Το συμβάν στο ορυχείο.
Το πρωί του Σαββάτου 10 Ιουνίου, σημειώθηκε μία τεράστια κατολίσθηση στο ορυχείο Αμυνταίου του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας με αποκόλληση και μετακίνηση τεράστιων μαζών που προκάλεσε την καταπλάκωση και καταστροφή, μερική ή ολική, τριών γιγάντιων καδοφόρων εκσκαφέων και την πολύ μεγάλη ζημιά του τέταρτου εκσκαφέα.
Ευτυχώς δεν υπήρξαν θύματα
Όπως ισχυρίζεται η διεύθυνση του Λιγνιτικού Κέντρου, έδρασε ορθά, παρακολουθώντας τα δεδομένα στο ορυχείο και εκτιμώντας τους διαφαινόμενους κινδύνους. Είχε φροντίσει τις προηγούμενες ημέρες να αποκλείσει το χώρο από κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα και έτσι ευτυχώς δεν κινδύνευσαν ζωές
Με την αναστολή των εργασιών στο ορυχείο, το αποτέλεσμα ήταν να αποφευχθούν τουλάχιστον τα χειρότερα, για περίπου 200 λιγνιτωρύχους, που υπό κανονικές συνθήκες, θα εργάζονταν στο ορυχείο. ‘Ομως η οικονομική και η επιχειρησιακή ζημιά για τη ΔΕΗ είναι τεράστια.
Επίσης έχει υπάρξει και αντίλογος στους ισχυρισμούς των υπευθύνων της ΔΕΗ, που δεν τους αθωώνει. Με βάση αυτό τον αντίλογο, σε μια εποχή που η γνώση, η επιστήμη και η τεχνολογία έχει προχωρήσει σε απίστευτο βαθμό, είναι αστείο να γίνεται επίκληση υπερφυσικών και φυσικών φαινομένων για να καλυφθούν οι ευθύνες για τις κατολισθήσεις. Οι τομές στα ορυχεία είναι ανθρώπων έργα και στα χέρια αυτών είναι όλος ο έλεγχος
Σύμφωνα με τον αντίλογο αυτό, εδώ και πολλά χρόνια μπαίνουν πολλά εμπόδια στην ομαλή λειτουργία και διάνοιξη των ορυχείων και επικρατεί αναρχία στην παραγωγή.
Τεράστιο το κόστος από την κατολίσθηση
Το κόστος για την Επιχείρηση, είναι τεράστιο.
Τα στελέχη της επιχείρησης, εκτιμώντας τις ζημιές, μόνο με βάση τα κατεστραμμένα εκσκαπτικά μηχανήματα, τις υπολογίζουν στα 50 εκατ. Ευρώ.
Για το ορυχείο, σύμφωνα με τον διοικητή κ. Παναγιωτάκη από τους 30 εκατομμύρια τόνους, που είναι η συνολική απολήψιμη ποσότητα λιγνίτη, ανέπαφοι από την κατολίσθηση έμειναν τα 4,5 εκατομμύρια τόνοι, που αντιστοιχούν στο 15% του κοιτάσματος. Επομένως, για το υπόλοιπο 85% θα χρειαστεί κάποιο χρονικό διάστημα ώστε να διαπιστωθεί αν και σε ποιον βαθμό μπορεί να αξιοποιηθεί.
Η αξιοποίηση όμως του 85% του ορυχείου μετά την κατολίσθηση είναι «μετέωρη».
Τα προαναφερόμενα 30 εκατ. τόνοι κοιτάσματος λιγνίτη, με τιμή 20 ευρώ ο τόνος, αποτιμώνται σε περίπου 500-600 εκατ. ευρώ. Το μέγεθος αυτό εκφράζει μία τάξη μεγέθους της ζημιάς, αλλά το ακριβές ύψος της ζημιάς δεν μπορεί να εκτιμηθεί σήμερα. Ασφαλέστερη εκτίμηση μπορεί να υπάρξει μόνο μετά από 3 μήνες και το πιθανότερο ενδεχόμενο, είναι, το ύψος της ζημιάς να είναι αυξημένο..
Επίπτωση στην απασχόληση;
Στο συγκεκριμένο εργοτάξιο, η απασχόληση προσέγγιζε τα 1000 άτομα (μόνιμοι περίπου 550 ενώ οι υπόλοιποι ήταν έκτακτοι της ΔΕΗ και εργολαβικοί). Αν και από μέρους των υπευθύνων της ΔΕΗ βεβαιώνεται πως είναι εξασφαλισμένη η συνέχεια της απασχόλησής τους και αμοιβής τους, θεωρούμε εύλογη την ανησυχία των εργαζομένων αυτών.
Αυτή η ανησυχία θα εκλείψει αν αποφασιστεί η μεταφορά τους σε διπλανά ορυχεία.
Σχετικά με τους κατοίκους των Αναργύρων.
Οι κάτοικοι του οικισμού των Αναργύρων που εκκενώθηκε λόγω της κατολίσθησης στο Αμύνταιο, όπως έχει δηλωθεί επισήμως, πρόκειται να πάρουν αποζημιώσεις για να μετακομίσουν όπου θέλουν. Όμως και οι κάτοικοι αυτοί είναι ανήσυχοι, έχοντας αμφιβολία αν θα προχωρήσει η μετεγκατάσταση του οικισμού, φοβούμενοι μήπως ξαφνικά οι υπεύθυνοι ανακαλύψουν ότι λεφτά δεν υπάρχουν.
Υπήρχαν προειδοποιήσεις;
Από έγκριτους τεχνικούς παράγοντες, τονίζεται, πως η μεγάλη αυτή κατολίσθηση του ορυχείου της ΔΕΗ στο Αμύνταιο, δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Υπήρχαν προειδοποιήσεις και μάλιστα πριν αρκετά χρόνια. Ο Δημήτρης Ρόζος, γεωτεχνικός επιστήμονας από το ΙΓΜΕ που είχε μελετήσει την περιοχή, σε ανάρτησή του στο facebook αναφέρει:
«Με αφορμή τη μεγάλη καταστροφική αστοχία πρανούς στους Αγίους Αναργύρους του Αμύνταιου, παραπέμπω τους ενδιαφερόμενους στο paper που είχαμε δημοσιεύσει (μέλη του Εργαστηρίου Τεχνικής Γεωλογίας – Υδρογεωλογίας, του Τομέα Γεωλογικών Επιστημών της Σχολής Μηχ. Μεταλλείων – Μεταλλουργών του ΕΜΠ) από το 2012. Το paper αυτό ήταν αποτέλεσμα διαφόρων ερευνών στην περιοχή είτε με τη μορφή μελετών (ΙΓΜΕ) είτε με τη μορφή Διπλωματικών εργασιών.. Βέβαια ως συνήθως κανείς δεν έδωσε ποτέ σημασία στις μελέτες αυτές με αποτέλεσμα τις γνωστές συνέπειες…. από μια εκτεταμένη εδαφική υποχώρηση (Land subsidence).
Loupasakis C., Agelitsa B., Rozos D., Spanou N. (2012): Mining Induced Geohazards – Land subsidence caused by the de-watering of opencast coal mines. The case study of the Amyntaio coal mine, Florina, Greece. Natural Hazards, Springer»
Έγκαιρα, από το 2010, οι επιστήμονες του ΙΓΜΕ προέβλεψαν τις καταστροφικές συνέπειες των υπεραντλήσεων στο λιγνιτωρυχείο του Αμύνταιου. Πιθανά, ως συνήθως, για μια ακόμη φορά να κληθεί και πάλι, το ΙΓΜΕ να προσφέρει πυροσβεστικά τις γνώσεις του είτε για την αντιμετώπιση των καταστροφικών φαινόμενων του σεισμού της Λέσβου, είτε για το Αμύνταιο, είτε για γνωμοδότηση στο ΧΥΤΥ Γραμματικού κ.α. Όμως κάποτε πρέπει να γίνει συνείδηση η φράση του Ιπποκράτη, «Το προλαμβάνειν καλύτερο του θεραπεύειν»
Γιατί δεν έγινε εγκαίρως η μετεγκατάσταση του Οικισμού Αναργύρων;
Επίσης σε συνέντευξη του στην ΕΡΤ Φλώρινας ο Καθηγητής σεισμολογίας κ. Θεόδωρος Τσάπανος αναφερόμενος στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή με τη διεύρυνση των ρηγμάτων, είχε επισημάνει ότι το θέμα της δημιουργίας ρηγμάτων οφείλεται στην υπεράντληση του υδροφόρου ορίζοντα από την ευρύτερη περιοχή, με την λειτουργία των ορυχείων στην περιοχή για την εξόρυξη λιγνίτη, με αποτέλεσμα να είναι ραγδαία η εξέλιξη του φαινομένου από το 2008 και μετά μέχρι και σήμερα από ότι φαίνεται. «Τα αποτελέσματα της μελέτης» είπε ακόμα «δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ, καθώς μπήκε στα συρτάρια».
Η μελέτη αυτή που είχε εκπονηθεί το 2008 από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στα συμπεράσματά του περιλάμβανε την πρόταση για άμεση μετεγκατάσταση του Οικισμού Αναργύρων
Υπάρχουν λοιπόν ευθύνες;
Μέχρι σήμερα, οι υπεύθυνοι της ΔΕΗ αποκρούουν ευθύνες τoυς, ισχυριζόμενοι πως δεν μπορούσε να προβλεφθεί το γεγονός, ενώ από την άλλη προβάλουν τις πρωτοβουλίες και δράσεις τους. Όμως, έχει υπάρξει ο αντίλογος ειδικών επιστημόνων που προαναφέρθηκαν, με διαφορετικές προσεγγίσεις και που η ανησυχία τους δυστυχώς επιβεβαιώθηκε.
Πως δικαιολογείται λοιπόν, ότι, η μετεγκατάσταση του οικισμού των Αγίων Αναργύρων, που έπαθε μεγάλες ζημιές από την κατολίσθηση στο Αμύνταιο, εκκρεμεί εδώ και πολλά χρόνια; Ότι έπρεπε να συμβεί η κατολίσθηση αυτή για να επιβεβαιωθούν οι προειδοποιήσεις των κατοίκων εδώ και πολλούς μήνες;
Με βάση τις παραπάνω προειδοποιήσεις οι ευθύνες της ΔΕΗ είναι σοβαρότατες.
Αν και στη ΔΕΗ και γενικότερα σε όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις, για τις όποιες αστοχίες η ευθύνη είναι διαχρονική, ιδιαίτερη ευθύνη έχουν όσοι, όσες διοίκησαν τη ΔΕΗ από το 2008 ως σήμερα που δεν έλαβαν στα σοβαρά υπόψη τις προειδοποιήσεις αυτές.
Ευθύνες, φυσικά, έχουν και για αυτό είναι ηθικοί αυτουργοί όσοι από αυτούς που κυβέρνησαν, υιοθετώντας την αγοραία λογική και υποβαθμίζοντας την κοινωνική και αναπτυξιακή λογική και ειδικότερα για την περίπτωσή μας, την παράμετρο ασφάλειας. υιοθέτησαν και επέτρεψαν τη λειτουργία των ΔΕΚΟ –στην περίπτωσή μας της ΔΕΗ –στο πλαίσιο αυτό.
H φύση εκδικείται τις όποιες ανορθολογικές επιλογές
Ένα ερώτημά που γεννάται από την προκληθείσα κατολίσθηση είναι αν και κατά πόσο εφαρμόζεται ορθολογική εκμετάλλευση των κοιτασμάτων και αν παίρνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα. Η φύση των λιγνιτικών κοιτασμάτων της περιοχής είναι αρκετά πιο περίπλοκα (ρωγματωμένα, πολλά νερά λόγω μεγάλης υδροφορίας) πχ σε σύγκριση με κοιτάσματα της Γερμανίας. Επομένως βασικό ερώτημα που γεννάται είναι αν προηγείται της εκμετάλλευσης εμπεριστατωμένη μελέτη εκμετάλλευσής τους, με ολόπλευρη αξιοποίηση ειδικών γεωτεχνικών επιστημόνων ή μήπως υποβαθμίζεται αυτή η ανάγκη.
Έχουν ληφθεί – για παράδειγμα- υπόψη, μελέτες εκμετάλλευσης που έχουν κατατεθεί στο παρελθόν (πχ από RWE?) για τα συγκεκριμένα κοιτάσματα?
Οι μηχανικοί της ΔΕΗ, περηφανεύονται που για 60 χρόνια τώρα εκμεταλλεύτηκαν χωρίς αστοχίες τα δύσκολα κοιτάσματα στη λεκάνη Πτολεμαΐδας.
Μήπως, όμως, αυτή η ικανοποίηση, οδήγησε σε υποβάθμιση κάποιων κινδύνων?
Αν λάβουμε υπόψη ότι η εκμετάλλευση των λιγνιτών, από μικρότερα βάθη έχει φθάσει πια σε αρκετά μεγαλύτερα βάθη, γεννάται το ερώτημα αν αυτό έχει ληφθεί υπόψη στον τρόπο εκμετάλλευσής τους?
Είναι ερώτημα που τίθεται από ειδικούς επιστήμονες και επομένως πρέπει να απαντηθεί όχι μόνο για να βγουν τα ορθά συμπεράσματα από το πρόσφατο συμβάν, αλλά ακόμη περισσότερο για το αύριο
Αληθεύει ότι δεν υπήρχε υπεύθυνος Γεωλόγος στο Ορυχείο; Αν ισχύει αυτό, ποιός θα οργάνωνε τη δουλειά της παρακολούθησης των ρηγμάτων για να προτείνει τις ανάλογες ενέργειες, την κατάλληλη στιγμή, ώστε να αποφευχθεί η κατολίσθηση και όχι την τελευταία στιγμή, που δεν μπορούσε να γίνει τίποτα, να προσκαλούνται καθηγητές!
Προοπτικές
Είναι ευνόητο ότι η διοίκηση ΔΕΗ και η κυβέρνηση έχουν περιέλθει σε πολύ δύσκολη θέση, μετά από αυτό το συμβάν. Φοβάμαι ‘όμως μήπως τρέχουν για να αντιμετωπίσουν τα άμεσα προβλήματα, με ίδιο πυροσβεστικό τρόπο ως συνήθως. Αυτό δεν επιτρέπεται, γιατί αυτό θα σήμαινε πως δεν διδασκόμαστε από τα παθήματα. Δεν είναι δυνατό να αντιμετωπίζονται έτσι οι δύσκολες καταστάσεις. Χρειάζεται τομή στον τρόπο σκέψης και υπεύθυνη στάση, που φοβάμαι δεν μπορούν να γίνουν, ιδιαίτερα σήμερα, από αντιδραστικούς και άσχετους υπουργούς τύπου Σταθάκη που το ενδιαφέρον τους είναι μονόπλευρα προσανατολισμένο στην ικανοποίηση των επιλογών της Τρόϊκα. Τι εγγύηση μπορεί να δώσει ένας υπουργός, που σφραγίζοντας τη διάλυση του ΙΓΜΕ, αποδεικνύει πόσο άσχετος είναι υποτιμώντας την γεωτεχνική επιστήμη και το ΙΓΜΕ.
Αν, γενικότερα, για όλες τις επιχειρήσεις ο τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων δεν μπορεί να είναι ο πυροσβεστικός, πολύ περισσότερο για την σημαντικότατη επιχείρηση, τη ΔΕΗ.
Ασφαλώς, αναφερόμενοι στις προοπτικές, δεν μπορεί να αποτελέσει επιλογή η εγκατάλειψη ενός σημαντικού κοιτάσματος, όμως η επαναλειτουργία στο εργοτάξιο πρέπει να γίνει με σωστούς όρους, αξιοποιώντας τις εμπειρίες μαζί και την πρόσφατη, αλλά και κάθε αναγκαία συνεισφορά τεχνογνωσίας και τεχνικών
Ένας παράγοντας που επηρεάζει την προοπτική λειτουργίας των μονάδων είναι το κόστος που και σήμερα είναι υψηλό, συγκρίνοντας με παλαιότερο με αβαθή κοιτάσματα.
Αν όμως έχουμε υψηλό κόστος και του ορυχείου και του σταθμού, άρα συνολικό κόστος υψηλό είναι πολύ δυσμενής παράγοντας Όμως, για να αποφευχθούν μελλοντικές αστοχίες πρέπει να ληφθεί το όποιο αναγκαίο μέτρο και επ’ουδενί πρέπει το κόστος να επηρεάσει στην λήψη, όλων των αναγκαίων μέτρων ασφάλειας και του έργου και πολύ περισσότερο των εργατών
Έχει ευθύνες η αρχαιολογία?
Έχουν πάρει ξεχωριστή δημοσιότητα, οι τυχόν ευθύνες της αρχαιολογίας. Αυτή η φιλολογία τεκμηριώνεται με τις καθυστερήσεις που προκαλεί και επομένως σε εμπόδια ορθολογικής εκμετάλλευσης, όμως. τη στιγμή που υπεύθυνος του έργου, όχι μόνο για την εκμετάλλευση των λιγνιτών αλλά συνολικά και για την ασφάλεια του έργου, είναι η ΔΕΗ , σε θέματα που αφορούν ασφάλεια δεν θα έπρεπε να γίνεται συζήτηση για εμπόδια και ευθύνες της αρχαιολογίας. Φοβάμαι μήπως έχουμε προσπάθεια μετατόπισης ευθυνών, κάτι που δεν είναι ορθό. Ασφαλώς η αρχαιολογία δεν πρέπει να δρα ανεξέλεγκτα και να κάνει του «κεφαλιού» της, αλλά δεν θεωρώ πως μπορεί κάποιος εύκολα να κάνει μετατόπιση ευθυνών προς την αρχαιολογία όταν την τελική ευθύνη έχει η διοίκηση της ΔΕΗ, Από ορισμένες αποφάσεις, «παίζονται» δισεκατομμύρια € και κυρίως «παίζονται» ζωές
Άρα, ενώ πρέπει να υπάρχει εκτίμηση και σεβασμός στο έργο των αρχαιολόγων, ειδικά σε τέτοια σημαντικά και επικίνδυνα projects η αρχαιολογία πρέπει να εντάσσει τη δράση της στο σχεδιασμό και πρόγραμμα της ΔΕΗ και όχι το αντίθετο. Αν δεν συμβαίνει αυτό, τότε υπάρχουν ευθύνες και πρέπει να αποδοθούν, όμως την πρώτη ευθύνη έχουν οι διοικούντες τη ΔΕΗ εκτός και σαν υπήρξαν «άνωθεν» παρεμβάσεις που δυσκόλευαν το έργο της
Νέα κατάσταση νέα καθήκοντα . Ουδέν Κακόν αμιγές καλού
Όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα του οικονομικού τύπου, η ζημιά που έχει προκληθεί από την κατολίσθηση, πέρα από τα προβλήματα στην εξόρυξη λιγνίτη, μπορεί να έχει επίπτωση και στην επικείμενη σύνθεση του προς πώληση χαρτοφυλακίου των μονάδων της,
Με δεδομένη την τεράστια αρνητική επίπτωση από το συμβάν αυτό στη ΔΕΗ και την τοπική κοινωνία, μπορεί ίσως με ορισμένες πρωτοβουλίες να υπάρξουν εξελίξεις σε άλλη κατεύθυνση
Μία τέτοια πρωτοβουλία είναι να πιεστεί η κυβέρνηση από το μ.κ , να αποσύρει το ΦΕΚ που ενεργοποίησε τη διαδικασία πώλησης της ΔΕΗ και του 40% των λιγνιτικών μονάδων και των ορυχείων, να σταματήσει δηλαδή κάθε σκέψη περαιτέρω ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ.
Οι εργαζόμενοι ΔΕΗ και το λαϊκό κίνημα με αφορμή το ατύχημα αυτό, πρέπει να παρέμβουν και να πάρουν πρωτοβουλίες ώστε να μπει φρένο και να μην διαφεντεύουν στη μεγαλύτερη και σημαντικότατη επιχείρηση, τρίτοι, ξένοι επικυρίαρχοι.
Μεταλιγνιτική εποχή.
Μετά από 65 χρόνια λειτουργίας των ορυχείων της Πτολεμαϊδας και την σταδιακή εξάντληση των λιγνιτών, είναι ορθή η προβληματική ότι μπαίνουμε στην μεταλιγνιτική περίοδο, που όμως πρέπει να γίνει με σχεδιασμένο τρόπο, με βάση τον εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό
Αν και σχεδόν όλες οι διοικήσεις ΔΕΗ κα οι κυβερνήσεις κάνουν αναφορά στην ενεργειακό σχεδιασμό, αυτό δεν το βλέπουμε, ενώ είναι καταργημένος και ο σχετικός φορέας, το Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής (ΣΕΕΣ.)
Δεν πρέπει να αγνοηθεί η επισήμανση του ΤΕΕ σε παλαιότερο συνέδριό του, για την ανάγκη η πορεία μετάβασης στη μεταλιγνιτική περίοδο να γίνει ομαλά δηλαδή όχι ευκαιριακά και ανορθολογικά
Η συγκυρία με την υπουργία Σταθάκη.
Αν και τα κακώς κείμενα, γενικότερα, αλλά και στον ενεργειακό τομέα και στις ενεργειακές επιχειρήσεις οφείλονται κυρίως στη συνολική ασκούμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική δεν είναι δυνατό να μην επισημανθούν οι ιδιαίτερες προσωπικές ευθύνες του υπουργού Σταθάκη που διαδέχτηκε στο υπουργείο τον Π. Λαφαζάνη και Πάνο Σκουρλέτη.
Ο σημερινός υπουργός δεν είναι απλά ένας πολιτικός που ταιριάζει γάντι στην Τρόικα. Εκτιμάται ευρύτατα σαν ένας από τους συντηρητικότερους και αντιδραστικότερους κυβερνητικούς παράγοντες στον ΣΥΡΙΖΑ, ο άνθρωπος που βάζει σήμερα ταφόπλακα σε ΙΓΜΕ και ΔΕΗ. Είναι χρήσιμο να αποδίδονται, πέρα των γενικών και οι ειδικές προσωπικές ευθύνες
Συμπερασματικά
Η αναγκαιότητα ορθολογικής αξιοποίησης λιγνιτών
Κατά τη γνώμη μου και με βάση τα προαναφερόμενα, αν υπήρχε αναβαθμισμένη διαχρονικά λειτουργία γεωτεχνικής υπηρεσίας στη ΔΕΗ, ακόμη περισσότερο σε συνεργασία με ΙΓΜΕ και Πολυτεχνείο, σε συστηματική όμως βάση, πολύ πιθανά να αποφεύγονταν το συμβάν,
Αν στη φιλοσοφία του management εισάγεται αποκλειστικά η λογική του άμεσου παραγωγικού στόχου ενώ αντίθετα υποβαθμίζεται η μεσοπακροπρόθεσμη στόχευση ορθολογικής λειτουργίας, αυτό πληρώνεται ακριβά
Αντιλαμβανόμαστε, πως, τους αρμόδιους, μετά από αυτό το συμβάν τους απασχολεί σήμερα, βασικά το δεδομένο πως πάνε πίσω οι σχεδιασμοί για τη ΔΕΗ.
Όμως οι επόμενες κινήσεις πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές και μελετημένες
Σχετικά με το τεχνικό μέρος, το δεδομένο είναι πως έχουμε δύσκολα κοιτάσματα με έντονο τεκτονισμό και ολισθαίνουσες καταστάσεις που δεν μπορεί μα αγνοηθούν και επομένως να ληφθεί αυτό υπόψη για τον τρόπο εκμετάλλευσης αύριο.
Επίσης, όσον αφορά το επιχειρησιακό πλάνο, ασφαλώς ανατρέπονται, οι σχεδιασμοί τόσο του υπουργείου, όσο και της ΔΕΗ που θα ξαναγίνουν από την αρχή,
Η ουσία όμως είναι να βγει το σωστό συμπέρασμα για το αύριο
Η τεράστια ευθύνη για τις διοικήσεις και κυβερνήσεις, έγκειται στο γεγονός, πως προσανατολίζοντας την δράση τους στην εγκατάλειψη, παραχώρηση, ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ δεν ασχολήθηκαν ουσιαστικά με την συνολική ορθολογική αναπτυξιακή λειτουργία της ΔΕΗ.
Αυτή η επιλογή έχει τις επιπτώσεις της. Για μια ακόμη φορά αποδείχνεται πως η φύση εκδικείται αν δεν την πάρεις στα σοβαρά υπόψη και η σημερινή κυβέρνηση δεν διαφέρει από τις προηγούμενες κυβερνήσεις στο γεγονός ότι ακολουθεί την πεπατημένη δράση του «μεροδούλι, μεροφάι» δηλαδή χωρίς ουσιαστικό σχεδιασμό.
Αν, εξήγηση για τον τρόπο που δρα η κυβέρνηση, δίνει ο στενός κορσές της Τρόϊκα που δεν μας αφήνει να αναπνεύσουμε, αυτό δεν αποτελεί και δικαιολογία, γιατί δεν ταιριάζει σε Κόμμα που αυτοχαρακτηρίζεται Αριστερό. Βεβαίως όλοι, ειδικά ο αριστερός κόσμος πρέπει να συνειδητοποιήσει πια, πως ο ΣΥΡΙΖΑ, έπαψε από το καλοκαίρι του 2015 να έχει την παραμικρή σχέση με την Αριστερά και καλά θα κάνει να βγάλει το Α από τον τίτλο της
Η πρότασή μας είναι να μπει φρένο στην ασκούμενη ενεργειακή πολιτική, η αποτροπή της παραπέρα ιδιωτικοποίησης, η πλήρης επανάκτηση του δημόσιου ελέγχου της ΔΕΗ με τις θυγατρικές που αποσχίστηκαν και ο επανασχεδιασμός του όλου ομίλου στην κατεύθυνση του δημόσιου συμφέροντος και του κοινωνικού και αναπτυξιακού προσανατολισμού της. Με δεδομένο ένα τέτοιο πλαίσιο επιβάλλεται στη συνέχεια η εφαρμογή ορθολογικής λειτουργίας του ομίλου βασισμένη στην αξιοποίηση της εμπειρίας και της γνώσης του ανθρώπινου δυναμικού και των όποιων εμπειριών απομονώνοντας σχεδιασμούς που επιβάλλουν πελατειακές λειτουργίες ή ιδιοτελή συμφέροντα.
Το παράδειγμα του Αμύνταιου και οι χειρισμοί από το κράτος και την επιχείρηση ΔΕΗ ΑΕ επιβεβαιώνουν ότι η δραστηριότητα που υπακούει μόνο στο νόμο της μέγιστης κερδοφορίας και αγνοεί τον παράγοντα εργαζόμενο και τον παράγοντα κοινωνία είναι μία δραστηριότητα απάνθρωπη
Αν δεν υπήρχε αυτός ο προσανατολισμός, δεν θα υποβαθμιζόταν ο ρόλος των γεωτεχνικών υπηρεσιών η συνεργασία ΔΕΗ και ΙΓΜΕ ο γενικότερος ρόλος ΙΓΜΕ.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις εστιάζοντας το ενδιαφέρον στην παράδοση της ΔΕΗ και των εγχώριων πόρων στους ιδιώτες ντόπιους και ξένους αδυνάτισαν το ενδιαφέρον προς την ορθολογική αξιοποίηση προς όφελος του λαού και του τόπου αδυνάτισαν το ενδιαφέρον προς τα Ορυχεία και τους Σταθμούς παραγωγής, τους εργαζόμενους και τους κατοίκους των περιοχών.
Δημιούργησαν τετελεσμένα γεγονότα για κλείσιμο μονάδων και ορυχείων που ανοίγουν τον δρόμο για πιο εύκολο ξεπούλημα της επιχείρησης.
Εδώ και πολλά χρόνια η ΔΕΗ λειτουργεί με μοναδικό σκοπό το κέρδος και όχι τις κοινωνικές ανάγκες, με όσο το δυνατόν μικρότερο κόστος, αποφεύγοντας συστηματικά και όποιες υποχρεώσεις είχε και έχει στις τοπικές κοινωνίες εκεί που έχει μονάδες παραγωγής.
Επομένως είναι αναγκαίο από μέρους της κυβέρνησης:
– Να μελετήσει σε βάθος και να αποδώσει ευθύνες όπου υπάρχουν
– Να πάρει όλα τα κατάλληλα μέτρα για τις μετεγκαταστάσεις και των άλλων προς μετεγκατάσταση οικισμών.
-Να ξαναλειτουργήσει το ορυχείο με τον πιο ορθολογικό τρόπο, και με περιβαλλοντολογικό εκσυγχρονισμό του ΑΗΣ Αμυνταίου. (κατασκευή μονάδα αποθείωσης).
-Να εξαντλήσει τα αποθέματα λιγνίτη και να αποκατασταθούν τα εδάφη με την ομαλή εξορυκτική διαδικασία. Αν παραμένει κλειστό τώρα θα είναι μια μόνιμη περιβαλλοντολογική «πληγή» για όλη την περιοχή ενώ με την λειτουργία του ορυχείου και του Σταθμού μπορεί να μειωθεί και η οικονομική ζημιά.
Από τη μεριά του το μαζικό λαϊκό κίνημα, οφείλει να ακυρώσει το ξεπούλημα της ΔΕΗ. Γίνεται κατανοητό πλέον σε όλους, καθημερινά όλο και περισσότερο, ότι με τις μονάδες παραγωγής στα χέρια των αρπαχτικών , η κατάσταση θα γίνει ακόμα πιο ανεξέλεγκτη και οι κίνδυνοι για τις ζωές των εργαζομένων και κατοίκων της περιοχής ακόμη περισσότεροι.
