Zero Hedge, FEB 13, 2022
By Haley Zaremba of OilPrice.com
Μετάφραση: Μ. Στυλιανού
Ευρώπη βρίσκεται εν μέσω ενεργειακής κρίσης που πρόκειται να επιδεινωθεί πολύ, πολύ χειρότερα εάν ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος πάροχος υγροποιημένου φυσικού αερίου της ηπείρου, ενώ η Ουκρανία αποτελεί κρίσιμο μέρος της ναυτιλιακής διαδρομής για τη μεταφορά όλων αυτών των καυσίμων από τη Ρωσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια σύγκρουση μεταξύ αυτών των δύο βασικών τμημάτων της ευρωπαϊκής αλυσίδας εφοδιασμού ενέργειας θα αποτελούσε σοβαρή απειλή για την ήδη προβληματική ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης.
Καθώς το ενεργειακό έλλειμμα της Ευρώπης γίνεται ολοένα και πιο απελπιστικό, το ίδιο ισχύει και για την εξάρτηση της ηπείρου από το Κρεμλίνο για να διατηρήσει ανοικτές τις γραμμές εφοδιασμού και να αυξήσει τις μεταφορές φυσικού αερίου. Μόλις τον τελευταίο χρόνο, οι ελλείψεις στην εφοδιαστική αλυσίδα και τα καύσιμα οδήγησαν σε μια εκπληκτική αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου κατά 330% σε ολόκληρη την Ευρώπη, πλήττοντας βαριά τους καταναλωτές την ίδια στιγμή που η παγκόσμια οικονομία προσπαθεί να ανακάμψει και να προσαρμοστεί στην τρέχουσα πανδημία Covid-19.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αναγκάστηκαν να επιβάλουν ακριβά μέτρα αναστολής της ανατίμησης για να μετριάσουν τις οικονομικές επιπτώσεις από την κρίση του ενεργειακού εφοδιασμού και μέχρι στιγμής “έχουν δαπανήσει δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ προσπαθώντας να προστατεύσουν τους καταναλωτές από τις πρωτοφανείς τιμές της ενέργειας και τους εαυτούς τους από την οργή των ψηφοφόρων”, σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα και αναλύσεις του Reuters.
Επιπλέον, παρά τις καλύτερες ( ; ) προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Κρεμλίνο όχι μόνο αρνήθηκε να ανοίξει τις βρύσες του αρκετά για να καταστείλει την ενεργειακή κρίση της Ευρώπης, αλλά στην πραγματικότητα μείωσε τις εξαγωγές προς την Ευρώπη τη στιγμή που η ήπειρος τις χρειάζεται περισσότερο. Η πρόσφατα εκτεθειμένη εξάρτηση της ΕΕ από τη Ρωσία έδωσε στον Πούτιν νέα ώθηση για να προσπαθήσει να προωθήσει ορισμένα από τα συμφέροντά του, κυρίως τον αγωγό Nord Stream 2, ο οποίος θα επέτρεπε στη Ρωσία να χορηγεί υγροποιημένο φυσικό αέριο απευθείας στη Γερμανία (η οποία λαμβάνει το 50% του φυσικού αερίου της από τη Ρωσία) μέσω της Βαλτικής Θάλασσας, παρακάμπτοντας εντελώς την Ουκρανία. Ο αγωγός αυτός, αν και έχει ήδη κατασκευαστεί, δεν κατάφερε να πάρει το τελικό πράσινο φως για να τεθεί σε λειτουργία λόγω της έντονης αντίθεσης στη Δύση, με ηγέτες όπως ο Τζο Μπάιντεν να υποστηρίζουν ότι η κίνηση θα δώσει υπερβολική διαπραγματευτική ισχύ στο Κρεμλίνο, μειώνοντας έτσι περαιτέρω την ενεργειακή ασφάλεια και τη γεωπολιτική σταθερότητα της ηπείρου.
Ενώ αμέτρητοι αριθμοί δημοσιευμάτων έσπευσαν να κατηγορήσουν τον Πούτιν για την επιδείνωση της ενεργειακής κρίσης της Ευρώπης, ο αποδιοπομπαίος τράγος της Ρωσίας αποσπά την προσοχή από τις ευρωπαϊκές ενεργειακές πολιτικές που τοποθετούν την ήπειρο σε τόσο επισφαλή θέση. Τα τελευταία 20 χρόνια, η Ευρώπη απορυθμίζει σταθερά τον τομέα του φυσικού αερίου και επενδύει σε μεγάλο βαθμό στην επέκταση των αγωγών και των εγκαταστάσεων ΥΦΑ με σκοπό να επιτρέψει μια πιο ελεύθερη αγορά. Με τον τρόπο αυτό, εγκατέλειψαν το προηγούμενο σύστημα της σύνδεσης των μακροπρόθεσμων τιμών του φυσικού αερίου με τις τιμές του πετρελαίου και άφησαν την τιμή του φυσικού αερίου να κυβερνηθεί από την προσφορά και τη ζήτηση. Κατέστη όμως σαφές το 2021 ότι ενώ το σύστημα εξασφάλιζε χαμηλότερες τιμές βραχυπρόθεσμα, την Ευρώπη ανέμενε μια οδυνηρή έκπληξη όταν τα αποθέματά της σε αέριο άρχισαν να λιγοστεύουν με την πανδημία.
Μην κατηγορείτε τον Πούτιν για την ενεργειακή κρίση της Ευρώπης“, διακηρύσσει πρόσφατη ανάλυση της Εξωτερικής Πολιτικής. «Ότι και να συμβεί στην Ουκρανία, αυτός ο χειμώνας δεν είναι παρέκκλιση» γράφει ο συνιδρυτής της Σχολής Κλίματος της Κολούμπια Τζέισον Μπόρντοφ. «Ακόμα και αν συνεχίσει να ρέει ρωσικό αέριο, η Ευρώπη θα εκτίθεται όλο και περισσότερο στην ευμετάβλητη τιμή του εισαγόμενου φυσικού αερίου τα επόμενα χρόνια, εκτός εάν οι ηγέτες της λάβουν μέτρα για να μειώσουν τον κίνδυνο αύξησης των τιμών της ενέργειας και να προετοιμαστούν για αναπόφευκτες και απρόβλεπτες διακυμάνσεις στον ενεργειακό εφοδιασμό και χρήση»
Αυτές οι διακυμάνσεις των τιμών έχουν οδηγήσει σε σημαντικές πολιτικές αναταραχές στην Ευρώπη και έχουν στείλει τους ηγέτες να αγωνίζονται για να μπαλώσουν το πρόβλημα, καταργώντας τους φόρους ΦΠΑ στους λογαριασμούς οικιακής ενέργειας και στέλνοντας βοηθήματα ανακούφισης απευθείας στα φτωχά νοικοκυριά, μεταξύ άλλων έκτακτων μέτρων. Ωστόσο, οι προσπάθειες αυτές θα υπολείπονται κατά πολύ των αναγκαίων για την προστασία των ευρωπαίων καταναλωτών, και το πρόβλημα θα επιδεινωθεί.
«Αναλυτές της Τράπεζας της Αμερικής εκτιμούν ότι τα μέσα νοικοκυριά της Δυτικής Ευρώπης ξόδεψαν περίπου 1.200 ευρώ (1.370 δολάρια) ετησίως για φυσικό αέριο και ηλεκτρικό ρεύμα το 2020» έγραψε το Reuters τον προηγούμενο μήνα. « Με βάση τις τρέχουσες τιμές χονδρικής, εκτιμούν ότι αυτό θα αυξηθεί κατά 54% στα 1.850 ευρώ.»
Είναι βέβαιο ότι οι πρόσφατες ενέργειες του Πούτιν δεν έκαναν τίποτα για να καθησυχάσουν την ενεργειακή κρίση της Ευρώπης, και η σύγκρουση στα ουκρανικά σύνορα πρόκειται να κάνει τα πράγματα πολύ, πολύ χειρότερα.
Ωστόσο, δεν φταίει το Κρεμλίνο για το γεγονός ότι το ενεργειακό τοπίο της Ευρώπης είναι τόσο ευάλωτο σε αυτά τα τελευταία καλαμάκια στην πλάτη της καμήλας. Για να επιλυθεί η ενεργειακή κρίση, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να σταματήσουν να αποποιούνται την ευθύνη και να κάνουν σοβαρή αξιολόγηση των δικών τους ενεργειακών πολιτικών» Η δημιουργία σταθερότητας των τιμών και της ενεργειακής ασφάλειας θα γίνει πιο ουσιαστική μόνο τις επόμενες δεκαετίες, καθώς ο κόσμος αρχίσει σοβαρά να εγκαταλείπει το κάρβουνο, να προβεί σε μια σαρωτική ενεργειακή μεταρρύθμιση και ένα σε ένα οικονομικό πείραμα που είναι βέβαιο ότι θα έχει πολλά περισσότερα σκαμπανεβάσματα για τις ενεργειακές αγορές.
Nuntiusweb