νεκροτομείων μένουν νεκροί που δεν έχουν συγγενείς ή είναι αγνώστου ταυτότητας στη Θεσσαλονίκη. Το νεκροτομείο της ιατροδικαστικής υπηρεσίας είναι εδώ και καιρό γεμάτο, ενώ οι άλλες υπηρεσίες που διαθέτουν ψυκτικούς θαλάμους, αδυνατούν να φιλοξενήσουν συστηματικά σορούς που δεν έχουν παραληφθεί για ταφή.
«Μόλις προχθές που παρέλαβα έναν νεκρό σε σήψη, δεν υπήρχε θέση σε ψυγείο και τον περιφέραμε δύο ημέρες», περιγράφει ο ιδιοκτήτης γραφείου τελετών Γιάννης Γκουσμπουνάρης. «Το ένα νεκροτομείο της ιατροδικαστικής, έχει γεμίσει, το άλλο του Πανεπιστημίου και τα νοσοκομεία δεν παραλαμβάνουν νεκρούς για φιλοξενία». Εξήγησε πως χρειάστηκε η παρέμβαση του διευθυντή της ιατροδικαστικής του ΑΠΘ Νικόλαου Ράικου για να δεχτούν τη σορό.
«Δεν υπάρχει υπάλληλος να λειτουργήσει τους ψυκτικούς θαλάμους, πέραν του ωραρίου. Όμως ακόμη κι έτσι εμείς φιλοξενούμε συνήθως σορούς από το νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, όπου δεν έχουν δυνατότητα λόγω κακής ψύξης, όπως και άλλες το πρωί», σημείωσε ο κ. Ράικος.
Η κατάσταση με τους νεκρούς οι οποίοι είτε είναι αγνώστων στοιχείων, χωρίς συγγενείς, είτε οι συγγενείς τους δεν τους παραλαμβάνουν επειδή δεν έχουν χρήματα για τα έξοδα ταφής, έχει φτάσει σε αδιέξοδο στη Θεσσαλονίκη. Η ιατροδικαστική υπηρεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης είναι η μόνη που φιλοξενεί συστηματικά τέτοιες σορούς. Όμως οι ψυκτικοί θάλαμοι είναι ασφυκτικά γεμάτοι. Μάλιστα ιατροδικαστές και υπάλληλοι αναγκάστηκαν και τοποθέτησαν περίπου δέκα σορούς, που περιμένουν την ολοκλήρωση των διαδικασιών για ταφή με δημόσια δαπάνη, λόγω έλλειψης χώρου. Οι διαδικασίες αυτές μπορούν να κρατήσουν μέχρι και τρεις μήνες.
Όπως αναφέρει ο κ. Γκουσμπουνάρης, ο οποίος είναι από τους λίγους ιδιοκτήτες γραφείων τελετών που παραλαμβάνουν νεκρούς χωρίς συγγενείς, η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο. «Τα νοσοκομεία δεν δέχονται επειδή λένε ότι εξυπηρετούν τις δικές τους ανάγκες.Σε ορισμένα νοσοκομεία αυτό ισχύει, σε άλλα πάντως υπάρχουν κενοί θάλαμοι. Όμως δεν βάζουν νεκρούς για φιλοξενία».
Ο ίδιος, που εξυπηρετεί ουσιαστικά το δημόσιο, φτάνει σε σημείο να χτυπάει πόρτες σε ιατροδικαστικές υπηρεσίες και νοσοκομεία, για να βρεθεί θέση σε ψυκτικούς θαλάμους.