Βαθαίνει η εμπλοκή της Ελλάδας σε επικίνδυνους σε ΝΑΤΟικούς τυχοδιωκτισμούς
Έληξε χτες η διήμερη Σύνοδος των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες με απόφαση για παραμονή της ΝΑΤΟικής αρμάδας SNMG2 στο Αιγαίο. Ο γ.γ. του ΝΑΤΟ, επιβεβαιώσε ότι η παραμονή της ΝΑΤΟικού στόλου στο Αιγαίο, που βρίσκεται σ’αυτό μετά από αίτηση της κυβέρνησης για «διαχείριση» του Προσφυγικού, στην πραγματικότητα «κοιτάζει» στη Μαύρη θάλασσα, όπως και στα υπόλοιπα μέτωπα όπου το ΝΑΤΟ αντιπαρατίθεται με τη Ρωσία. Υπό το φως και αυτών των αποφάσεων που μετατρέπουν το Αιγαίο όλο και περισσότερο σε κλειστή «ΝΑΤΟική» θάλασσα, οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για την εμπλοκή της χώρας μας στους ϊμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς μεγαλώνει ακόμα παραπάνω.
Μάλιστα, ο μετέχων στην υπουργική σύνοδο από την ελληνική κυβέρνηση, αρμόδιος υπουργός Π. Καμμένος, έσπευσε με δήλωσή του να πανηγυρίσει για την παραμονή εδώ της ΝΑΤΟικής δύναμης, ενδύοντας την με το μανδύα «εθνικής επιτυχίας».
Τα παραπάνω, εξήγησε ο γ.γ. του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ, όταν παρουσιάζοντας τις αποφάσεις της υπουργικής Συνόδου, έκανε αναφορά για «δυο επιπλέον μέτρα που θα πάρουμε στη θάλασσα: μιαν αυξημένη ναυτική παρουσία του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα για βελτίωση της κατάρτισης, ασκήσεις και επιτήρηση της περιοχής, και μια λειτουργία συντονισμού για τις Μόνιμες Ναυτικές Δυνάμεις του ΝΑΤΟ (σ.σ: μία εκ των οποίων είναι και η SNMG2 που από πέρυσι τέτοιο καιρό αναπτύχθηκε στο Αιγαίο) όταν επιχειρούν με άλλες συμμαχικές δυνάμεις στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας».
Ήδη από πέρυσι, πλοία της SNMG2, παρακάμπτοντας και αξιοποιώντας το Προσφυγικό για το οποίο δήθεν αναπτύχθηκαν στο Αιγαίο, περνούσαν στη Μαύρη Θάλασσα. Εκεί είτε συμμετείχαν σε ασκήσεις του ρουμάνικου, του βουλγάρικου ή του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, ή με πλοία από τις τρεις αυτές χώρες συγκροτούσαν υπο-ομάδα της SNMG2, διεξάγοντας δικές της ασκήσεις στην περιοχή, ελέγχοντας όλον τον πλουν ρωσικών πολεμικών πλοίων προς και από τη Συρία. Η πρακτική αυτή λαμβάνει πλέον και επίσημο χαρακτήρα με απόφαση της Συνόδου, και έγκριση και υπογραφή και της ελληνικής κυβέρνησης.
Κι όλα αυτά, όταν η Ελλάδα σε ένα διεθνές περιβάλλον που αλλάζει ταχύτατα χρειάζεται μία νέα πραγματικά πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική μακρυά από τις επιλογές του ευρωατλαντικού οικοπέδου, πολιτική που είναι απαραίτητη για να στηρίξει την ασφάλειά της και να βγει από την νεοαποικιακή ιμπεριαλιστική κηδεμονία.