Η αφόρητη δυσοσμία των σκανδαλωδών ιδιωτικοποίησεων

Στη Θεσσαλονίκη έχουμε ένα πολύ σοβαρό, ανεξερεύνητο μέχρι στιγμής, πρόβλημα. Μια έντονη δυσοσμία, πιθανόν και επικίνδυνη, η οποία κατά καιρούς εμφανίζεται στις Δυτικές Συνοικίες.

Υπάρχει όμως και μια μεγαλύτερη δυσοσμία, που έχει καταλύσει όλη την επικράτεια, και δεν οφείλεται σε περιβαλλοντικούς λόγους.

Είναι η δυσοσμία που εκλύεται από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας που υλοποιεί, με ταχύτατους ρυθμούς, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Ας δούμε τι καταγράφεται σχετικά πρόσφατα:

Αναβλήθηκε η υπογραφή της σύμβασης πώλησης του ΟΛΘ, επειδή «κατέρρευσε» η εγγυητική που κατέθεσε η κοινοπραξία που θα τον αγοράσει, την οποία εγγυητική εξέδωσε η Promsvyazbank, ιδιωτική ρωσική τράπεζα Η Promsvyazbank, σύμφωνα με δημοσιεύματα, αντιμετώπιζε τέτοια προβλήματα ρευστότητας, ώστε η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας της ζήτησε να αυξήσει τις προβλέψεις της κατά 1,7 δις δολάρια. Η κατάληξη είναι η εθνικοποίηση της τράπεζας, και η συνεπακόλουθη ακύρωση της εγγυητικής που εξέδωσε για την αγορά του ΟΛΘ.

Τα ερωτήματα εύλογα:

• Γιατί η κοινοπραξία που διεκδίκησε την αγορά του ΟΛΘ επέλεξε να εκδώσει την εγγυητική της από ρωσική τράπεζα και όχι από κάποια ευρωπαϊκή, δεδομένου ότι οι άλλοι δυο εταίροι, πλην του «φίλου» της κυβέρνησης Ιβάν Σαββίδη, είναι Γερμανοί και Γαλλοκινέζοιι;;

• Οι εταιρείες σύμβουλοι που προσέλαβε και πλήρωσε το ΤΑΙΠΕΔ για τη διασφάλιση του αδιάβλητου και της εγκυρότητας της διαδικασίας πώλησης, δε γνώριζαν τα προβλήματα της Promsvyazbank;

• Τι ακριβώς εννοούσε ο Αμερικανός πρέσβης κ. Πάιατ, όταν στις αρχές Οκτώβρη δήλωνε δημόσια: «Συνεχίζω να δίνω έμφαση στο ότι οι αμερικανικές εταιρείες φέρνουν διαφάνεια και υψηλά επίπεδα εταιρικής διακυβέρνησης. Έχουμε δει τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσουν οι ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα. Για παράδειγμα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, όπου δεν είναι ξεκάθαρο ποιοι είναι οι ιδιώτες κι από πού προέρχονται τα χρήματά τους».

• Η παρέμβαση αυτή του κ. Πάιατ, υποκρύπτει τις γεωστρατηγικές επιδιώξεις των ΗΠΑ, σε σχέση με την πώληση του ΟΛΘ, τις επερχόμενες πωλήσεις των άλλων ελληνικών λιμανιών, την πώληση των ΕΛΠΕ κτλ.;;

Και μιας και αναφερθήκαμε στον Αμερικανό πρέσβη, ας δούμε ένα άλλο ξεπούλημα, αυτό της Εθνικής Ασφαλιστικής, ιδιοκτησίας της Εθνικής Τράπεζας (ΕΤΕ), σε αμερικάνικη εταιρεία.

Για την πώλησή της, η ΕΤΕ προσέλαβε δυο συμβούλους κολοσσούς, τη Goldman Sachs και τη Morgan Stanley, τις οποίες προφανώς χρυσοπλήρωσε, και οι οποίες, με επιστολή τους, εγγυήθηκαν τη φερεγγυότητα του υποψήφιου αγοραστή, της αμερικάνικης εταιρείας Exin Group.

Έλα όμως, που πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, δημοσιοποιήθηκε το έντονο οικονομικό πρόβλημα που έχει η εταιρεία, η οποία αφήνει επί μήνες απλήρωτους εργαζόμενους σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης! Εντελώς κυνικά, ο επικεφαλής της, Matt Feirfield, δήλωσε ότι αυτά τα προβλήματα είναι συνηθισμένα σε έναν όμιλο που έχει ιστορία 18 μηνών (τόσο δοκιμασμένη εταιρεία είναι).

Όπως ήταν επόμενο, η αγοραπωλησία πάγωσε.

Τα ερωτηματικά που τίθενται κι εδώ, είναι σχεδόν τα ίδια:

• Πώς είναι δυνατόν οι δυο πασίγνωστες εταιρείες σύμβουλοι να μην εντόπισαν τα οικονομικά προβλήματα της αγοράστριας εταιρείας;

• Πόσο πληρώθηκαν από την ΕΤΕ οι δυο εταιρείες σύμβουλοι;

• Θα τους ζητηθούν πίσω τα χρήματα, αφού αποδεδειγμένα δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους;

• Τι θα «κοστίσει» στην ΕΤΕ το γεγονός ότι θα πρέπει να διαγράψει το ποσό των 143 εκ. ευρώ εξαιτίας της μη πώλησης της Εθν. Ασφ/κής, που είχε εγγράψει ως κέρδος στις λογιστικές καταστάσεις της του β΄ εξαμήνου 2017;;

• Γιατί κανένας κυβερνητικός παράγοντας δεν απάντησε στον κ. Πάιατ, όταν μίλησε για το υψηλό επίπεδο εταιρικής διακυβέρνησης των αμερικανικών εταιρειών, υπενθυμίζοντάς του την Exin Group;

Σε ότι αφορά την πώληση των 14 περιφερειακών ελληνικών αεροδρομίων στην κοινοπραξία της γερμανικής Fraport και της Slentel του Κοπελούζου, έχουν γραφτεί πάμπολλα.

Θυμίζω μόνον, ότι και οι δυο εταιρείες δεν είχαν επαρκή μετοχικά κεφάλαια ( 30 εκατ. ευρώ η Fraport και μόλις 5 χιλιάδες ευρώ η Slentel του Κοπελούζου). Γι αυτό το λόγο, η Fraport πήρε δάνειο και από την Alpha Bank, για να αγοράσει τα 14 αεροδρόμια στην εξευτελιστική τιμή των 1,2 δις ευρώ.

Σήμερα, η Fraport απαιτεί εκατομμύρια από την ελληνική κυβέρνηση (από τις πλάτες μας πάλι), γιατί βρήκε λέει κακοτεχνίες!

Η υπόθεση αγγίζει τα όρια του τραγέλαφου, αν ανατρέξουμε στις «επενδύσεις» που προσδοκούσαμε και επιδιώκαμε από τους Σαουδάραβες κροίσους, διακόσιοι από τους οποίους είναι σήμερα συλληφθέντες, με το αιτιολογικό της διαφθοράς!

Πραγματοποιήθηκε μάλιστα και επίσκεψη κυβερνητικού κλιμακίου με επικεφαλής τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Παυλόπουλο το Φλεβάρη αυτής της χρονιάς(είχε προηγηθεί ο κ. Κατρούγκαλος), για την προώθηση οικονομικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών.

Τύγχαναν μεγάλης δημοσιότητας στον τύπο οι διάφορες δηλώσεις και οι εκδηλώσεις ενδιαφέροντος σαουδαράβων κροίσων ειδικά στο χώρο του τουρισμού (Κάρυστος Εύβοιας κτλ.), για τις οποίες επαίρονταν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις.

Σήμερα όμως, ο Αλ Ουαλίντ Μπιν Ταλάλ, ο οποίος «επένδυσε» στην αγορά του Αστέρα Βουλιαγμένης μέσω της αλυσίδας ξενοδοχείων Four Seasons, στην οποία είναι ένας από τους δυο βασικούς μετόχους, είναι φυλακή. Και όχι μόνον αυτός.

Δεν θα αναφερθώ στο μεγάλο σκάνδαλο των ανακεφαλαιοποιήσεων, και ειδικά της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, για την οποία προσέφυγε στη δικαιοσύνη η Λαϊκή Ενότητα, ούτε στη γνωστή ιστορία με τις τηλεοπτικές άδειες και τα νέα «τζάκια», ούτε στον ΟΠΑΠ, ούτε στην πώληση του Ελληνικού, ούτε, ούτε, ούτε…..

Συμπέρασμα:

• Το κεφάλαιο, ειδικά μετά την οικονομική κρίση, επιχειρεί να ανακτήσει τα κέρδη του, και μάλιστα ταχύτερα και με μικρότερο κόστος, οπότε προχωρά σε κινήσεις καθαρά κερδοσκοπικές, παράτυπες, παράνομες, αλλά και επικίνδυνες για την ειρήνη στον πλανήτη και ειδικά στη Μέση Ανατολή, κατακρεουργώντας τα εργασιακά δικαιώματα, ειδικά στην Ε.Ε., εξοντώνοντας λαούς, καταστρέφοντας το περιβάλλον.

• Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δέσμια της μνημονιακής υποχώρησης την οποία επέλεξε, έχει καταντήσει ο πιο υποτελής εφαρμοστής των γεωστρατηγικών και οικονομικών επιδιώξεων των ισχυρών του πλανήτη, εφαρμόζοντας πολιτικές που όχι μόνον δεν οδηγούν σε έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση, αλλά θέτουν σε κίνδυνο και την ειρήνη σ΄ αυτήν, αφού όλο και περισσότερο προσδένεται στο επικίνδυνο άρμα των ΗΠΑ, του Ισραήλ, της Ε.Ε..

• Στην πορεία της αυτή, ξεπουλάει όλο το δημόσιο πλούτο, δήθεν για να ξεπληρώσει ένα δημόσιο χρέος, το οποίο, αντί να μειώνεται αυξάνεται. Το ξεπούλημα αυτό, ακριβώς εξαιτίας της υποτέλειάς της, και των μνημονιακών δεσμεύσεων, το πραγματώνει μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες, και χωρίς καν στοιχειώδης διασφαλίσεις, σε αδηφάγα, κερδοσκοπικά, τυχάρπαστα κεφάλαια, ανάλογα με τις εντολές που παίρνει κάθε φορά από τους «δανειστές». Έτσι, κάθε ξεπούλημα είναι συνυφασμένο και με ένα σκάνδαλο. Αν λειτουργούσε σωστά η δικαιοσύνη σ΄ αυτή τη χώρα στην περίοδο των μνημονίων, πολλά κυβερνητικά στελέχη θα έπρεπε ήδη να απολογούνται στις αίθουσες των δικαστηρίων.

• Ποτέ, καμιά ανάπτυξη δεν επήλθε μέσω των ιδιωτικών επενδύσεων, και μάλιστα αυτού του τύπου. Η έξοδος από την κρίση θα έρθει μόνον μέσα από την εφαρμογή μιας ριζοσπαστικής εναλλακτικής πολιτικής παραγωγικού μετασχηματισμού της οικονομίας, μέσα από γενναίες επενδύσεις του δημοσίου, με σεβασμό στο περιβάλλον και αναβάθμιση του ρόλου των εργαζομένων, αποκατάσταση και βελτίωση μισθών, συντάξεων, εργασιακών σχέσεων, με σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και ανάκτηση από το δημόσιο όσων δημόσιων επιχειρήσεων έχουν ξεπουληθεί, εθνικοποίηση των τραπεζών με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, κατάργηση των μνημονίων, διαγραφή του δημόσιου χρέους με όπλο την παύση πληρωμών, γενναία διαγραφή των ιδιωτικών χρεών, έξοδο από την ευρωζώνη, σύγκρουση και έξοδο από την Ε.Ε.

  * Η Σουλτανίδου Χριστίνα είναι μέλος του Π.Σ. της Λαϊκής Ενότητας