Ζάκυνθος: Χρονιά ρεκόρ το 2018 σε φωλιές θαλάσσιας χελώνας Caretta-caretta

Το 2018 κλείνει με μια ιδιαίτερα θετική είδηση αναφορικά με την κατάσταση του πληθυσμού της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta στη Ζάκυνθο, καθώς αναδείχθηκε χρονιά ρεκόρ για τις φωλιές του συγκεκριμένου είδους που φιλοξενήθηκαν στις παραλίες του νησιού.

Συγκεκριμένα, κατά την περίοδο ωοτοκίας του 2018 (Μάιος – Οκτώβριος 2018), συνολικά 1.464 φωλιές καταμετρήθηκαν από τον Σύλλογο για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας ΑΡΧΕΛΩΝ και το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου (ΕΘΠΖ) στις έξι παραλίες του Κόλπου Λαγανά. Παραπάνω από τις μισές -συγκεκριμένα 783 φωλιές- βρίσκονται στα Σεκάνια, γεγονός που επιβεβαιώνει για μια ακόμη χρονιά τον χαρακτηρισμό της συγκεκριμένης παραλίας ως το μεγαλύτερο και σημαντικότερο «μαιευτήριο» της Caretta Caretta σε ολόκληρη τη Μεσόγειο.

Η παραλία των Σεκανίων συνεχίζει να παραμένει ένας πολύ σημαντικός οικότοπος για την θαλάσσια χελώνα, καθώς εκτός από το γεγονός ότι φιλοξενεί πάνω από το 50% του συνολικού αριθμού φωλιών της Ζακύνθου, σε αυτή καταγράφεται μια από τις υψηλότερες πυκνότητες φωλεοποίησης για την Caretta caretta, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Οι 783 φωλιές που καταγράφηκαν το 2018 στα Σεκάνια φιλοξένησαν συνολικά 93.960 αυγά, εκ των οποίων όμως υπολογίζεται πως, ακόμα και στην περίπτωση που εκκολαφθούν όλα, μόνο 94 χελωνάκια θα καταφέρουν να επιβιώσουν, καθώς μόνο 1 στους 1.000 νεοσσούς επιβιώνει και καταφέρνει να ενηλικιωθεί. Παρά τα θετικά στοιχεία για φέτος, η θαλάσσια χελώνα Caretta caretta παραμένει ένα κινδυνεύον είδος και οι απειλές που καλείται να αντιμετωπίσει στην Ελλάδα είναι πολλές και κυρίως ανθρωπογενείς: η οικολογική υποβάθμιση των παραλιών ωοτοκίας λόγω τουριστικής και οικιστικής ανάπτυξης, η φωτορύπανση, η όχληση των χελωνών στο θαλάσσιο χώρο, η παγίδευση σε αλιευτικά εργαλεία, η διάβρωση των παραλιών, η θαλάσσια ρύπανση (πχ πλαστικά), η κλιματική αλλαγή, είναι ορισμένοι μόνο παράγοντες που δρουν ανασταλτικά και επιταχύνουν την εξαφάνιση του συγκεκριμένου είδους από τα νερά της Ελλάδας, αλλά και της Μεσογείου. Σε αυτές έρχονται τώρα να προστεθούν και οι θαλάσσιες εξορύξεις πετρελαίου. Οι σεισμικές έρευνες που σχεδιάζονται στο Ιόνιο για μελλοντική εξόρυξη υδρογονανθράκων ενδέχεται να προκαλέσουν μόνιμη ή προσωρινή απώλεια ακοής της θαλάσσιας χελώνας, επηρεάζοντας με αυτό τον τρόπο την ικανότητα προσανατολισμού της στο νερό, τη δυσκολία μετακίνησής της για την ανεύρεση τροφής ή ακόμα και τον επιτυχή εντοπισμό της παραλίας όπου θα γεννήσει τα μικρά της.