Zero Hedge, Jan 21, 2022 21-1-22
Commentary authored by Victor Davis Hanson via The Epoch Times
[ Παρά την αλλήθωρη επιλογή της πολιορκούμενης Βενεζουέλας -αντί των συμμαχικών Ουκρανίας ή Τουρκίας λ.χ.- ως παραστατικού παραδείγματος βαρέως νοσούσας πολιτικό-κοινωνικά επικράτειας, η εξεικόνιση της σημερινής αμερικανικής εσωτερικής κρίσης από τον συντάκτη του άρθρου θα εντυπωσιάσει και τον εδώ αναγνώστη με την εκπληκτική ομοιότητα αντίστοιχων παθών και εικόνων της καθημερινής εμπειρίας του -αλλά και με την συγκεκριμένη αναφορά του στην Ελλάδα και μάλιστα ως «χώρα του Τρίτου Κόσμου από το 2009»]
Μετάφραση/ εισαγωγή: Μ. Στυλιανού
Στη σύγχρονη εποχή, όπως και στην αρχαία Ρώμη, αρκετά έθνη έχουν υποστεί μια «κατάρρευση συστημάτων». Ο όρος περιγράφει την ξαφνική αδυναμία των κάποτε ευημερούντων πληθυσμών να συνεχίσουν με αυτό που είχε εξασφαλίσει, την καλή ζωή όπως την γνώριζαν.
Απότομα, ο πληθυσμός δεν μπορεί να αγοράσει, ή ακόμη και να βρει, τα κάποτε άφθονα είδη πρώτης ανάγκης. Αισθάνονται ότι οι δρόμοι τους δεν είναι ασφαλείς. Οι νόμοι δεν εφαρμόζονται ή εφαρμόζονται άδικα. Κάθε μέρα τα πράγματα σταματούν να λειτουργούν. Η κυβέρνηση μετατρέπεται από αξιόπιστη σε ιδιότροπη αν όχι εχθρική.
Σκεφτείτε τη σύγχρονη Βενεζουέλα. Μέχρι το 2010, η κάποτε εύπορη χώρα εξαγωγής πετρελαίου ήταν βυθισμένη σε ένα αυτοδημιούργητο χάος. Το φαγητό έγινε σπάνιο, το έγκλημα πανταχού παρόν.
Ο ριζοσπαστικός σοσιαλισμός, η εθνικοποίηση, η διαφθορά, η φυλάκιση αντιπάλων και η καταστροφή των συνταγματικών κανόνων ήταν οι ένοχοι.
Μεταξύ 2009 και 2016, μια κάποτε σχετικά σταθερή Ελλάδα σχεδόν έγινε χώρα του Τρίτου Κόσμου. Το ίδιο και η Μεγάλη Βρετανία στις σοσιαλιστικές της ημέρες της δεκαετία του 1970.
Η νέα προεδρία του Τζο Μπάιντεν μπορεί ήδη να οδηγεί τις Ηνωμένες Πολιτείες σε παρόμοια κατάρρευση.
Η σκληρή αριστερή ιδεολογία έχει σχεδόν εξαλείψει την ιδέα των συνόρων. Εκατομμύρια εξαθλιωμένοι αλλοδαποί εισέρχονται παράνομα στις Ηνωμένες Πολιτείες – και κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας χωρίς ούτε τεστ COVID-19 ούτε εμβολιασμούς.
Οι γραφειοκρατίες στον χώρο της υγείας έχουν χάσει την αξιοπιστία τους, καθώς τα επίσημα ανακοινωθέντα για τις μάσκες, το κοπάδι και την απόκτηση ανοσίας, τους εμβολιασμούς και τις επικοινωνίες προφανώς αλλάζουν και προσαρμόζονται στις αντιληπτές πολιτικές πραγματικότητες.
Μετά από δεκαετίες βελτίωσης των φυλετικών σχέσεων, η Αμερική υποχωρεί σε μια προγενέστερη φυλετική κοινωνία.
Το έγκλημα πετάει στα ύψη. Ο πληθωρισμός βρυχάται. Η αξιοκρατία συκοφαντείται και έτσι μας κυβερνά περισσότερο η ιδεολογία και η φυλή.
Οι τιμές στα ύψη –καύσιμα, τρόφιμα, στέγαση, υγειονομική περίθαλψη, μεταφορές– στραγγαλίζουν τη μεσαία τάξη.
Εκατομμύρια πολίτες μένουν στο σπίτι, ικανοποιημένοι που πρέπει να πληρώνονται από το κράτος για να μην εργάζονται. Οι ελλείψεις εφοδιασμού και τα άδεια ράφια είναι ο νέος κανόνας.
Οι ληστείες τρένων του 19ου αιώνα επέστρεψαν. Το ίδιο και η αστική βία της δεκαετίας του 1970, γεμάτη αρπακτικές επιθέσεις, ληστείες αυτοκινήτων και τυχαίες δολοφονίες αθώων.
Μετά την πανωλεθρία στο Αφγανιστάν, επιστρέψαμε στις σκοτεινές μέρες μετά την ήττα στο Βιετνάμ, όταν η αποτροπή των ΗΠΑ στο εξωτερικό επίσης διαλύθηκε, και η παγκόσμια τρομοκρατία και αστάθεια ήταν οι κανόνες στο εξωτερικό.
Ποιος θα μπορούσε να πιστέψει πριν από ένα χρόνο ότι η Αμερική θα παρακαλούσε τώρα τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία να αντλήσουν περισσότερο πετρέλαιο – καθώς κάναμε τις δικές μας μισθώσεις πετρελαίου και ακυρώσαμε αγωγούς και πετρελαιοπηγές;
Η πορεία μας προς την κατάρρευση των συστημάτων δεν οφείλεται σε σεισμό, κλιματική αλλαγή, πυρηνικό πόλεμο ή ακόμη και στην πανδημία COVID-19.
Αντίθετα, οι περισσότερες από τις ασθένειες μας είναι αυτοπροκληθείσες. Είναι το άμεσο αποτέλεσμα των woke ideologies (ιδεολογιών επαγρύπνησης κατά των διακρίσεων) ) που είναι τόσο σκληρές όσο και αντιθετικές στον παραδοσιακό αμερικανικό πραγματισμό.
Οι σκληροπυρηνικοί νομικοί στις μεγάλες πόλεις μας αρνούνται να απαγγείλουν κατηγορίες σε χιλιάδες συλληφθέντες εγκληματίες – βασιζόμενοι σε πτωχευμένες θεωρίες κοινωνικής δικαιοσύνης.
Οι αρχές επιβολής του νόμου έχουν αφοπλιστεί αυθαίρετα και συκοφαντηθεί. Η αστυνομική αποτροπή χάνεται, έτσι οι πλιατσικολόγοι, οι βάνδαλοι, οι κλέφτες και οι δολοφόνοι λεηλατούν πιο ελεύθερα το κοινό.
Η «σύγχρονη νομισματική θεωρία» παραπλανά τους ιδεολόγους ότι η εκτύπωση τρισεκατομμυρίων δολαρίων μπορεί να εμπλουτίσει το κοινό, ακόμη και όταν ο επακόλουθος πληθωρισμός κάνει τους ανθρώπους φτωχότερους.
“Κριτική θεωρία φυλής” υπαγορεύει παράλογα ότι ο τρέχων “καλός” ρατσισμός μπορεί να διορθώσει τις επιπτώσεις του κακού ρατσισμού του παρελθόντος. Ένα κάποτε ανεκτικό, πολυφυλετικό έθνος μοιάζει με τον φατριασμό της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Ο ένοχος είναι και πάλι μια ανάλγητη ιδεολογία επαγρύπνησης που δίνει μικρή αξία στο άτομο, δίνοντας προτεραιότητα μόνο στη λεγόμενη συλλογική ατζέντα.
Το σήμα κατατεθέν του Woke είναι “ισότητα”, ή μια αναγκαστική ισότητα του αποτελέσματος. Πρακτικά, γινόμαστε μια έκδοση κόμικ των δραστών και των θυμάτων, με τους «επαγρυπνούντες» καιροσκόπους να παίζουν τους υπερήρωες.
Το πιο παράξενο στο 2021 ήταν η συστηματική επίθεση κατά των αρχαίων θεσμών μας, με τον στιγματισμό των προγόνων μας για τις δικές μας ανεπάρκειες.
Οι Woke διεξήγαγαν έναν πραγματικό πόλεμο εναντίον του 233χρονου Εκλογικού Σώματος και του δικαιώματος των πολιτειών να θέσουν τους δικούς τους νόμους ψηφοφορίας στις εθνικές εκλογές, τον 180χρονο θεσμό filibuster (της κοινοβουλευτικής μακρολογίας), το 150χρονο εννεαμελές Ανώτατο Δικαστήριο και την 60χρονη ένωση των 50 Πολιτειών.
Ο στρατός των ΗΠΑ, το Υπουργείο Δικαιοσύνης, το FBI, η CIA, το Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών και τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας μέχρι πρόσφατα ήταν σεβαστά. Τα ανώτερα κλιμάκια τους στελεχώνονταν από επαγγελματίες καριέρας που ήταν κυρίως απρόσβλητοι από την πολιτική της εποχής.
Όχι τώρα. Αυτά τα γραφεία και οι οργανισμοί χάνουν την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη του κοινού. Οι πολίτες φοβούνται αντί να σέβονται τους μεγαλόσχημους της Ουάσιγκτον που έχουν προτάξει την πολιτική μπροστά από τη δημόσια υπηρεσία.
Ο Πρόεδρος του Γενικού Επιτελείου Μαρκ Μίλλεϊ, ο Γενικός Εισαγγελέας Μέρικ Γκάρλαντ, πρώην επικεφαλής του FBI όπως ο Τζέιμς Κόμι και ο Άντριου ΜακΚέιμπ, ο απόστρατος διευθυντής της CIA Τζον Μπρέναν και ο Άντονι Φάουτσι επικεφαλής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργίας και Λοιμωδών Νόσων, έχουν όλοι πολιτικοποιηθεί και έχουν υπερβεί κατά πολύ τις επαγγελματικές τους αρμοδιότητες.
Απευθύνονται στο κοινό σαν να έχουν εκλεγεί νομοθέτες και υποψήφιοι για επανεκλογή. Κάποιοι είπαν ψέματα ενόρκως. Άλλοι δαιμονολογούσαν τους επικριτές τους. Οι περισσότεροι προσπάθησαν να κερδίσουν την εύνοια των ΜΜΕ.
Αυτή η φρενήρης κυβερνητική κατολίσθηση εποπτεύεται από έναν τραγικά μπερδεμένο, πεισματάρη και ανίκανο πρόεδρο. Στη σύγχυσή του, ένας ολοένα και πιο αντιδημοτικός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν φαίνεται να πιστεύει ότι το διχαστικό χάος του λειτουργεί και υποτιμά τους πολιτικούς του αντιπάλους ως ρατσιστές αντάρτες της Συνομοσπονδίας.
Καθώς οδεύουμε προς τις ενδιάμεσες εκλογές του 2022, ποιος θα σταματήσει την πτώση μας στη συλλογική φτώχεια, τον διχασμό και την αυτοπρόκλητη τρέλα;
Υ.Γ: Το άρθρο εκφράζει τον υπογράφοντα-Η Iskra το δημοσιεύει προς σφαιρικότερη ενημέρωση των αναγνωστών της.
