Η “διπλωματία των σεισμών” δοκιμάστηκε στο παρελθόν από τον ΓΑΠ με αποτυχημένα και οικτρά αποτελέσματα. Όταν η ιστορία της προσέγγισης δια των σεισμών επαναλαμβάνεται, είναι αναμενόμενο να καταλήξει στην ίδια αποτυχία αλλά και σε κάτι χειρότερο, σε φάρσα. Η πρόθεση που εξεδήλωσε η Ελλάδα να βοηθήσει την Τουρκία, απαντήθηκε από τον Ερντογάν με την ετοιμότητα της Τουρκίας, όχι να δεχθεί οποιαδήποτε στήριξη αλλά να βοηθήσει εκείνη, ως υπερέχουσα, την Ελλάδα για να επουλώσει τις πληγές της.
Δυστυχώς είδαμε και σε αυτήν την περίπτωση να εμφανίζεται η επίδειξη τουρκικής ισχύος και στην αναγκαία αλληλοβοήθεια που είναι απαραίτητη, στις πολύ δύσκολες στιγμές που βιώνουν και οι δύο λαοί .
Αλλά γιατί πάμε μακριά, για ποια αλληλοβοήθεια μιλάμε όταν την ώρα που δοκιμάζονται οι δύο λαοί από τον σεισμό και τη μετασεισμική ακολουθία, η Τουρκία συνεχίζει το βιολί της, με το Oruc Reis να πλησιάζει τον 28ο μεσημβρινό και το Barbaros να διεξάγει γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ.
Κ.Μ
